Κοροβέσης: «Είναι 20ος αιώνας. Θα σας καταγγείλω». – Βασανιστής: “θα μας κλάσεις τα αρχ…..α “. Τα βασανιστήρια στην Μπουμπουλίνας

Λίγο καιρό μετά το Πραξικόπημα των Συνταγματαρχών, οι χουντικοί συνέλαβαν τον δημοσιογράφος και συγγραφέα Περικλής Κοροβέση. 

Στις 3 τα ξημερώματα, αστυνομικοί πήγαν στο σπίτι του, όπου βρίσκονταν με τη σύζυγό του και δύο φίλους του από το θέατρο. Αφού έψαξαν και αναστάτωσαν όλο το οίκημα, τον πήγαν στην ασφάλεια. Όταν ο Κοροβέσης τους ρώτησε αν είχαν ένταλμα του απάντησαν «είσαι φλύαρος».

Οι αστυνομικοί τον οδήγησαν στο γραφείο του Σπανού, τον οποίο αποκαλούσαν τουλάχιστον με τρία διαφορετικά ονόματα. «Σκέψου ένα πράγμα μόνο: η Ασφάλεια για τους κακούς είναι Νταχάου και για τους ειλικρινείς Παράδεισος. Πρόσεξε, δεν εξετάζουμε την ενοχή σου, που είναι αποδεδειγμένη, αλλά την ειλικρίνειά σου, που θα καθορίσει τη δική μας συμπεριφορά. Σκέψου: Νταχάου ή Παράδεισος».

Όσο ο Κοροβέσης δεν κατέδιδε τους αντιστασιακούς με τους οποίους συνεργαζόταν, τόσο περισσότερο οργιζόταν ο Σπανός. Τότε, ο αστυνομικός άρχισε να τον χτυπάει με μανία, με αποτέλεσμα να «ανοίξει» η μύτη του και να ματώσουν τα ούλα του. Όταν ο Σπανός κατάλαβε ότι θα λερωνόταν με αίμα, σταμάτησε. Του εξήγησε ότι υπάρχουν δύο τρόποι ανάκρισης: ο ένας ήταν ο «πολιτισμένος», δηλαδή αυτό που συνέβαινε εκείνη τη στιγμή και ο άλλος ο «επιστημονικός».

Όταν ο Κοροβέσης ρώτησε ποιος είναι ο επιστημονικός, ο Σπανός απάντησε «Αυτός που θα ακολουθήσει».

Η επιστημονική ανάκριση και το πλυσταριό στην Μπουμπουλίνας

Τον οδήγησαν στο κτίριο στην οδό Μπουμπουλίνας. Στη διάρκεια της διαδρομής, οι ασφαλίτες που τον συνόδευαν, έκαναν μεταξύ τους “χιούμορ”, βρίζοντας την γυναίκα και τη μητέρα του. Στον 4ο όροφο, υπήρχαν σκαλιά τα οποία οδηγούσαν στην ταράτσα.

Τότε, έφτασε ο Σπανός, ο οποίος έδωσε εντολή να τον δέσουν σφιχτά στον πάγκο. Αφού έλεγξε ότι τα πόδια του ήταν σφιχτά δεμένα, άρχισε να τον ρωτάει πώς αισθανόταν.

«Αν νομίζετε πως θα βγάλετε τίποτα μ’ αυτόν τον τρόπο, είστε πολύ γελασμένος. Είναι 20ος αιώνας. Το λέω αυτό για την καριέρα σας. Θα σας καταγγείλω», αποκρίθηκε. Ο χουντικός απάντησε: «Θα μου κλάσεις τα αρχίδια ρε. Και στον ΟΗΕ να με πας, θα μου κλάσεις τ’ αρχίδια. Κατάλαβες;»

Το μαρτύριο ξεκίνησε. Ο βασανιστής πήρε στα χέρια του το ξύλο κι άρχισε να τον χτυπά στα πόδια. Οι πόνοι ήταν αφόρητοι και άρχισε να ουρλιάζει. «Όταν ο ρυθμός είναι κανονικός, είναι λιγότερο επώδυνος από τον ακανόνιστο ρυθμό. Τη λεπτομέρεια αυτή την ξέρουνε και σε χτυπάνε μια γρήγορα μια αργά», είχε γράψει στο βιβλίο του «Ανθρωποφύλακες» ο Περικλής Κοροβέσης.

Τον ρώτησαν αν άλλαξε γνώμη. Επειδή δεν απάντησε, συνέχισαν να τον βασανίζουν. Κάποιος από τους χουντικούς πήγε στο αποχωρητήριο, πήρε ένα σφουγγαρόπανο και το κόλλησε στο στόμα του συγγραφέα. Από το ξυλοκόπημα λιποθύμησε και του έριξαν νερό, για να συνέλθει. Σταμάτησαν μέχρι να μιλήσει. Δεν πήραν την απάντηση που ήθελαν κι άρχισαν να χτυπάνε ξανά.

Λιποθύμησε και πάλι. Το πρωί που ανέκτησε τις αισθήσεις του, συνειδητοποίησε ότι είχε κάνει εμετό.  «Εγώ, πεσμένος στο πάτωμα. Κάποιος μου ‘τριβε το κεφάλι σε κάτι λάσπες. Ξερατά. Μου έτριβε το κεφάλι πάνω στους εμετούς. Με συμβούλευε: «Φάε, γουρούνι, φάε, γκρου, γκρου, γκρου». Είχα κάνει εμετό. Ποιος ξέρει πότε; Πόσην ώρα με χτυπάγανε;», έγραψε στο βιβλίο του.

Τον οδήγησαν στον Σπανό και του έριξαν νερό στα πληγιασμένα και πρησμένα πόδια του. «Ήταν φοβερά επώδυνο», παραδέχτηκε ο Κοροβέσης.

Το κελί 17

Οι ασφαλίτες τον μετέφεραν στο κελί 17, όπου ήταν έγκλειστος ένας προηγούμενος κρατούμενος. «Αυτό σήμαινε πως όλες οι ανάγκες του γινόντουσαν μέσα. Άπειρα σκουπίδια. Βρόμα περισσότερο από έντονη», ανέφερε ο συγγραφέας.

Δεν μπορούσε να κουνήσει το πόδι του. «Τα παπούτσια μου είχανε ανοίξει από κάτω. Οποιαδήποτε κίνηση μου προξενούσε φοβερούς πόνους. Είχα ακούσει πως, όταν σου κάνουν φάλαγγα, δεν πρέπει να βγάζεις τα παπούτσια και πρέπει να μην τ’ αφήνεις ακίνητα, γιατί μπορεί να πάθεις γάγγραινα. Προσπαθώ πάλι. Κανένα αποτέλεσμα. Το πρόσωπό μου έκαιγε. Βρήκα μια καρυδόφλουδα και σκουπίστηκα. Άρχισα να τρίβω τα πόδια μου στους μηρούς. Πήγα να ανοιγοκλείσω το πόδι μου. Τα κατάφερα».

Στο βιβλίο του έγραψε ότι άκουγε φωνές από τα διπλανά κελιά. Είτε έπαιζαν, είτε τραγουδούσαν. Όσο περνούσε η ώρα, άναψε ένα σπίρτο και περιεργαζόταν το κελί του. Χαραγμένη στον τοίχο ήταν μια φράση «Τρώε το φαΐ σου, αγάπα το κελί σου, διάβαζε πολύ».

Το πρωί της επόμενης μέρας, ήρθαν ασφαλίτες και τον οδήγησαν στο γραφείο του Καραπαναγιώτη. Αφού τον ξυλοκόπησαν και πάλι, τον πήγαν στο 401, όπου οι βασανιστές του έκαναν ηλεκτροσόκ.

Δείτε τη συνέντευξη του Περικλή Κοροβέση στη Μηχανή του Χρόνου, πατώντας εδώ.

Πηγή πληροφοριών: «Ανθρωποφύλακες», Περικλής Κοροβέσης, Εκδόσεις: ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ

Πηγή αρχικής φωτογραφίας: ©Μηχανή του Χρόνου