Μαρτινίκα, το νησί του Ματίας Λεσόρ, απ΄ όπου καταγόταν η Ιωσηφίνα. Ο ρατσισμός, η φτώχια και η εκμετάλλευση των κατοίκων

Ο Ματίας Λεσόρ γεννήθηκε στη Μαρτινίκα που ειναι αποικία της Γαλλίας.

“Αν σου πω ότι δεν ήξερα τι σημαίνει η Ευρωλίγκα.  Είναι τρελό είμαι από ένα μικρό νησί που δεν ξέρει απ’ αυτά. Αυτός ο τίτλος είναι για να δείξω σε όλους στο νησί μου ότι όλοι μπορούν να τα καταφέρουν. Ήρθα από ένα μικρό νησί, στην κορυφή της Ευρωλίγκα δεν μπορώ να το πιστέψω”,  είπε δακρυσμένος καθώς έκανε τη δική του ανάγνωση  μετά τον έβδομο ευρωπαϊκό τίτλο του παναθηναϊκού.

Η Μαρτινίκα, είναι ένα νησάκι της καραϊβικής που ανακάλυψε ο Κολόμβος και χρησιμοποίησε για ανεφοδιασμό. Από το 1600 το κατέλαβαν εναλλάξ και για μεγάλα διαστήματα, οι Γάλλοι, οι Βρετανοί, οι πειρατές ακόμη και οι ναζί. Οι ντόπιοι κακοποιήθηκαν, έγιναν σκλάβοι από τους Γάλλους και χιλιάδες δούλοι από την Αφρική, συμπλήρωσαν το σκηνικό της εκμετάλλευσης.

‘Οταν καταργήθηκε η δουλεία λίγο μετά το 1800, έφεραν Ινδούς και φθηνούς ασιάτες, βυθίζοντας τους κατοίκους σε χειρότερη φτώχια.

Ο ρατσισμός δεν έλειψε ποτέ από το νησί με σοβαρά επεισόδια ακόμη και το 2009, που το επισκέφθηκε ο Σαρκοζί για να τους ξεκόψει το θέμα της ανεξαρτησίας και να τάξει μεταρρυθμίσεις.

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα άλλαζαν κατα περιόδους τους όρους της οικονομίας, πάντα προς το χειρότερο.

Για αιώνες οι Γάλλοι εκμεταλλεύονταν το νησί και το χρησιμοποιούσαν για τις θρησκευτικές τους αντιπαραθέσεις. Οι Ουγενότοι, που ήταν μεταρρυθμιστές προτεστάντες έβρισκαν εκεί καταφύγιο. Πρακτικά ταξίδευαν μερικούς μήνες για να φθάσουν και να νιώσουν ασφαλείς.

Ο Βασιλιάς και η καθολική εκκλησία τους κυνηγούσε ή τους ανεχόταν αναλόγως την περίοδο. Η γνώμη των ντόπιων ήταν αδιάφορη.

Δολοφονίες του τοπικού πληθυσμού έμεναν ατιμώρητες, όπως σε πολλά νησιά της Καραϊβικής.

Σε τίτλους αυτή είναι η ιστορία του νησιού που γεννήθηκε ο Λεσόρ και έζησε μέχρι τα δεκαπέντε του, οπότε μετανάστευσε στη Γαλλία.

Ο Ματίας.

“Ελπίζω να πανηγυρίζουμε για κάτι, να αγκαλιαζόμαστε και να ευχαριστούμε ο ένας τον άλλον για την τρελή χρονιά που έχουμε ζήσει, τις τρελές αναμνήσεις που έχουμε δημιουργήσει. Είναι το καλύτερο συναίσθημα αυτό, να έχεις τελειώσεις τη χρονιά και να έχεις φέρει σε πέρας την αποστολή, όλοι να είναι ευχαριστημένοι. Εύχομαι για αυτή τη στιγμή”. Αυτά είχε δηλώσει πριν τον τελικό, ο  Ματίας Λεσόρ

Και η στιγμή ήρθε. Ο 28χρονος Γάλλος σέντερ του Παναθηναϊκού έζησε  μοναδικές στιγμές με την κατάκτηση της έβδομης Euroleague του Παναθηναϊκού, η οποία ήταν  η πρώτη της καριέρας του. Η πιο χαρακτηριστική ήταν όταν  Γάλλος σέντερ ξέσπασε σε κλάματα κρατώντας την μπάλα του αγώνα στην αγκαλιά του, αμέσως μετά το τέλος του τελικού με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Από ένα άγνωστο νησί, βρέθηκε στην κορυφή της Ευρώπης.

 Όταν συνειδητοποίησε  τι είχε καταφέρει, άνοιξε τα social mediamtx και ενημέρωσε τους διαδικτυακούς φίλους του για το πως θα πανηγυρίσει την κατάκτηση της Euroleague: “Δεν έχετε ιδέα πόσο θα μεθύσω” έγραψε χαρακτηριστικά

Οι επικριτές του υποστήριζαν ότι δεν έκανε για πρωταγωνίστρια ομάδα της Euroleague. “Είμαι σέντερ EuroCup, δεν κάνω για ομάδα που θέλει την Ευρωλίγκα, ε;” τους απάντησε.

Παιδικά χρόνια στη Μαρτινίκα

Η γενέτειρά του η Μαρτινίκα, είναι ένα λιλιπούτειο νησί με μήκος 80χλμ και πλάτος 35χλμ, μεταξύ της Καραϊβικής θάλασσας και του Ατλαντικού ωκεανού κι υπερπόντια περιοχή της Γαλλίας από την οποία απέχει περισσότερα από 4.200 μίλια

Έχει όλα τα χαρακτηριστικά των τροπικών νησιών, ομορφιά, γαλαζοπράσινα νερά και χαμογελαστούς ανθρώπους παρά τη φτώχια. Το έχουν χαρακτηρίσει γοητευτικό και εκκεντρικό σαν τις γυναίκες που ζουν εκεί με κορυφαίο παράδειγμα την Ιωσηφίνα, που έγινε σύζυγος του Ναπολέοντα και αυτοκράτειρα της Γαλλίας.

Οι  υπέροχες αμμουδιές του περιβάλλονται από φυτείες ανανά, μπανάνας και ζαχαροκάλαμου, αλλά ο τουρισμός είναι η βασική πηγή εσόδων των κατοίκων. Το νησί επίσης είναι γνωστό για τους παράξενους κήπους, το πυκνό δάσος, τις μαγευτικές παραλίες και τον γαλλο-κρεολικό πολιτισμό του.

Η οικονομία της Μαρτινίκας άρχισε να παραπαίει τη δεκαετία του 1970, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα. Οι τυφώνες το 1979-80 επηρέασαν σοβαρά τη γεωργική παραγωγή, επιδεινώνοντας περαιτέρω την οικονομία. Μια σχετικά μεγαλύτερη αυτονομία παραχωρήθηκε από τη Γαλλία στο νησί και αυτό ήταν το μόνο θετικό αυτής της δεκαετίας.

Το 2009 η Μαρτινίκα συγκλονίστηκε από τις γαλλικές γενικές απεργίες στην Καραϊβική. Αρχικά το κίνημα εστίαζε σε οικονομικά ζητήματα, σύντομα όμως πήρε και φυλετική διάσταση, καθώς οι απεργοί αμφισβήτησαν τη συνεχιζόμενη οικονομική κυριαρχία των Béké, των απογόνων των Γάλλων Ευρωπαίων αποίκων.

Η μεγάλη αλλαγή

Περίπου αυτό το διάστημα, όταν ο Ματίας ήταν 15 ετών, μετακόμισε στη Γαλλία.  “Ίδια χώρα, αλλά  διαφορετικοί “κόσμοι”, κουλτούρα, κλίμα, άνθρωποι. Ήταν δύσκολα” , έχει πει για εκείνη την περίοδο της ζωής του.

Στην οικογένειά του εκείνος και τα δύο αδέρφια του, έπαιζαν ποδόσφαιρο και ο πατέρας τους ήταν τερματοφύλακας. Ο Ματίας έπαιζε συνήθως  επίθεση ή άμυνα επειδή ήταν ψηλός για να παίρνει κεφαλιές.  ‘Παράλληλα έπαιζε και μπάσκετ και όταν χρειάστηκε να επιλέξει, διάλεξε το μπάσκετ, ακολουθώντας τα βήματα των αδερφών του. Τα δωμάτιά τους ήταν γεμάτα από αφίσες με “αστέρια” του αθλήματος όπως ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Μπάρκλει, ο Άιβερσον και πολλοί άλλοι.

Σε ερώτηση δημοσιογράφου έχει απαντήσει ότι αν αν δεν είχε διαλέξει το μπάσκετ και έμενε στη Μαρτινίκα θα γινόταν παιδαγωγός.

Το δέσιμο με την Παρτιζάν

Η πιο μακροχρόνια παραμονή του σε ομάδα και η μεγάλη του ευκαιρία, ήταν με την Παρτιζάν Βελιγραδίου. Ο Λεσόρ απέκτησε ιδιαίτερο δέσιμο με την ομάδα, τους φίλαθλους και ειδικά με τον προπονητή  Ζέλικο Ομπράνοβιτς. Όπως έχει δηλώσει: “με  εμπιστεύτηκε όπως κανείς άλλος και μου έδωσε τη θέση σταρτερ όταν κανείς άλλος δεν το έκανε. Ο προπονητής που κέρδισε  εννέα φορές τη Ευρωλίγκα, του έδινε μαθήματα και για τη ζωή έξω από το γήπεδο του μπάσκετ, όπως το να απολαμβάνει ότι κάνει. Πράγμα που όπως έχει πει ο Λεσόρ, προσπαθεί να ακολουθεί. Μοναδική, ήταν η φορά που ο Λεσόρ πήρε ένα τηλεβόα από τους φίλαθλους και “έδινε” συνθήματα στην εξέδρα, κάτι που έγινε μια αγαπημένη ρουτίνα μεταξύ των φίλων της ομάδας και του παίχτη.

Οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί

Ο Ματίας Λεσόρ ήταν ο πρωταγωνιστής κατά τη διάρκεια της υποδοχής της ομάδας. Από την ώρα που προσγειώθηκε το αεροπλάνο έως και το μεγάλο πάρτι στο ΟΑΚΑ, ο Γάλλος σέντερ έδωσε “ρεσιτάλ” πανηγυρισμών, ξετρελαίνοντας  τους φίλους του Παναθηναϊκού.

Μόλις το λεωφορείο με την ομάδα μπήκε  στο αεροδρόμιο, ημίγυμνος περιέλουζε τους φιλάθλους με ένα μπουκάλι ποτό που είχε στα χέρια του.

Στην διαδρομή από το Ελευθέριος Βενιζέλος για το ΟΑΚΑ, κρεμάστηκε από το λεωφορείο και σε ένα από τα τούνελ της Αττικής Οδού, άναψε καπνογόνο.

Πήρε την ντουντούκα και ως οργανωτής εξέδρας φώναζε «βουντού-βουντού». Φτάνοντας στο ΟΑΚΑ πήδηξε από το λεωφορείο για να μπει μέσα στον κόσμο και στο τέλος καβάλησε και ένα μηχανάκι οπαδών του.

Με την Παρτιζάν ήταν ο πιο “παθιασμένος” Λεσόρ, όπως έχει χαρακτηριστεί από τους αθλητικογράφους και είχε ερωτηθεί αν θα μπορούσε να είναι ξανά είναι  έτσι με άλλη ομάδα. Οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί του κατά τη διάρκεια της υποδοχής της ομάδας και η ανταπόκριση των οπαδών, απέδειξαν ότι μάλλον μπορεί και με το παραπάνω. Η κατάκτηση της κορυφής και το μοίρασμα της χαράς είναι ο πιο ισχυρός συνδετικός κρίκος.

Δείτε επίσης:

Κουίζ ποδοσφαιρικό. Πού είναι η έδρα του Ατρόμητου; Ποιος έχει κατακτήσει τα περισσότερα πρωταθλήματα; 

Νίκος Γκάλης, ο πρώην πυγμάχος που άλλαξε το μπάσκετ στην Ελλάδα. Γιατί το πρώτο δελτίο του αθλητή έγραφε Νικόλαος Γεωργαλής 

Το χρυσό Ευρωμπάσκετ του 2005. Ο Γιαννάκης έγινε ο πρώτος που σήκωσε την κούπα από δύο διαφορετικά πόστα. Και σαν παίκτης και σαν προπονητής