Ιπτάμενα αυτοκίνητα που έπιαναν στον αέρα 135 χιλιόμετρα. Κάθε δεκαετία εμφανιζόταν ένα μοντέλο που περίμενε άδεια και χρηματοδότηση. Το όνειρο πραγματοποιήθηκε πολλές φορές, αλλά με πολλά θύματα

Όλοι γνωρίζουν την πτήση των αδερφών Ράιτ το 1903, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν τα ονόματα δύο άλλων πρωτοπόρων της αεροπορίας, του Γκλεν Κέρτις και του Γουόλντο Γουότερμαν.

Ο Κέρτις ήταν ο πρώτος που σχεδίασε το 1917 ένα ιπτάμενο αυτοκίνητο, το «Autoplane», το οποίο παρουσιάστηκε σε εκθέσεις, αλλά δεν πέταξε ποτέ.

Το όχημά του ήταν ένα κυβοειδές αυτοκίνητο με φτερά στερεωμένα στην οροφή του και με ένα μεγάλο κινητήρα με έλικα ώθησης στον προφυλακτήρα.

Το χωρίς ουρά “αυτοπλάνο” έδωσε στον Γουότερμαν την έμπνευση για να δημιουργήσει τα δικά του σχέδια, στα οποία εργάστηκε τις δεκαετίες του 1930 και 1940.

Παρουσίασε πολλά μοντέλα, ανάμεσά τους το «Whatsit» και το πιο επιτυχημένο «Aerobile».

Δυο «αεροχήματα» πέταξαν από την Καλιφόρνια στο Οχάιο, αλλά δεν μπήκαν ποτέ σε εμπορική παραγωγή, λόγω ενός συνδυασμού τεχνολογικών προβλημάτων και κανονισμών που περιόριζαν τη χρήση τους.

Το 1926, ο Χένρι Φορντ, ο δημιουργός του πρώτου αυτοκινήτου μαζικής παραγωγής, του Ford Model T, ενδιαφέρθηκε και εκείνος για την παραγωγή ενός ανάλογου αεροπλάνου, το οποίο ονόμασε «Sky Flivver».

Δεν σχεδίασε όμως ένα ιπτάμενο αυτοκίνητο, αλλά ένα μικρό μονοθέσιο αεροπλάνο για ατομική χρήση.

Εγκατέλειψε τις προσπάθειες το 1928, όταν ένας πιλότος σκοτώθηκε σε δοκιμαστική πτήση.

Τρεις δεκαετίες αργότερα, το 1958, η Ford Motors προσπάθησε και πάλι.

Αυτή τη φορά το πρωτότυπο αυτοκίνητο είχε το όνομα Ford Volante.

Το αυτοκίνητο δεν ξεπέρασε ποτέ το σχεδιαστικό στάδιο, αλλά σύμφωνα με τη Ford ήταν τεχνικά εφικτό.

Προτεινόμενες αγορές για το Volante ήταν η αστυνομία, οι ένοπλες δυνάμεις, οι υπηρεσίες διάσωσης, αλλά και η πολυτελής ιδιωτική μεταφορά.

Ο σχεδιασμός απέτυχε ωστόσο, στο κανονιστικό επίπεδο.

Ο έλεγχος της εναέριας κυκλοφορίας της δεκαετίας του 1950 δεν χρησιμοποιούσε υπολογιστές και η δυνητική αύξηση της κυκλοφοριακής συμφόρησης θα υπερφόρτωνε τα συστήματα εκείνης της εποχής με καταστροφικές συνέπειες.

Από τη δεκαετία του 1940 μέχρι τη δεκαετία του 1970, αυξήθηκαν σημαντικά οι εφευρέτες ιπτάμενων αυτοκινήτων.

Μία από τις πρώτες τεχνικά επιτυχημένες προσπάθειες ήταν το «Aerocar», το οποίο πέταξε για πρώτη φορά το 1949.

Μετέφερε δύο άτομα, τον πιλότο και έναν επιβάτη.

Στον αέρα είχε ανώτατη ταχύτητα 135 χμ/ώρα και ταχύτητα εδάφους 96 χμ/ώρα.

Αν και η χρήση του Aerocar εγκρίθηκε το 1956, ο Τέιλορ δεν μπόρεσε να βρει αρκετούς αγοραστές για να γίνει εμπορικά βιώσιμο.

Τελικά κατασκευάστηκαν μόνο έξι.

AVE Μizar και η 11η Σεπτεμβρίου

Το AVE Mizar σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από τον Χένρι Σμολίνσκι μεταξύ 1971-1973 και χρησιμοποιούσε μια εντελώς διαφορετική σχεδιαστική προσέγγιση από τα προηγούμενα ιπτάμενα αυτοκίνητα.

Ήταν ένα υβριδικό όχημα που αποτελούνταν από ένα Ford Pinto, τις πτέρυγες και το ουραίο τμήμα ενός Cessna Skymaster.

Από το αεροπλάνο είχαν αφαιρεθεί ο θάλαμος επιβατών και ο κινητήρας, αφήνοντας ένα πλαίσιο το οποίο προσαρμοζόταν στο αυτοκίνητο σε ειδικά στηρίγματα.

Το Mizar χρησιμοποιούσε δύο κινητήρες, τον έναν κάτω από το καπό του αυτοκινήτου για τα επίγεια ταξίδια και έναν κινητήρα με έλιξα ώθησης, που συνδεόταν στο πλαίσιο του αεροσκάφους.

Όταν ήταν να πετάξει, βίδωναν το πλαίσιο της ατράκτου του αεροπλάνου πάνω στο αυτοκίνητο και το όχημα χρησιμοποιούσε το σύστημα πέδησης του αυτοκινήτου.

Για οδική χρήση, αποσυνέδεαν το πλαίσιο που μετέφερε τις πτέρυγες, την ουρά και τον κινητήρα του αεροσκάφους, τα αποθήκευαν στο αεροδρόμιο και έφευγαν με το αυτοκίνητο που έμοιαζε με κάθε άλλο Ford Pinto.

Η εμπορική παραγωγή είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει το 1974, αμέσως μόλις δινόταν η πιστοποίηση από την αμερικανική υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας, σε τιμές που κυμαίνονταν από 18.300 μέχρι 29.000 δολάρια.

Ολόκληρο το 1973, ο Σμολίνσκι και ο δοκιμαστής πιλότος του χρησιμοποίησαν το Mizar σε πολλές δοκιμαστικές πτήσεις.

Στις 11 Σεπτεμβρίου 1973, κατά τη διάρκεια μιας πτήσης, το αυτοκίνητο χωρίστηκε απ’ την άτρακτο και έπεσε στη γη.

Ο Σμολίνσκι και ο πιλότος σκοτώθηκαν κι έτσι τερματίστηκε η επιχείρηση Mizar.

Άλλη μια θανατηφόρα 11η Σεπτεμβρίου.

ΠΗΓΗ: Οι χειρότερες εφευρέσεις της ιστορίας και οι άνθρωποι που τις επινόησαν, Eric Chaline. Εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

Διαβάστε ακόμα στη “ΜτΧ”: Henry Ford. Δημιούργησε τα φθηνά αυτοκίνητα, τη γραμμή παραγωγής και τον προνομιούχο εργαζόμενο.