Μάικλ Φέλπς. Ο Ολυμπιονίκης που έσπασε όλα τα ρεκόρ και βρέθηκε αντιμέτωπος με τους “δαίμονές” του. Πέρασε από τους ανώνυμους αλκοολικούς και αντιμετώπισε την κατάθλιψη με προπονήσεις στο κέντρο αποτοξίνωσης

Ο Μάικλ Φέλπς είναι αμερικανός πρωταθλητής και ολυμπιονίκης της κολύμβησης κάτοχος παγκοσμίου ρεκόρ σε πολλά αγωνίσματα. Με 28 ολυμπιακά μετάλλια, εκ των οποίων 23 χρυσά, 3 ασημένια και 2 χάλκινα, ο Μάικλ Φελπς έχει ήδη γράψει ιστορία. Η επιτυχία δεν ήταν δεδομένη για τον κολυμβητή ο οποίος κατέκτησε την κορυφή περνώντας από απίστευτες δοκιμασίες και προβλήματα υγείας: διαταραχές συμπεριφοράς, αλκοολισμό και κατάθλιψη. Δείτε πώς τα κατάφερε.

Ο πρωταθλητής έπασχε από παιδί με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα. Η αδυναμία συγκέντρωσης είχε ανησυχήσει την οικογένειά του, η οποία παρατήρησε ότι ενώ είχε δυσκολία να παραμείνει συγκεντρωμένος στο σχολείο, έδειχνε πειθαρχία στην πισίνα.

Η κολύμβηση συνεπώς ήταν ο καλύτερος τρόπος για να διοχετεύσει την ενέργειά του.

«Ο Μάικλ ταλαιπωρείται πολύ από τη διαταραχή του, η οποία είναι πολύ έντονη και ποτέ δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί. Παρόλα αυτά, όταν είχε αγώνες κολύμβησης σε ηλικία 9 και 10 ετών, κατάφερνε να παραμείνει συγκεντρωμένος για 4 ώρες, ακόμα κι αν κολυμπούσε μόνο 3 με 4 λεπτά, κι αυτό γιατί η κολύμβηση είναι το πάθος του», είχε δηλώσει η μητέρα του Ντέμπι Φέλπς.

Οι πρώτες διακρίσεις στην ηλικία των 15

Οι προπονητές του αμέσως αναγνωρίζουν το ταλέντο του και μόλις στα 10 του χρόνια, καταφέρνει να πετύχει εθνικό ρεκόρ για την ηλικία του στα 100 μέτρα πεταλούδα. Μόλις στα 15 του, το 2000 έγινε ο νεαρότερος κολυμβητής που κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ.

Πήρε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έφτασε στους τελικούς, δεν κατάφερε όμως να ανέβει στο βάθρο.

Στον τελικό των 200 μ πεταλούδας τερμάτισε πέμπτος. Αναπολώντας εκείνη τη περίοδο ο Φέλπς αναφέρει:

“Ήταν φανταστικά. Ήμουν πέμπτος αυτό ήταν πολύ σπουδαίο κατόρθωμα. Αλλά δεν ήθελα αυτό. Ήθελα κάτι παραπάνω. Ήμουν πολύ κοντά στο μετάλλιο. Εάν είχα ξεκινήσει καλύτερα θα είχα την ευκαιρία. Υπάρχουν λόγοι που κολυμπούσα κάθε μέρα ακόμα και στις διακοπές, τα Χριστούγεννα και στα γενέθλιά μου”, είπε ο Φέλπς εξηγώντας γιατί υπήρξε ένας από τους πιο αφοσιωμένους αθλητές.

“Προσπάθησα να είμαι όσο πιο καλά προετοιμασμένος γινόταν ώστε να μπορέσω να δω τις δυνατότητες μου”.

Ο δρόμος προς την κορυφή

Στη συνέχεια καταρρίπτει κάθε ρεκόρ. Η αρχή έγινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 όπου έκανε την εμφάνιση του ως “εξαιρετικός αθλητής. Το 2008 ήταν πια ο “ανίκητος” .

Το 2012 είχε γίνει πλέον “θρύλος” με χρυσά ολυμπιακά μετάλλια.

Στους Ολυμπιακούς του Ρίο, ο Φελπς συγκέντρωσε έξι μετάλλια , τα πέντε χρυσά και το ένα ασημένιο.

Σκοτεινά μονοπάτια

Το 2014 ήλθε αντιμέτωπος με τον εαυτό του. Και ενώ καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ανεβαίνει τα σκαλιά του βάθρου και ο δρόμος πλέον προς την κορυφή είναι ορατός, κάποιες λανθασμένες επιλογές του ανακόπτουν την πορεία .

Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν είχε χρόνο για τον εαυτό του και άφησε πολλές από τις πληγές του παρελθόντος να βγουν στην επιφάνεια.

Απ’ όταν θυμόταν τον εαυτό του, ήταν σε μια πισίνα, δουλεύοντας για τον επόμενο στόχο. Κουκούλωνε όλα τα προβλήματα, γιατί είχε ένα στόχο: την πρωτιά.

Οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ

Το 2014 όταν οδηγούσε προς το σπίτι του, τον σταμάτησε η αστυνομία για παραβίαση του ορίου ταχύτητας. Τότε διαπιστώθηκε ότι ήταν και υπό την επήρεια αλκοόλ. Πριν από ακριβώς δέκα χρόνια, είχε συλληφθεί ξανά για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ.

Το 2004, στην ηλικία των 19, είχε παραδεχθεί την ενοχή του και είχε τεθεί υπό αστυνομική επιτήρηση για 1,5 χρόνο, του επιβλήθηκε πρόστιμο 250 δολαρίων και υποχρεώθηκε να μιλήσει σε παιδιά Γυμνασίου και Λυκείου για την κατανάλωση ποτών και την οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ. Ακόμη υποχρεώθηκε να παρακολουθήσει μία συνάντηση της οργάνωσης «Μητέρες Εναντίον της Οδήγησης υπό την επήρεια Αλκοόλ».

Μάχη με την κατάθλιψη

Από το 2008 ένιωθε ότι δεν έκανε κάτι που τον γέμιζε, ενώ έπαψε να προπονείται συστηματικά. Ο ίδιος είπε για την κατάθλιψη:

“Το σκέφτηκα πολύ και κατέληξα στο ότι μετά το 2008 ήμουν “άδειος”. Πνευματικά, είχα “τελειώσει”. Δεν ήθελα να κάνω άλλο αυτό που έκανα, αλλά ήξερα πως δεν μπορώ να σταματήσω. Οπότε, πίεσα τον εαυτό μου να κάνει κάτι που πραγματικά δεν ήθελε να κάνει. Για τέσσερα χρόνια έχανα τουλάχιστον δυο προπονήσεις κάθε εβδομάδα. Γιατί; Δεν ήθελα να πάω. Δεν ένιωθα ότι ήταν κάτι που ήθελα να κάνω. Έλεγα “γ… το, θα κοιμηθώ. Συνήθως, έχανα τις Παρασκευές για να κάνω τριήμερο”.

Τα ναρκωτικά και η τιμωρία

Το 2009, μια φωτογραφία που έκανε τον γύρο του διαδικτύου έδειχνε τον Φελπς να καπνίζει μαριχουάνα. Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό για τον ίδιο και την καριέρα του, αφού τιμωρήθηκε με τρίμηνο αποκλεισμό από την αμερικανική κολυμβητική ομοσπονδία, ενώ και η εταιρεία Kellogs δεν ανανέωσε το συμβόλαιό του.

Ο στιγματισμός

Το 2014 όμως, μια ακόμη περίπτωση του στοίχισε περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Πάλι παραδέχτηκε την ενοχή του και το πρόβλημα με το αλκοόλ, αλλά αυτή τη φορά στιγματίστηκε και κυνηγήθηκε από τους δημοσιογράφους που είχαν κατασκηνώσει έξω από το σπίτι του προκειμένου να τραβήξουν μια φωτογραφία του.

“Δεν πήγαινα πουθενά.Ήμουν πραγματικά σε ένα σκοτεινό μέρος. Δεν ήθελα να ζήσω άλλο”.

Η ομάδα υποστήριξης που δημιουργήθηκε αυτόκλητα ήταν που τον έπεισε να μπει σε κέντρο αποτοξίνωσης.

Ο προπονητής

Ο προπονητής του Bowman είπε: “Δεν ήξερε τι να κάνει με τη ζωή του. Ένιωθε πως είναι σε αδιέξοδο. Mια ημέρα του είπα:

“έχεις περισσότερα χρήματα από αυτά που θα χρειαστείς στη ζωή σου, άλλαξες ένα ολόκληρο σπορ, έχεις ελεύθερο χρόνο και παρ’ όλα αυτά είσαι ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος που ξέρω. Τι σου έχει συμβεί;”.

Το κέντρο αποτοξίνωσης

Τότε αποφασίζει να μπει σε κέντρο αποτοξίνωσης θέτοντας ως στόχο να κατακτήσει κι άλλα μετάλλια, να βάλει δηλαδή τον στόχο που γνώριζε τόσο καλά .

Δίπλα του είχε και τις δύο αδερφές του: “Είχα αρχίσει να “σκαλίζω” πολλές από τις πληγές μου, πράγματα που δεν ήθελα να δω. Για χρόνια αντιμετώπιζα τον εαυτό μου ως αθλητή, αλλά όχι ως άνθρωπο. Πήγαινα σε συναντήσεις με άγνωστους και όλοι ήξεραν ποιος είμαι και με σέβονταν όχι για τα επιτεύγματα μου, αλλά ως άνθρωπο. Αυτό ήταν κάτι διαφορετικό. Ένα συναίσθημα που μου άρεσε όλο και περισσότερο, που με έκανε να νιώθω ευτυχισμένος”.

Η επιστροφή

Παράλληλα με το πρόγραμμα αποτοξίνωσης ξεκίνησε και την προετοιμασία του στη μικρή πισίνα του κέντρου.

Τον Αύγουστο του 2015, πήγε στο εθνικό πρωτάθλημα του San Antonio και πήρε την πρώτη θέση στα 200 μέτρα πεταλούδα, με χρόνο 1.52.94”. Μετά το παγκόσμιο ρεκόρ του 2009, αυτός ήταν ο πιο καλός χρόνος .

Μια μέρα αργότερα, κέρδισε στα 100 μέτρα πεταλούδα. Τερμάτισε σε 50.56”.

Ήταν ο καλύτερος χρόνος που είχε κάνει την τελευταία εξαετία. Ο θρύλος είχε επιστρέψει.

Κατάφερε να ξεπεράσει τα προβλήματα και να πιάσει πάλι κορυφή. Ακόμα και να χάσει τα 13 κιλά που είχε πάρει.

“Είμαι πιο αδύνατος από ποτέ. Πήρα τηλέφωνο τη μητέρα μου και τις αδελφές μου και τους είπα ότι ήθελα να πάω στο Ρίο. Δούλεψα σκληρά, ξεκουραζόμουν όσο έπρεπε, φρόντισα τον εαυτό μου και εύλογα ήλθαν τα αποτελέσματα”, είχε πει λίγο πριν τους αγώνες του Ρίο.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Όλες αυτές οι διακρίσεις προέκυψαν ασφαλώς από την σκληρή δουλειά, την πειθαρχία και την αφοσίωση. Κανείς όμως δεν μπορεί να παραβλέψει και τα φυσικά χαρακτηριστικά του, ιδανικά για έναν κολυμβητή. Ο λεπτός και ψηλός άνω κορμός, το άνοιγμα των χεριών του στα 2,01 εκατοστά, δυσανάλογα για το ύψος του (1,93) που λειτουργούν σαν κουπιά και η μεγάλη ευελιξία των αστραγάλων του που του δίνουν εξαιρετική ώθηση στο νερό. Στους Ολυμπιακούς του Ρίο δεν πέρασαν απαρατήρητα τα σημάδια από βεντούζες στο σώμα του, μία μέθοδος που εξασφάλιζε καλύτερη αιμάτωση των μυών.

Οριστική αποχώρηση

Μετά την μεγάλη του επιτυχία στο Ρίο ανακοίνωσε ότι αποσύρεται και πως η απόφασή του είναι οριστική: «Πέτυχα τα πάντα, περισσότερα και από ότι ονειρευόμουν. Είμαι απόλυτα ευχαριστημένος από την καριέρα μου στα 24 χρόνια της κολύμβησης, αλλά τώρα είμαι ευτυχισμένος που όλα τελείωσαν. Το κορμί μου δεν αντέχει άλλο και θα αφοσιωθώ στους δικούς μου ανθρώπους. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φιλάθλους για τη συμπαράσταση και την αγάπη τους.”

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Μάριον Τζόουνς, μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία του αθλητισμού. Η πρώτη της παρουσία σε διεθνή διοργάνωση ήταν στην Αθήνα