Λουκάς Μπάρλος, ο “πρόεδρος των τίτλων” που έβαλε υποθήκη το σπίτι του για να κατασκευαστεί η σκεπαστή. “Μόλις κατάλαβα ότι η τσέπη δεν τραβάει άλλο, υπέβαλα την παραίτηση μου”

Στις 20 Οκτωβρίου 1999 οι παίκτες της ΑΕΚ φόρεσαν μαύρα περιβραχιόνια και ζήτησαν από την ΟΥΕΦΑ να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στον αγώνα με την ΜΤΚ στη Βουδαπέστη. Ο εμβληματικός πρόεδρος της ομάδας Λουκάς Μπάρλος είχε πεθάνει σε ηλικία 79 ετών.

Υπό την προεδρία του η ΑΕΚ γνώρισε τις ενδοξότερες στιγμές στην ιστορίας της.

Ο Μπάρλος είχε γεννηθεί το 1920 στη Θεσσαλονίκη και ήταν ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης που αξιοποιούσε κοιτάσματα βωξίτη στον Παρνασσό.

Ανέλαβε τα καθήκοντα του προέδρου ύστερα από προσωπικό τηλεφώνημα του Πρίντζη, ο οποίος ήταν γενικός γραμματέας αθλητισμού επί Χούντας.

Μετά την παραίτηση του Ιωάννη Θεοδωρακόπουλου, ο Πρίντζης με έναν Ταξίαρχο και έναν Αξιωματικό, πίστευαν ότι ο Μπάρλος ήταν το ιδανικό πρόσωπο για την προεδρία της ομάδας.

Ο Μπάρλος δεν είχε ασχοληθεί πότε ξανά με το ποδόσφαιρο, είχε μεγαλώσει στη Θεσσαλονίκη και μικρός υποστήριζε τον ΑΡΗ.

Ο Πρίντζης τον κάλεσε στο γραφείο του και του είπε «Σας επιστρατεύω για να βοηθήσετε έναν ιστορικό σύλλογο». Ο Μπάρλος δέχτηκε, αλλά ζήτησε να γίνουν εκλογές στις οποίες εκλέχτηκε με ποσοστό 58%.

Αμέσως ξόδεψε πολλά εκατομμύρια, προκειμένου να αγοράσει τους καλύτερους Έλληνες και ξένους ποδοσφαιριστές για τη νέα ομάδα.

Έφερε στην Ελλάδα τον Φράντισεκ Φάντρονκ, τον κορυφαίο Τσέχο προπονητή, ο οποίος είχε στήσει τη φοβερή εθνική ομάδα της Ολλανδίας που έφτασε στο  Μουντιάλ του 1974. Ο Μπάρλος του ζήτησε να φτιάξει μια ομάδα που θα πρωταγωνιστούσε στην Ευρώπη και σε λίγο χρονικό διάστημα η ΑΕΚ έπαιζε εντυπωσιακό ποδόσφαιρο.

Η μεταγραφή του Μαύρου στην ΑΕΚ

Μια από τις πιο επεισοδιακές μεταγγραφές που πραγματοποίησε ο Μπάρλος στην ΑΕΚ ήταν αυτή του Θωμά Μαύρου, του μεγαλύτερου ταλέντου εκείνης της εποχής. Όποιος τον αποκτούσε έβαζε τις βάσεις για πολύχρονη κυριαρχία στο πρωτάθλημα.

Ο Μπάρλος έβλεπε σε βάθος χρόνου.

Ο Μαύρος έπαιζε στον Πανιώνιο και όλες οι ελληνικές ομάδες τον ήθελαν στο ρόστερ τους.

Ο Ολυμπιακός είχε δώσει προκαταβολή στον πρόεδρο του Πανιωνίου, τον Τσολακάκη. Όπως είχε πει ο Μπάρλος: «Όλοι θεωρούσαν τον Μαύρο παίκτη του Ολυμπιακού. Μπήκα στη μέση και τους τη χάλασα όλη τη δουλειά. Αυτό τον παίκτη δεν τον έχανα με τίποτα. Ο Μαύρος στοίχισε με σημερινά λεφτά 1,5 δισ».

Ο Μαύρος είχε υποσχεθεί στον Μπάρλο ότι θα πήγαινε στην ΑΕΚ.

Μετά από πολλές δικαστικές περιπέτειες και προσφυγές του ποδοσφαιριστή στα πολιτικά δικαστήρια για να αποδεσμευτεί από τον Πανιώνιο, η ΑΕΚ έδωσε 10 εκατομμύρια δραχμές στην ομάδα της Νέας Σμύρνης για να παραιτηθεί από κάθε ένδικο μέσο διεκδίκησης του παίκτη. Ένα χρόνο αργότερα, η υπόθεση έληξε. Ο Μαύρος υπέγραψε με την ΑΕΚ και ασπάστηκε δημόσια τον Μπάρλο.

Όπως είχε πει ο Μαύρος: «Ο Λούκας ήταν σαν πατέρας μας. Βέβαια, μ’εμένα είχε μια μεγαλύτερη σύνδεση λόγω της δικαστικής διαμάχης με τον Πανιώνιο. Είδε στα μάτια μου ένα παιδί που, παρά τις πιέσεις, δεν λύγισε και τήρησε την υπόσχεσή του».

Με τον Μαύρο στο ρόστερ της η ΑΕΚ κέρδισε δύο πρωταθλήματα, δύο κύπελλα και το 1976 κατάφερε να φτάσει στα ημιτελικά του ΟΥΕΦΑ, αποκλείοντας τη Ντιναμό Μόσχας. Μαζί με τον Μαύρο κράτησε όλα τα αστέρια της ομάδας και πρόσθεσε ένα ακόμη. Τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, που άλλαξε την εικόνα της ομάδας και πάσαρε πολλά σχεδόν έτοιμα γκολ στον Μαύρο. Οι δυο τους ήταν ένα από τα μεγαλύτερα δίδυμα που πέρασαν από τα ελληνικά γήπεδα και ένας διαρκής μπελάς για κάθε άμυνα.

Η παραίτηση από την ΑΕΚ

Προκειμένου η ΑΕΚ να πρωταγωνιστεί στο πρωτάθλημα ο Μπάρλος έφθασε να αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες.

Μάλιστα, είχε αναγκαστεί να βάλει υποθήκη το σπίτι του για να βρει χρήματα για να κατασκευαστεί το 1979 η θρυλική “Σκεπαστή”. Η διώροφη κερκίδα που μετέτρεψε το γήπεδο της ΑΕΚ στο μεγαλύτερο στάδιο της Αθήνας και έδωσε στο γήπεδο ένα βρετανικό στυλ.

Τότε δεν υπήρχαν οι σημερινές γενναίες επιχορηγήσεις από την τηλεόραση και το κράτος.

Κάθε φορά που αγόραζαν νέους παίκτες έπρεπε να βρεθούν χρήματα. Ο Μπάρλος αποχώρησε από την ΑΕΚ το 1981, έχοντας καταφέρει να κάνει την ΑΕΚ την καλύτερη ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος. Έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την σεζόν 1976-77, κατέκτησε το πρωτάθλημα επί δύο συνεχόμενες σεζόν, το 1977-78 και το 1978-79. Σήκωσε το κύπελλο τη σεζόν 1977-78.

Όταν τον ρώτησαν γιατί έφυγε τόσο νωρίς, απάντησε: «Εγώ μόλις κατάλαβα ότι η τσέπη δεν τραβάει άλλο, υπέβαλα την παραίτηση μου και έφυγα. Γιατί άμα δεν μπορείς να κάνεις την κίνηση και να βάζεις το χέρι στην τσέπη, η ΑΕΚ τέρμα. Και εγώ είχα στεγνώσει και κατάλαβα ότι δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο. Και έφυγα. Απλά πράγματα.»

Φεύγοντας από την ομάδα δήλωσε: «Δεν ήθελα να πάρω από την ΑΕΚ, μόνο να δώσω ήθελα.

Δεν είμαι επενδυτής εγώ και μάλλον δεν έχω θέση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.

Ευχαριστώ τον Θεό για τις στιγμές που μου χάρισε στην ΑΕΚ. Αυτή η ομάδα είναι ό,τι σημαντικότερο είχα στη ζωή μου».

Μετά την παραίτησή του, πρόεδρος της ομάδας έγινε ο Ανδρέας Ζαφειρόπουλος, ο οποίος είχε τη εταιρεία «Zita Hellas», η οποία παρήγαγε τα γνωστά αθλητικά παπούτσια της δεκαετίας του ’80, τα οποία είχαν κατακλύσει την ελληνική αγορά και έμοιαζαν με τα σημερινά converse. Ωστόσο, κανένας από τους μετέπειτα προέδρους δεν κατάφερε να επαναλάβει τις επιτυχίες του Μπάρλου, τον οποίο μέχρι σήμερα οι φίλαθλοι της ΑΕΚ αποκαλούν «πρόεδρο των έργων και των τίτλων».

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ, Σπύρος Κοντούλης τραυματίστηκε στο πόδι πολεμώντας στην πρώτη γραμμή. Θεραπεύτηκε και τον εκτέλεσαν οι Γερμανοί, όταν πήδηξε από το φορτηγό που τον μετέφερε στο Σκοπευτήριο Καισαριανής