Ήρθε στην Ελλάδα πρίγκιπας και έφυγε Βασιλιάς. Μόνο που δεν το γνώριζε!

Ήταν 16 Ιουλίου 1900, όταν ο διάδοχος του Ιταλικού Θρόνου, Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄, κατέφτασε  στο λιμάνι του Πειραιά.

Ήδη απουσίαζε δύο μήνες από την χώρα του σε ένα ταξίδι διαρκείας στην Ανατολική Μεσόγειο με τη θαλαμηγό του “Ζέλλα”.

Αφού επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη όπου συνάντησε τον Σουλτάνο, κατέφθασε και στο Λιμάνι του Πειραιά.

Εκει ξεκίνησε μια περιπέτεια χωρίς προηγούμενο. Έφθασε πρίγκιπας και έφυγε Βασιλιάς, μόνο που δεν το γνώριζε.

Αποβιβαζόμενος στο λιμάνι, στάθηκε για λίγο για να απαθανατιστεί για πάντα στις μηχανές των φωτογράφων που τον περίμεναν.

Στη συνέχεια επιβιβάστηκε στον σιδηρόδρομο Αθηνών – Πειραιώς, σε ειδικά διαμορφωμένο βαγόνι υποδοχής υψηλών επισήμων, που πάντα υπήρχε στον σταθμό του Πειραιά, με τον οποίο ανέβηκε στην Αθήνα.

Στις 14.00 επέστρεψε στην θαλαμηγό του και δύο ώρες αργότερα (16.00΄) αναχώρησε  με τελικό προορισμό τη Νάπολη της Ιταλίας.

Πριν την αναχώρησή του από τον Πειραιά, ενημέρωσε σύμφωνα με το εθιμοτυπικό αλλά και τις διατάξεις του νόμου, τα λιμάνια σταθμούς προς την Νάπολη. To ταξίδι του θα πραγματοποιείτο μέσω της διώρυγας της Κορίνθου.

Την εποχή εκείνη η διέλευση πλοίων από την διώρυγα της Κορίνθου γινόταν κατά τη θερινή περίοδο μέχρι τις 20.00 ώρα. Ο Διάδοχος εκτίμησε ότι ίσως δεν προλάβαινε να διέλθει τη διώρυγας της Κορίνθου πριν από την προβλεπόμενη ώρα. Αφού λοιπόν το “Ζέλλα” αναχώρησε από τον Πειραιά, κατά την διάρκεια του ταξιδιού του, ό διάδοχος αποφάσισε να εκτελέσει το γύρο της Πελοποννήσου με ενδιάμεσες στάσεις. Για την αλλαγή αυτή του δρομολογίου του ουδέποτε ενημέρωσε τις ελληνικές λιμενικές αρχές.

Την επομένη ημέρα 17 Ιουλίου ο πατέρας του Ουμβέρτος, Βασιλιάς της Ιταλίας, τη στιγμή που έβγαινε από κάποιο γυμναστήριο, όπου παρακολουθούσε γυμναστικούς αγώνες, έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες περιστρόφου άγνωστου μέχρι εκείνη την στιγμή δράστη.

Βασιλιάς της Ιταλίας ανακηρύχθηκε ο διάδοχος, Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄, πρίγκηπας της Νάπολης.

Ο μέχρι τότε Διάδοχος του ιταλικού θρόνου, Βίκτωρ Εμμανουήλ όμως ήδη είχε αναχωρήσει από το Λιμάνι του Πειραιά και ουδέποτε είχε διέλθει της Διώρυγας της Κορίνθου όπου τον ανέμεναν!

Κατά συνέπεια ο Διάδοχος αγνοούσε τη δολοφονία του πατέρα του. Η Ιταλική Πρεσβεία στην Ελλάδα, αδυνατούσε από πλευρά της να πληροφορήσει την ιταλική κυβέρνηση για το πού βρισκόταν ο Διάδοχος.

Η τελευταία δημόσια εμφάνισή του ήταν στο λιμάνι του Πειραιά.

Ο πρώτος Γραμματέας της Ιταλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα, Νόμπιλι παρουσιάσθηκε στον Έλληνα Πρωθυπουργό (Θεοτόκη) και ζήτησε τη βοήθειά του.

Ο Θεοτόκης που διατηρούσε παράλληλα και την ιδιότητα του Υπουργού Ναυτικών, διέταξε  όλους του Λιμενάρχες της Πελοποννήσου να προβούν στην αναζήτηση του “Ζέλλα”. Επίσης επειδή θεωρήθηκε πιθανό η θαλαμηγός να μην καταπλεύσει σε κανένα άλλο λιμάνι αλλά να πλεύσει κατευθείαν για τη Νεάπολη, δόθηκαν διαταγές και στα πολεμικά πλοία να εκτελούν περιπολίες για να συναντήσουν το ιταλικό σκάφος.

Η αγωνία και η πίεση προς την ελληνική κυβέρνηση να βρεθεί ο Εμμανουήλ, φαίνεται και μέσα από την αρθρογραφία της εποχής. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα του δημοσιογράφου Αθηναίου:

Τελικώς στις 19 Ιουλίου 1900 η θαλαμηγός του κατέφτασε στο Ρήγιο της Καλαβρίας.

Εκεί ο Εμμανουήλ πληροφορήθηκε τα νέα και αναχώρησε αμέσως σιδηροδρομικώς για τη Μόντζα. Ύστερα σειρά είχε η Ρώμη όπου θα γίνονταν η τελετή στέψεως.

Η Βασιλεία του Εμμανουήλ του Γ΄, ήταν τραγική αφού κατά την διάρκεια της βασιλείας του η Ιταλία ενεπλάκη σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους που δυστυχώς περιλάβανε και την άνοδο του ιταλικού φασισμού. Ο Εμμανουήλ ήταν αυτός που ανακήρυξε τον εαυτό του Αυτοκράτορα της Αιθιοπίας και Βασιλιά της Αλβανίας και φυσικά ενεπλάκη στον πόλεμο κατά της Ελλάδας. Παραιτήθηκε το 1946 κατέφυγε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και πέθανε το επόμενο έτος.

Τελικά δε βρήκε ποτέ το δρόμο, τουλάχιστον τον σωστό.

(πηγή φωτογραφιών ανάρτησης: Στέφανος Μίλεσης)