Ο Ιταλός ποδοσφαιριστής που τον συνέκριναν με τον Πελέ και τον Τζορτζ Μπεστ. Έχασε τη ζωή του, από ένα μεγάλο θαυμαστή του στην Τορίνο, που είχε διαδηλώσει για να μην πάρει μεταγραφή στη Γιουβέντους

Ο “Τζίτζι” Μερόνι έχει περάσει στο πάνθεον των Ιταλών ποδοσφαιριστών και έχει μέχρι σήμερα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά των οπαδών της Τορίνο. Την ομάδα με την οποία μεγαλούργησε χάρη στο κομψό και απρόβλεπτο στυλ παιχνιδιού του.

Σε μια περίοδο που στην Ιταλία κυριαρχούσε η ποδοσφαιρική πειθαρχία και το σκληρό παιχνίδι, ο Λουίτζι Μερόνι ήταν μια ποδοσφαιρική όαση, στην ατελείωτη ξηρασία των ιταλικών γηπέδων. Σε παγκόσμιο επίπεδο, καλείτο να ξεχωρίσει ανάμεσα σε ήδη καταξιωμένους αστέρες: Τζορτζ Μπεστ, Πελέ, Λουίς Σουάρες και Εουσέμπιο. Αυτό ήταν το επίπεδό του.

Ένα ανήσυχο πνεύμα από το Κόμο

Ο Μερόνι γεννήθηκε στο Κόμο της Ιταλίας το 1943, όπου μεγάλωσε ορφανός από πατέρα, σε συνθήκες φτώχειας. Συνεσταλμένος και μελαγχολικός πιτσιρικάς, λάτρευε εκτός από το ποδόσφαιρό,  τη μουσική και τη ζωγραφική.

Από το 1960, ξεκίνησε να αγωνίζεται στην τοπική Κόμο. Γρήγορα ξεχώρισε για την τεχνική και την ταχύτητά του. Δύο χρόνια αργότερα, μετακόμισε στη Γένοβα για να βοηθήσει τη Τζένοα να επιστρέψει στις επιτυχίες. Οι ποδοσφαιρικές αρετές του αποτέλεσαν σημαντικό κεφάλαιο για την ομάδα, αλλά ο αντιδραστικός χαρακτήρας του δημιούργησε και προβλήματα. Αρνήθηκε να δώσει δείγμα σε έλεγχο ντόπινγκ, ενώ άφησε τα μαλλιά του μακριά. Γεγονός καταδικαστέο σύμφωνα με τα συντηρητικά πρότυπα της εποχής.

Μετά από μόλις δύο σεζόν η Τορίνο έσπασε το ρεκόρ μεταγραφής για νεαρό παίκτη, προσφέροντας 300 εκατομμύρια λιρέτες. Το ποσό ήταν τόσο μεγάλο που ο πρόεδρος της Τζένοα δεν μπορούσε να αρνηθεί. Οι διαμαρτυρίες στη Γένοβα ήταν έντονες. Κανείς δεν ήθελε να δεχθεί ότι ένα τέτοιο αστέρι θα φύγει από το σύλλογο. Εκτός από τους οπαδούς, ο προπονητής της ομάδας  Μπέντζαμιν Σάντος ήταν έτοιμος να παραιτηθεί. Μάλιστα, ο αστικός μύθος λέει πως όταν έμαθε πως ο παίκτης του πουλήθηκε, μπήκε στο αμάξι του αποφασισμένος να γυρίσει επειγόντως στη Γένοβα για να παραιτηθεί, αλλά εξαιτίας της νευρικότητας του, έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου και έπεσε πάνω σ’ ένα δέντρο!

Το αστέρι του Τορίνο

Στο Τορίνο η καριέρα και η φήμη του Μερόνι απογειώθηκαν. Οι κούρσες του στη δεξιά πλευρά ήταν η ατραξιόν όλου του πρωταθλήματος. Όταν έπαιρνε τη μπάλα οι θεατές ξεσηκώνονταν. Ήξεραν ότι θα ακολουθήσει σώου. Αν και λόγω του στυλ του δεχόταν πολλές κλωτσιές μέσα στην μεγάλη περιοχή, αρνιόταν να εκτελέσει τα κερδισμένα πέναλτι, αφού θεωρούσε πως ήταν “ξενέρωτα”. Με θέση, νούμερο και στυλ ίδια με του Τζορτζ Μπεστ, οι συγκρίσεις δεν άργησαν να γίνουν. Μάλιστα, οι ομοιότητές τους δεν σταματούσαν στο γήπεδο.

Ο τρόπος ζωής του Μερόνι αποτελούσε πρόκληση. Ο Τύπος λάτρευε να ασχολείται μαζί του για την εξωγηπεδική ζωή του. Το γεγονός ότι έμενε σε μια σοφίτα με την ερωμένη του, Κριστιάνα, η οποία όμως ήταν ακόμα παντρεμένη με έναν σκηνοθέτη, έδινε αρκετή τροφή για σχόλια στα ιταλικά ΜΜΕ, ενώ αποτέλεσε και πρόβλημα μετά το θάνατο του, αφού η εκκλησία τον θεωρούσε “αμαρτωλό”. Η άρνηση του στην προτροπή του ομοσπονδιακού τεχνικού της Ιταλίας Εντμόντο Φάμπρι να κόψει πιο κοντά τα μαλλιά του τον άφησε εκτός εθνικής ομάδας για σημαντικό διάστημα.

Το καλοκαίρι του 1967, το Τορίνο «πήρε φωτιά». Η διοίκηση της ομάδας έκανε αποδεκτή την πρόταση της συμπολίτισσας Γιουβέντους, ύψους 750 εκατομμυρίων λιρετών για τον Μερόνι. Οι οπαδοί ξεσηκώθηκαν, πήγαν έξω από το σπίτι του προέδρου Ορφέα Πιανέλι και κατέλαβαν την έπαυλη του ισχυρού άνδρα της «μεγάλης κυρίας», Τζάνι Ανιέλι, ζητώντας να μην ολοκληρωθεί η μεταγραφή. Οι οπαδοί της Τορίνο κατάφεραν τελικά να κρατήσουν τον αγαπημένο τους παίκτη για ακόμα μια σεζόν, η οποία όμως έμελλε να είναι και η τελευταία του…

Το τραγικό τέλος του Μερόνι

Το ημερολόγιο έγραφε 15 Οκτωβρίου του 1967. Η Τορίνο επιβλήθηκε με 4-2 της Σαμπντόρια. Ο Μερόνι παρέα με τον κολλητό του και συμπαίκτη του, Φαμπρίτσιο Πολέτι, έκαναν βόλτα στο κέντρο της πόλης περιμένοντας τις συντρόφους τους. Ο Μερόνι έλεγε στον Πολέτι πως η αγαπημένη του είχε πάρει διαζύγιο και μπορούσαν να παντρευτούν. Διασχίζοντας έναν δρόμο για να πάνε στο σημείο του ραντεβού, συνέβη το μοιραίο.

Ενώ περνούσαν στην απέναντι πλευρά, στάθηκαν στη διαχωριστική λωρίδα του δρόμου,περιμένοντας ένα κενό ανάμεσα στα οχήματα που θα τους επέτρεπε να περάσουν.’Ενα αμάξι από την απέναντι λωρίδα πέρασε ξυστά από τα πόδια τους, έκαναν ασυναίσθητα ένα βήμα προς τα πίσω για να το αποφύγουν. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή όμως από την αντίθετη πλευρά ερχόταν ένα 124 Fiat Coupe. Όλα έγιναν τόσο ξαφνικά που ο οδηγός δεν πρόλαβε να αντιδράσει. Η πρόσκρουση με το σώμα του Μερόνι δεν ήταν πολύ δυνατή αλλά ήταν αρκετή για να τον πετάξει στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Εκεί τον πέτυχε ένα διερχόμενο μηχανάκι, το οποίο τον έσυρε μερικές δεκάδες μέτρα μακριά. Λίγες ώρες αργότερα, στο νοσοκομείο, ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Ήταν 24 χρονών…

Όλη η χώρα έπεσε σε πένθος. Η τραγωδία χτυπούσε την ομάδα για δεύτερη φορά, αφού δεν είχαν περάσει ούτε δύο δεκαετίες από τη μέρα που το αεροπλάνο που μετέφερε την “Μεγάλη Τορίνο” συνετρίβη στο λόφο Σουπέργκα. Στην κηδεία του οι οπαδοί της Τορίνο και της Γιουβέντους ενώθηκαν με μία φωνή.  Λίγους μήνες μετά, ένας οπαδός της Τορίνο πήγε στο νεκροταφείο και ξέθαψε το πτώμα του! Όταν συνελήφθη από την αστυνομία, δήλωσε ότι δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο Μερόνι σκοτώθηκε και ήθελε να το δει με τα μάτια του!

Ο οδηγός του FIAT 124 που χτύπησε τον Μερόνι ήταν 19 χρόνων και ονομαζόταν Ατίλιο Ρομέρο. Το σπίτι του ήταν μερικά μέτρα μακριά από το σπίτι του Μερόνι και ήταν μεγάλος οπαδός της Τορίνο. Το δωμάτιο του ήταν γεμάτο αφίσες του, το ντύσιμο και το μαλλί του ήταν επηρεασμένα από αυτά του ήρωα του ενώ η λατρεία του ήταν τέτοια που ακόμα και στο αμάξι του υπήρχε μια εικόνα του Ιταλού παίκτη! Μάλιστα, λίγους μήνες πριν συμμετείχε στις διαμαρτυρίες για την φημολογούμενη πώληση του!

Μια εβδομάδα αργότερα, Τορίνο και Γιουβέντους βρέθηκαν αντιμέτωπες στο τοπικό ντέρμπι. Μέσα σε έντονη συναισθηματική φόρτιση και υπό τις ιαχές «Τζίτζι, Τζίτζι», οι οπαδοί της «Γκρανάτα» είδαν την ομάδα τους να συντρίβει 4-0 τη Γιουβέντους. Στο 67ο λεπτό, ο νεαρός Αλμπέρτο Καρέλι πέτυχε το τελικό 0-4, φορώντας τη φανέλα του Μερόνι με το νούμερο 7. Εκείνο ήταν το πρώτο γκολ του Καρέλι με τη φανέλα της Τορίνο. Οι πιο ρομαντικοί οπαδοί της πιστεύουν ότι το γκολ το έβαλε η φανέλα και όχι ο παίκτης.

Η Τορίνο κατέκτησε το Κύπελλο στο τέλος εκείνης της σεζόν και το αφιέρωσε στον αδικοχαμένο παίκτη. Μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1976, πολλοί οπαδοί συγκεντρώθηκαν στο σημείο του δυστυχήματος για να τιμήσουν τη μνήμη του.

Τον Ιούνιο του 2000 την προεδρία της Τορίνο ανέλαβε ο 52χρονος Ατίλιο Ρομέρο. Ήταν ο οδηγός του FIAT 124, ο άνθρωπος που το βράδυ της 15ης Οκτωβρίου προκάλεσε αθελά του, το θάνατο του Τζίτζι Μερόνι…

Αρχική φωτογραφία: Wikipedia

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ο μεγαλύτερος απατεώνας ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Υπέγραψε συμβόλαια στις μεγαλύτερες ομάδες χωρίς να παίξει ποδόσφαιρο ούτε ένα λεπτό!