Καίτη Πάνου. Η “αστή” του ελληνικού κινηματογράφου ήταν η πρώτη πρωταγωνίστρια της “Finos Films”. Παιδί θαύμα, έπαιξε με τον Βεάκη και τον Χορν, αλλά καθιερώθηκε στο πλευρό του Λ. Κωνσταντάρα

Ξεκίνησε την καριέρα της στο θέατρο ως παιδί θαύμα. Καθιερώθηκε στον κινηματογράφο ως η μεγαλοαστή μητέρα και η σύντροφος του Λάμπρου Κωνσταντάρα με τον οποίο έπαιξε σε 9 ταινίες. Ήταν η αυστηρή και γοητευτική μητέρα της Αλίκης στην ταινία “Χτυποκάρδια στο θρανίο” και η μαμά της Κατερίνας Γώγου στην κωμωδία «Ο τρελός τα ‘χει 400».

Ο λόγος για την ηθοποιό Καίτη Πάνου, η οποία γεννήθηκε στον Πύργο Βουλγαρίας και σε νεαρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Από μικρή ξεχώριζε για το υποκριτικό της ταλέντο και στα 16 της χρόνια συμμετείχε ήδη στον βωβό κινηματογράφο με μικρούς ρόλους.

Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο έγινε το 1943 σε ηλικία 16 ετών στην ταινία «Φωνής της καρδιάς». Ήταν η δεύτερη ταινία που παιζόταν στη διάρκεια της κατοχής και η πρώτη με την επωνυμία “Finos Films”.

Η Πάνου έπαιζε στο πλευρό του Αιμίλιου Βεάκη, του Δημήτρη Χορν και του νεαρού τότε Λάμπρου Κωνσταντάρα. Λέγεται ότι ο σκηνοθέτης της ταινίας, Δημήτρης Ιωαννόπουλος την ερωτεύτηκε και παραλίγο να έρθει στα χέρια με τον Χορν, ο οποίος σύμφωνα με το σενάριο έπρεπε να τη φιλήσει.

Η ταινία παίχτηκε επί τρεις εβδομάδες και οι κινηματογράφοι ήταν κατάμεστοι, προκαλώντας εκνευρισμό στους γερμανούς κατακτητές.

Η Πάνου ήταν η πρώτη ενζενί του ελληνικού κινηματογράφου που έκανε τότε τα πρώτα του βήματα. Τη δεκαετία του ΄40 έπαιξε στις ταινίες «Η βίλα με τα νούφαρα», «Άννα Ροδίτη» , «Εκατό χιλιάδες λίρες». Το 1954 παντρεύτηκε, γι’αυτό έκανε ένα διάλειμμα έξι ετών στην καριέρα της.

Το 1960 επέστρεψε στον κινηματογράφο με την ταινία «Ένας Δον Ζουάν για κλάματα», στην οποία έπαιξε στο πλευρό του Λάμπρου Κωνσταντάρα με τον οποίο συνεργάστηκε τα επόμενα χρόνια στο θέατρο και στον κινηματογράφο.

Παράλληλα εργαζόταν στο θέατρο και πήρε μέρος σε πετυχημένους θιάσους. Έπαιξε στις ταινίες «Κακός, ψυχρός κι ανάποδος» (1969), «Πρόκλησις» (1971) και «Συμμορία εραστών» (1972).

Το 1971 έκανε το ντεμπούτο της στην τηλεόραση με την ταινία «Γραφείο Συνοικεσίων». Η τελευταία της εμφάνιση στο θέατρο ήταν τη σεζόν 1997-1998 με την παράσταση του Μουστάκα «Κλουβί με τις τρελές». Η καριέρα της κράτησε αρκετές δεκαετίες, ενώ εμφανίστηκε και στην τηλεόραση στις σειρές: “Οι μεν και οι δε”, “Cheek to Cheek” και “Για σένα”. Έφυγε από τη ζωή το 2008 από ανακοπή καρδιάς στο διαμέρισμά της σε ηλικία 81 ετών.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Σταύρος Παράβας. Η σύλληψη του μέσα στο θέατρο και η εξορία στη Γυάρο για τη φράση εναντίον της χούντας: «γύψο, κοντούς, τρελούς και τανκς δε θέλει ο λαός μας». (βίντεο)