Μαυροδάφνη. Το γλυκό κρασί από την Πάτρα, που δημιούργησε ο Βαυαρός σταφιδέμπορος, Κλάους

Η μαυροδάφνη αποτελεί ένα από τα αγαπημένα κρασιά των Ελλήνων.

Εφευρέτης της διάσημης ποικιλίας κρασιού ήταν ο Γουσταύος Κλάους, ο οποίος έφτασε στην Ελλάδα, μετά την απελευθέρωση της χώρας από την οθωμανική κατοχή και έβαλε τον θεμέλιο λίθο της ελληνικής οινοποιίας.

Αχαΐα Κλάους

Το 1852 ο Βαυαρός σταφιδέμπορος Κλάους, κατέφτασε στην Πάτρα ως εκπρόσωπος ενός μεγάλου γερμανικού εμπορικού οίκου εξαγωγής σταφίδας.

Το 1859 αγόρασε έκταση 60 στρεμμάτων στο Ριγανόκαμπο, από τον κτηματία Γεώργιο Κωστάκη και κατασκεύασε μια θερινή κατοικία. Στη συνέχεια, όμως, γοητευμένος από την καλή ποιότητα σταφίδας, αγόρασε επιπλέον εκτάσεις στις γύρω περιοχές και το 1861 ίδρυσε την οινοποιία “Αchaia Clauss” (Αχαΐα Κλάους), η οποία ήταν και η πρώτη οινική κοινότητα της χώρας.

Στόχος του ήταν να παράγει πρώτης ποιότητας κρασί και να το εξάγει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Γι’ αυτό και στελέχωσε το εργοστάσιο με εξιδεικευμένο προσωπικό από το εξωτερικό. Ο υπεύθυνος του πολιτιστικού και ιστορικού αρχείου της Αχαΐα Κλάους, Περικλής Μπαλτάς, δήλωσε στη Μηχανή του Χρόνου:

“Ο Κλάους στέγασε σε αυτό το χώρο οικογένειες Μαλτέζων, οι οποίοι ήταν καλοί τεχνίτες ξύλου, πέτρας και μετάλλου, Ιταλούς βαρελοποιούς και αμπελουργούς, Βαυαρούς για τις διοικητικές θέσεις της εταιρείας και Έλληνες”.

Μαζί του είχε και έναν πολύτιμο συνεργάτη. Τον Ιάκωβο Κλίφερ, ο οποίος ήταν ο πρώτος οινοποιός του κτήματος Κλάους και είχε ήδη προχωρήσει στην οινοποίηση της κορινθιακής σταφίδας. “Από κοινού επεξεργάστηκαν και πειραματίστηκαν με τις ελληνικές ποικιλίες και κατάφεραν να δημιουργήσουν οίνους καταπληκτικούς“, εξηγεί ο κ. Μπαλτάς.

Η γέννηση της “Μαυροδάφνης”

Το 1873 δημιούργησαν το γλυκό κόκκινο κρασί «Μαυροδάφνη».

“Ο μύθος αναφέρει, ότι το όνομα “μαυροδάφνη” προέκυψε από τη σύνθεση του ονόματος μιας κοπέλας, η οποία εργαζόταν και ζούσε στο κτήμα με την οικογένειά της”.

Το όνομά της ήταν Δάφνη. Είχε μαύρα μαλλιά, μαύρα μάτια και ξεχώριζε για την ομορφιά της. Επειδή πέθανε πολύ νέα, λέγεται ότι ο Κλάους έδωσε το όνομά της στο γλυκό κρασί, για να διαιωνίσει τη μνήμη της. ενώ άλλος μύθος θέλει την Δάφνη, να ήταν αρραβωνιαστικιά του Κλάους.

Η Μαυροδάφνη έγινε ανάρπαστη στην Ευρώπη.

“Μέχρι και ο μεγάλος μουσουργός και συνθέτης, Φραντς Λίστ, έφτασε να στείλει επιστολή στον αντιπρόσωπο του κτήματος στη Γερμανία, για να τον πληροφορήσει, ότι το προηγούμενο βράδυ απόλαυσε, στο σπίτι του Βάγκνερ, ελληνικό Σέρι και Μαυροδάφνη“.

Ο Κλάους πολύ πριν επινοηθεί το “έξυπνο μάρκετινγκ”, το είχε ήδη εφαρμόσει. 

Αφιέρωνε σοδειές μαυροδάφνης σε προσωπικότητες της εποχής ενώ ταυτόχρονα προωθούσε τον οινοτουρισμό, προσκαλώντας το κοινό να επισκεφτεί το οινοποιείο. Ο κ. Μπαλτάς εξηγεί:

“Ο Κλάους προκειμένου να επικοινωνήσει τόσο το κτήμα όσο και τα προϊόντα του, αφιέρωνε σοδειές μαυροδάφνης σε διάφορες επώνυμες προσωπικότητες οι οποίες είτε είχαν επισκεφτεί το εργοστάσιο είτε ήθελε να τις τιμήσει. Παράλληλα, είχε το κτήμα πάντοτε ανοιχτό για τους πάντες.

Από τα βιβλία επισκεπτών που διασώζονται, αρχής γενομένης από της 9 Οκτωβρίου του 1885, που ο Βαυαρός οινοπαραγωγός υποδέχτηκε και φιλοξένησε στο κτήμα την αυτοκράτειρα της Αυστροουγγαρίας, Ελισάβετ, στοιχειοθετείται ότι ακολούθησαν και άλλες επισκέψεις επωνύμων, όπως της Βασιλικής οικογένειας της Ελλάδας.

Υπάρχουν βαρέλια αφιερωμένα στην πριγκίπισσά της Ουαλίας, Αλεξάνδρα, αλλά και στην βασίλισσα της Αγγλίας. 

Μέσα στο κελάρι μας διασώζονται μέχρι σήμερα βαρέλια, τα οποία είναι αφιερωμένα σε δύο εμβληματικές προσωπικότητες της γερμανικής ζωής. Στον καγκελάριο Βίσμαρκ και στον Πρώσο στρατάρχη Μόλτκε. Στο αρχείο υπάρχουν οι ευχαριστήριες επιστολές και των δυο αυτών προσωπικοτήτων”.

Το 1908 ο Κλάους πέθανε. Μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, όλη η βαυαρική κοινότητα απελάθηκε και η Achaia Clauss πέρασε στον  πολιτικό και επιχειρηματία Βλάσση Αντωνόπουλο, που διατηρούσε εργοστάσιο επεξεργασίας σταφίδας στην Πάτρα. Η ονομασία έμεινε και η επιχείρηση συνέχισε την ανοδική της πορεία.