Καζίνο. Το τελεφερίκ της Πάρνηθας “κατεβαίνει” Μαρούσι και προκαλεί αντιδράσεις. Το χρονικό της μετεγκατάστασης του Μον Παρνές

Η μεταφορά του καζίνο από την Πάρνηθα στο Μαρούσι  είναι μια υπόθεση με πολλές παραμέτρους, επιχειρήματα και αντιδράσεις.

Από τη μια βρίσκεται η εταιρεία για την κατασκευή ενός ξενοδοχειακού συγκροτήματος στο Μαρούσι, στο οποίο σχεδιάζεται να μεταφερθεί το καζίνο της Πάρνηθας και από την άλλη η τοπική κοινωνία η οποία αντιδρά σθεναρά στην προοπτική λειτουργίας καζίνο μέσα στον αστικό ιστό.

Το έργο ανέλαβε η North Star Entertainment, την οποία ελέγχουν οι οικογένειες Λασκαρίδη (όμιλος Λάμψα-Μεγάλη Βρετανία) και Κόκκαλη (Intralot).

Το καζίνο σχεδιάζεται να μετεγκατασταθεί σε βάθος τριετίας, σε μια έκταση 50 στρεμμάτων στο κτήμα Δηλαβέρη που βρίσκεται στη συμβολή των λεωφόρων Σπύρου Λούη και Κηφισίας, κοντά στο Ολυμπιακό Στάδιο και θα κοστίσει περίπου 250 εκατ. ευρώ. Η εταιρία υποστηρίζει ότι το σχέδιό της είναι βελτιωμένο και θα έχει ελάχιστες επιπτώσεις στην περιοχή.

“Από τα 8.500 τ.μ., ο χώρος των τυχερών παιχνιδιών θα καταλαμβάνει περίπου το 50%, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό θα είναι εστιατόρια, τα οποία θα λειτουργούν εντός του καζίνο, καθώς και βοηθητικοί χώροι.  Στόχος είναι από τη στιγμή που ολοκληρωθεί και ξεκινήσει η επένδυση, τα έσοδα από το καζίνο να κινούνται στα ίδια επίπεδα με τα έσοδα από το κομμάτι της φιλοξενίας σε βάθος χρόνου, ωστόσο σε πρώτη φάση η πλάστιγγα του τζίρου θα γέρνει υπέρ της δραστηριότητάς των τυχερών παιχνιδιών” σύμφωνα με τον διευθύνοντα  σύμβουλο του ομίλου Λάμψα.

Όσον αφορά στις αντιδράσεις των κατοίκων επιχείρησε να τους καθησυχάσει: “Έχουμε ακούσει τις ανησυχίες για τη λειτουργία καζίνο εντός του ξενοδοχειακού συγκροτήματος, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι το καζίνο αποτελεί ένα κομμάτι του κτιρίου. Η σύγχρονη διεθνής πρακτική εντάσσει πλέον τα καζίνο σε συγκροτήματα ψυχαγωγίας και φιλοξενίας και δεν τα καθιστά στο επίκεντρο αυτών. Περαιτέρω η λειτουργία του θα είναι ρυθμισμένη αυστηρά από το υφιστάμενο πλαίσιο που έχει θέσει η Πολιτεία με υψηλά πρότυπα ασφάλειας και υπευθυνότητας” είπε μεταξύ άλλων

Οι αντιδράσεις

Πολίτες, σύλλογοι, φορείς και έξι δήμοι, σε κοινό μέτωπο αντιδρούν από κοινού κατά του επενδυτικού αυτού εγχειρήματος.

“Η περιοχή μας, που ασφυκτιά από τα υπερμεγέθη κτιριακά συγκροτήματα και την αφόρητη καθημερινή κίνηση, θα επιβαρυνθεί ακόμα περισσότερο με τη λειτουργία του καζίνο», αναφέρει η Επιτροπή Αγώνα.

Οι δήμαρχοι  θέτουν και θέμα «ανατροπής της πολεοδομικής και χωροταξικής λειτουργίας της ευρύτερης περιοχής», η οποία «θα αφήσει βαρύ αποτύπωμα με καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον». Υποστηρίζουν ακόμη ότι «η λειτουργία καζίνο στο Μαρούσι έρχεται σε αντίθεση με τις κατευθύνσεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας – Αττικής (ΡΣΑ)».

Όσοι αντιδρούν θέτουν και ζήτημα ασυμβατότητας της εγκατάστασης καζίνου εντός του αστικού ιστού. Μάλιστα υποστηρίζουν:

«Ένας ναός του τζόγου δεν μπορεί να βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από σχολεία και κατοικίες»

Η υπόθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας

Στις αρχές Απριλίου εκδικάστηκαν οι πέντε προσφυγές μέσω των οποίων ζητείται να ακυρωθεί το προεδρικό διάταγμα το οποίο ενέκρινε τη μεταφορά του καζίνου από την Πάρνηθα στο Μαρούσι.

Ο νομικός εκπρόσωπος των δύο προσφυγών ακύρωσης από την πλευρά της τοπικής κοινωνίας, που στρέφεται εναντίον της μεταφοράς του καζίνο, Βασίλης Παπαδημητρίου, υποστήριξε ότι η ασυμβατότητα της χρήσης αποτελεί το σημαντικότερο θέμα καθώς, όπως ανέφερε, ο νόμος εντάσσει τα καζίνο αποκλειστικά σε ζώνες τουρισμού και αναψυχής και όχι στο πολεοδομικό κέντρο, όπως είναι το Μαρούσι.

Το ξενοδοχείο Μον Παρνές δημιουργήθηκε το 1961 με σκοπό να γίνει η κορωνίδα της τουριστικής ανάπτυξης και να φιλοξενήσει πλούσιους Έλληνες κι Ευρωπαίους πελάτες.

Ωστόσο παρά την προβολή και τα λαμπρά εγκαίνια δυο χρόνια μετά πιο πολλοί ήταν οι υπάλληλοι παρά οι τουρίστες . Έτσι το 1963 λειτουργούσε πλέον ελάχιστους μήνες το χειμώνα. Όσες προσπάθειες κι αν έγιναν το ξενοδοχείο ήταν ένα φάντασμα στο βουνό της Πάρνηθας.

Το 1971 η χούντα έδωσε άδεια να δημιουργηθεί ένα καζίνο μέσα στο ξενοδοχείο το οποίο τελικά έκλεισε. Το καζίνο ήταν μόλις το τρίτο στην Ελλάδα μετά τα καζίνο της Ρόδου και της Κέρκυρας. Στα εγκαίνια πάνω από δυο χιλιάδες Αθηναίοι έσπευσαν να δηλώσουν παρόν και να τζογάρουν.

Οι αυστηροί κανόνες για την είσοδο στο καζίνο το κατέστησαν περιζήτητο και σύμβολο κοινωνικής καταξίωσης. Η Πάρνηθα υπήρξε βασικός τόπος συνάντησης για την ελίτ προσώπων από την Μέση Ανατολή. Ανάμεσα στους πιο ξεχωριστούς θαμώνες βρίσκονταν Σαουδάραβες μεγιστάνες οι οποίοι σπαταλούσαν τεράστια ποσά για απλή ψυχαγωγία ή για φιλοδωρήματα.

Η δαιδαλώδης νομική διαδρομή

Η μεταφορά του καζίνο από την Πάρνηθα σε άλλο σημείο, κάπου στην Αττική εκτός του δήμου Αθηναίων, προβλέφθηκε για πρώτη φορά με νόμο το 1994, με τον οποίο ιδιωτικοποιήθηκαν τα κρατικά έως τότε καζίνο.

Η ρύθμιση καταργήθηκε το 2002, όταν ξεκίνησε η πολλοστή απόπειρα του δημοσίου για ιδιωτικοποίηση του Μον Παρνές και επανήλθε το 2017, τέσσερα χρόνια αφότου η Regency Casino υπέβαλλε επίσημο αίτημα στο κράτος.

Αυτή η τελευταία ρύθμιση ακυρώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας το 2021, καθώς θεωρήθηκε ότι ήταν «φωτογραφική» (χωρίς να συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που θα τη δικαιολογούσαν). Το Δημόσιο επανήλθε την ίδια χρονιά με νέα ρύθμιση, η οποία προέβλεπε νέο οικονομικό τίμημα (απευθείας στο Δημόσιο) και άλλη διαδικασία.

Στη συνέχεια, τον Μάρτιο του 2023, εκδόθηκε προεδρικό διάταγμα που ενέκρινε τη μεταφορά του καζίνο από την Πάρνηθα στο κτήμα Δηλαβέρη στο Μαρούσι (στη συμβολή της οδού Σπύρου Λούη με τη λεωφόρο Κηφισίας).

Και ενέκρινε το ειδικό πολεοδομικό σχέδιο, δηλαδή το νέο πολεοδομικό καθεστώς της περιοχής όπου θα γίνει η μεταφορά (που με την πράξη αυτή μπαίνει στο σχέδιο πόλης), το ρυμοτομικό σχέδιο και τη στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Υπέρ της ακύρωσης του προεδρικού διατάγματος ασκήθηκαν οι πέντε προσφυγές στο ΣτΕ.

Δείτε το βίντεο με το καζίνο της Πάρνηθας και την περιοχή που πρόκειται να μεταγκατασταθεί στο Μαρούσι:

Άγνωστες ιστορίες από το καζίνο της Πάρνηθας,…