Μεθύσι, ροκ, ΠΑΣΟΚ, Βεργής και αφίσες. Τι έλεγαν για τα δωμάτια και τη ζωή τους οι έφηβοι, το 1996

Το Νοέμβριο του 1996, το περιοδικό ΚΛΙΚ συνομίλησε με έξι έφηβους για διάφορα θέματα: τι αντιπροσωπεύει για εκείνους το εφηβικό δωμάτιο, ποιο είναι το αντικείμενο-φετίχ τους και τι κόμμα θα ψήφιζαν. Οι απαντήσεις, σχεδόν μετά από 30 χρόνια, έχουν το δικό τους ενδιαφέρον.

“Εφηβεία! Ποιος θά’ θελε να ξαναγυρίσει στον πλανήτη των τριών Α: Άγχος, Ακμή, Αυνανισμός; Από την άλλη, είναι αδύνατον να μη ζηλέψεις τη ζωντάνια, τη φρεσκάδα και την απόσταση από όσα πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς στην ενήλικη ζωή“, έγραφε ο συντάκτης στην εισαγωγή του  άρθρου.

Ακολουθούν οι απαντήσεις των έξι εφήβων (τριών αγοριών και τριών κοριτσιών) σε έξι κοινές ερωτήσεις:

Μαριαλένα 15, Γλυφάδα

– Τι αντιπροσωπεύει για εσένα το δωμάτιό σου;  Το καταφύγιό μου, όταν έχω μαλώσει με κάποιον και αισθάνομαι χάλια. Δυστυχώς, δεν είναι τόσο απαραβίαστο όσο θα ήθελα

– Αντικείμενο-φετίχ; Το αρκουδάκι μου, μάλλον

– Τι σκέφτεσαι για τη ζωή μακριά από τους γονείς; Δεν ξέρω, δεν τό’ χω σκεφτεί πολύ. Θά’ θελα να σπουδάσω αρχιτεκτονική κάπου, αλλά φοβάμαι ότι δεν είμαι αρκετά καλή μαθήτρια

– Μια ανάμνηση από το δωμάτιο; Εδώ γνώρισα αυτή που έγινε μετά η καλύτερή μου φίλη

– Μουσική δωματίου; Οτιδήποτε από Σελίν Ντιόν

– Τι νομίζεις ότι θα ψήφιζες στις εκλογές; Δεν ξέρω, ό,τι ψηφίζουν και οι γονείς μου ίσως. Δεν μ’ αρέσει, πάντως, το λευκό, αυτό είναι σίγουρο

Αχιλλέας, 18, Πεντέλη

– Ιερός χώρος το δωμάτιο. Αυτό τα λέει όλα. Το μέρος που έχω την ησυχία μου, που συγκεντρώνομαι, που αισθάνομαι ελεύθερος, που φέρνω την κοπέλα μου

– Οι δίσκοι μου γενικά είναι το φετίχ μου, ειδικά των Ramones

– Θέλω να ζήσω όσο πιο σύντομα γίνεται την εμπειρία τού να ζεις έξω και θα προσπαθήσω να το κάνω του χρόνου στην Αγγλία. Περιμένω σαν τρελός αυτό που λένε “φοιτητική ζωή”

– Θυμάμαι την πρώτη φορά που έδειξα στους φίλους κάτι ζωύφια που μπαίνουν από τον κήπο και τριγυρνούν στην κουζίνα σαν κατοικίδια ζώα. Φρίκαραν.

– Αγαπημένη μουσική το “Ταξίδι” των Φατμέ. Ξέρω, ξέρω, ακούγεται παλιομοδίτικο, αλλά αυτό είναι

– Ψήφισα για πρώτη φορά: Συνασπισμό

Γεωργία, 17, Ζωγράφου

– Μάλλον δεν αντιπροσωπεύει και πάρα πολλά το δωμάτιό μου. Είναι το μέρος που περνάω πολλές ώρες, χωρίς να καταλάβω πότε πέρασαν

– Αντικείμενο-φετίχ μου το στέρεό μου

– Ζω ήδη μακριά από τους γονείς μου. Είναι στην Κύπρο κι εγώ ήρθα φέτος στην Αθήνα, για να σπουδάσω φωτογραφία

– Μια νύχτα γύρισα εντελώς “λιώμα” κι έκανα εμετό στο κρεβάτι μου. Το πρωί δεν θυμόμουν τίποτα, μέχρι που είδα τη “λίμνη” από τα ξερατά δίπλα μου

– Αγαπημένο μου τραγούδι το “Wish You Were Here” των Pink Floyd

– Θα ψήφιζα Δημοσθένη Βεργή, οπωσδήποτε

Άκης, 16, Αιγάλεω

– Αγαπώ πολύ το δωμάτιό μου. Είναι ο κόσμος μου

– Αντικείμενο-φετίχ μου το κάδρο με την αφίσα της Harley

– Κουραστική η ζωή μακριά από τους γονείς. Θα πρέπει να κάνω πιο πολλές δουλειές: καθαριότητα, μαγείρεμα, τέτοια πράγματα

– Αγαπημένο μου τραγούδι το “Blue Jean” των ZZ Top

– ΠΑΣΟΚ θα ψήφιζα φυσικά. Τους “τσακίσαμε”, πάντως”, και χωρίς την ψήφο μου

Αρετούσα, 16, Άνω Πατήσια

– Το δωμάτιό μου αντιπροσωπεύει τον κόσμο μου, αλλά κι αυτό που θέλω να κάνω στο μέλλον, δηλαδή γραφίστρια, αφού εδώ έχω το σχεδιαστήριό μου

– Αντικείμενο-φετίχ μου είναι η αφίσα που έχω ζωγραφίσει η ίδια για τους Dead Can Dance

– Δεν έχω πρόβλημα με τη μητέρα μου, το αντίθετο, αλλά θα είναι ωραίο, όταν θά’ χω ένα ολόκληρο σπίτι δικό μου κι όχι μόνο ένα δωμάτιο

– Ένας φοβερός καβγάς με την αδερφή μου, η πιο χαρακτηριστική ανάμνησή μου από το δωμάτιο

–  Αγαπημένο μου τραγούδι το “Glory Box” των Portishead

– ΚΚΕ θα ψήφιζα, νομίζω

Αντώνης, 14, Κορυδαλλός

– Το δωμάτιό μου είναι το μέρος που κοιμάμαι και διαβάζω

– Αντικείμενο-φετίχ μου η αφίσα του Τζόρνταν

– Είναι πολύ μακριά η ζωή μακριά από τους γονείς. Θα ήταν ωραίο να παίζω μπάσκετ σε μια ομάδα ή να σπουδάζω οικονομικά

– Όταν άρχισα να βάζω για πρώτη φορά τις αφίσες μου, μία ανάμνηση από το δωμάτιό μου

– Αγαπημένο μου τραγούδι το “Heart-shaped Box” των Nirvana

– Θα ψήφιζα ΠΑΣΟΚ, μάλλον. Μπορεί και Συνασπισμό

 Περιοδικό ΚΛΙΚ (τεύχος 115, Νοέμβριος 1996)

Προφανώς τρεις δεκαετίες μετά κάποια πράγματα έχουν αλλάξει. Ο Συνασπισμός εξελίχθηκε σε ΣΥΡΙΖΑ, ο Βεργής δεν είναι καλεσμένος στα κανάλια και το ΠΑΣΟΚ, δεν “τσακίζει” στις εκλογές. Λογικά έχουν αλλάξει και τα μουσικά γούστα. Κοινός παρονομαστής το δωμάτιο στο σπίτι των γονιών, καθώς εκεί που έχουν φθάσει τα ενοίκια, δύσκολα ένας νέος μπορεί να μείνει μόνος του. Σωστά;