Καζίνο Μόντε Κάρλο: Το μεγαλύτερο «λούνα παρκ» για πλούσιους. Ο ρόλος του Ωνάση, ο Τζέιμς Μποντ και το «νεκροτομείο»

Μόντε Κάρλο: δύο λέξεις συνώνυμες του πλούτου, της χλιδής και της ανεμελιάς για όσους διαθέτουν γερά πορτοφόλια. Ένα «adventure park» για ζάμπλουτους ηλικιωμένους που έχει χαρακτηριστεί το μικρό πριγκιπάτο στα νότια της Γαλλίας.

Κορωνίδα της χλιδάτης ζωής που δεν μπορούν να ζήσουν οι πολλοί, στο μικροσκοπικό κρατίδιο, είναι το περίφημο Καζίνο του Μόντε Κάρλο.

Έσωσε το Πριγκιπάτο από τη χρεωκοπία

Το Μόντε Κάρλο δεν ήταν όμως ανέκαθεν ένα σημείο του χάρτη της Ευρώπης για γερά πορτοφόλια.

Λίγο πριν το 1850 ο οίκος των Γκριμάλντι κινδύνευε με χρεωκοπία. Οι πόλεις Μεντόν και Ροκμπρίν αποσχίστηκαν και σταμάτησαν να πληρώνουν τους φόρους τους στο πριγκιπάτο.

Έπρεπε να βρεθεί μια λύση.

Ο Πρίγκιπας Κάρολος ο Γ’ ενδίδει στις πιέσεις της κόρης του Καρολίνας και δίνει την άδεια να φτιαχτεί ένα καζίνο. Εκείνη την εποχή πολλές πόλεις της Ευρώπης είχαν αρχίσει να μετράνε έσοδα από την αδυναμία των νεόπλουτων στον τζόγο.

Στις 14 Δεκεμβρίου του 1856 το πρώτο καζίνο άρχισε να λειτουργεί στη Βίλα «Μπέλβιου» προσωρινά μέχρι να ολοκληρωθεί το χτίσιμο του λαμπρού κτιρίου.

Ήταν η εποχή που το Μονακό δεν διέθετε καν καλούς δρόμους και η σύνδεσή του ακόμη και την κοντινή Νίκαια της Γαλλίας ήταν δύσβατη.

Το καζίνο έγινε μεν αλλά ήταν δύσκολο να προσεγγίσει την υψηλή πελατεία που θα γέμιζε παράδες το μικρό πριγκιπάτο.

Το σημερινό καζίνο σχεδιάστηκε αρχικά από τον αρχιτέκτονα  Ζιλ Τουζέ και αργότερα από τον Σαρλ Γκαρνιέ και ολοκληρώθηκε το 1863.

Μαζί με το καζίνο φτιάχτηκε και η αίθουσα της όπερας, που είναι αντίγραφο της Όπερας του Παρισιού. Φέρει το όνομα Σαλ Γκαρνιέ.

Ακριβώς δίπλα βρίσκεται το ξενοδοχείο Οτέλ ντε Παρί  και έτσι το σύμπλεγμα αυτών εξαιρετικών δειγμάτων της αισθητικής της «Μπελ επόκ» αποτελούν την επιτομή της χλιδής και πλέον είναι από τους κορυφαίους θεσμούς που φέρνουν έσοδα στο μικρό Πριγκιπάτο.

Οι αίθουσες του καζίνο είναι πλημμυρισμένες στο χρυσό, στα έργα τέχνης και σε ό,τι ακριβότερο μπορεί να κατασκευάσει τεχνίτης. Από τα περίτεχνα μωσαϊκά πατώματα μέχρι τις κουρτίνες.

Ο «Άρι», όπως ήταν γνωστός ο Αριστοτέλης Ωνάσης, από το 1951 έχει αγοράσει τις περισσότερες μετοχές του καζίνο και ονειρευόταν να γίνει το Μόντε Κάρλο ένα Λας Βέγκας της Ευρώπης.

Ο Ιάν Φλέμινγκ βρήκε το μέρος που ταίριαζε στον Τζέιμς Μποντ

Το καζίνο του Μονακό ήταν το ιδεώδες μέρος για τις περιπέτειες του 007, του κατασκόπου “με άδεια να σκοτώνει”. Πριν σκοτώσει όμως τους «κακούς» έπρεπε να «σκοτώσει» την ώρα του και να κάνει ενδιαφέρουσες γνωριμίες στο καζίνο.

Στο πρώτο του βιβλίο, ο συγγραφέας Ίαν Φλέμινγκ εμπνεύστηκε τη δράση στη λέσχη στο «Καζινό Ροαγιάλ», το 1953 από το περίφημο καζίνο του Μονακό.

Έκτοτε ο ήρωας του σε τρεις από τις περιπέτειές του περνάει κάποιες ενδιαφέρουσες ώρες στο καζίνο. Πρόκειται για τα έργα: Never say never again, Golden Eye και φυσικά το Casino Royale.

Αλλά και το 2004, στην ταινία Ocean’s Twelve, το καζίνο του Μονακό εμφανίζεται στη μεγάλη οθόνη.

Πώς ο Ωνάσης αγόρασε και πούλησε το καζίνο του Μόντε Κάρλο

Στις 17 Μαρτίου του 1967 το καζίνο επιστρέφει στην οικογένεια Γκριμάλντι και στους Μονεγάσκους.

Πλήρωσαν όμως οκτώ εκατομμύρια δολάρια για να αποκτήσουν τις μετοχές του δαιμόνιου Έλληνα επιχειρηματία, Α. Ωνάση.

Οι εφημερίδες έγραφαν ότι ο Ωνάσης μ’ αυτή την πώληση διπλασίασε τα λεφτά που είχε επενδύσει για την αγορά του καζίνο.

Το 1953 ο «Άρι» όπως τον περιγράφουν οι ξένες εφημερίδες, ήταν 47 ετών με μια περιουσία κοντά στα 300 εκατομμύρια δολάρια.

Ο Ρενιέ έχει ανέλθει στην εξουσία.

Κωδικός: Ενδυμασία και πλήρης απαγόρευση φωτογράφισης

Το χλιδάτο καζίνο ανοίγει στις δύο το μεσημέρι και αν εξαιρέσει κάνεις κάποια απολύτως «πριβέ» δωμάτια που προορίζονται για πλούσιους πελάτες οι χώροι του είναι προσβάσιμοι και στα μικρότερα πορτοφόλια.

Το εισιτήριο είναι περίπου στα δέκα ευρώ, ποσό που εύκολα δίνει ένας απλός λάτρης του τζόγου.

Πρέπει όμως όλοι να ακολουθούν τους κανόνες. Σέλφι και λοιπές φωτογραφίες απαγορεύονται «ρητά και δια ροπάλου»!

Επίσης υπάρχει κανονισμός που επιβάλει σακάκι μετά τις 8 το βράδυ στους άνδρες και φυσικά πλήρης απαγόρευση για εμφάνιση με σορτς, βερμούδες και σαγιονάρες.

Στην είσοδο οι «βαλέδες» ελέγχουν τους επισκέπτες και φυσικά αποτελούν ωραιότατο «ντεκόρ» δίπλα στις Φεράρι, Ρολς Ρόις και χειροποίητες Μπέντλεϊ των υψηλών πελατών που έχουν δικαίωμα να τις παρκάρουν στην είσοδο.

Διάλειμμα στο «νεκροτομείο»

Στο καζίνο οι εργαζόμενοι είναι πολλών ειδικοτήτων.

Πέρα από τους κρουπιέρηδες, τους βαλέδες, τους παρκαδόρους και τους σερβιτόρους, εκεί εργάζονται ειδικοί ξυλουργοί και τεχνικοί που κρατάνε «σε φόρμα» τα τραπέζια με τις ρουλέτες, συντηρητές για τα έργα τέχνης και τα δάπεδα του χώρου και πλήθος άλλοι.

Το διάλειμμα τους γίνεται σε ένα δωμάτιο που το λένε «νεκροτομείο» γιατί τα παλιά χρόνια εκεί τοποθετούσαν τα πτώματα των παικτών που αυτοκτονούσαν αφού είχαν χάσει όλη τους την περιουσία σε κάποιο τραπέζι μέχρι να τους παραλάβουν οι οικογένειές τους για τα περαιτέρω.

Στο καζίνο υπάρχει ειδικό δωμάτιο με σταθερή θερμοκρασία στο οποίο φυλάσσονται οι 36 χιλιάδες τράπουλες, τα ζάρια και οι μπίλιες για τις ρουλέτες.

Το καζίνο που αποτελεί πόλο έλξης για τους εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες του μικροσκοπικού πριγκιπάτου της γαλλικής ριβιέρας είναι απαγορευμένο για τους κατοίκους του. Οι περιουσίες που χάνονται καλό είναι να μην είναι Μονεγάσκων.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Άγνωστες ιστορίες από το καζίνο της Πάρνηθας, που μπορούσε να παίξει μόνο η αθηναϊκή ελίτ και οι Σαουδάραβες, που άφηναν τεράστια φιλοδωρήματα