Η«πόλη της αναρχίας» που δεν ανήκε σε κανένα κράτος αλλά στη Μαφία. Περίπου 33.000 κάτοικοι στοιβάζονταν σε 300 κτίρια και τα πάντα λειτουργούσαν χωρίς άδεια

Η Kwoloon Walled City ήταν η περιτοιχισμένη, ακυβέρνητη και πυκνοκατοικημένη αποικία Καουλούν στο Χονγκ Κονγκ. Χαρακτηρίστηκε “πόλη της αναρχίας”, αφού έγινε βάση παράνομων δραστηριοτήτων και κέντρο του οργανωμένου εγκλήματος και της διακίνησης ναρκωτικών.

Η περιοχή αποτελούσε παλιά, στρατιωτικό οχυρό της Κίνας, αλλά όταν η Βρετανία μίσθωσε την περιοχή των Νέων Εδαφών του Χονγκ Κονγκ το 1898, μετατράπηκε σε περίκλειστο έδαφος, δηλαδή τμήμα γης που περιβαλλόταν από εδάφη άλλης χώρας.

Ο πληθυσμός της περιτοιχισμένης πόλης του Καουλούν αυξήθηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το Χονγκ Κονγκ είχε καταληφθεί από δυνάμεις της Ιαπωνίας.

Η περιοχή έγινε καταφύγιο για εκατοντάδες πρόσφυγες.

Mετά τον πόλεμο, η περιοχή δεν ανήκε εξ ολοκλήρου ούτε στην Κίνα ούτε στη Βρετανία.

Η Καουλούν έγινε μία ξεχωριστή, ακυβέρνητη πόλη στην οποία τον πραγματικό έλεγχο είχαν οι εγκληματικές οργανώσεις της Κινεζικής μαφίας, γνωστές ως «Τριάδες».

Η κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ δεν έδειξε ενδιαφέρον για την περιοχή και η αστυνομία πραγματοποίησε ελάχιστες επιδρομές. H ανεξέλεγκτη περιοχή του Καουλούν αποτέλεσε καταφύγιο για εγκληματίες και διακινητές ναρκωτικών.

Η φτώχεια, η πορνεία, ο τζόγος, η χρήση ναρκωτικών ουσιών, το χαμηλό βιωτικό επίπεδο και η υψηλή εγκληματικότητα ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά της περιοχής.

Η μη εφαρμογή των νόμων επέτρεψε την λειτουργία επιχειρήσεων, όπως φαρμακεία, οδοντιατρικές κλινικές χωρίς άδειες αλλά και οπλοπωλεία.

Το 1897 περίπου 33.000 κάτοικοι στοιβάζονταν σε 300 κτίρια, σε έκταση 28 στρεμμάτων. Στις ταράτσες των ήδη κτισμένων πολυκατοικιών, χτίστηκαν και άλλοι όροφοι.

Οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν τις ταράτσες ως σημεία συγκέντρωσης, γιατί δεν υπήρχαν ανοιχτοί δημόσιοι χώροι κοντά και στους δρόμους δύσκολα έφταναν οι ακτίνες του ηλίου.

Υπήρχαν μόνο οκτώ δημοτικοί σωλήνες ύδρευσης που παρείχαν νερό σε όλους τους κατοίκους. Η αποχέτευση ήταν αυτοσχέδια και έτσι οι δρόμοι και οι χαμηλότεροι όροφοι ήταν συνεχώς υγροί. Κάποιοι από τους κατοίκους αυτο-οργανώθηκαν για να μπορέσουν να επιβιώσουν.

Κάποια στιγμή άρχισαν να παρέχουν δωρεάν φαγητό στους ηλικιωμένους, να ενθαρρύνουν τα παιδιά να πάνε στο σχολείο και να δημιουργούνται μικρά σινεμά για τους κατοίκους.

Μικρές μικρές ιδιωτικές επιχειρήσεις αναπτύχθηκαν στην ανταλλακτική αυτή κοινωνία.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1890 τα ποσοστά εγκληματικότητας άρχισαν να μειώνονται, αλλά οι κακές συνθήκες διαβίωσης που επικρατούσαν, οδήγησαν την Κίνα και και τη Βρετανία στην απόφαση να κατεδαφιστούν όλα τα κτίρια της Kwoloon Walled City.

Το 1994 η κατεδάφιση ολοκληρώθηκε και στη θέση των πολυκατοικιών κατασκευάστηκε πάρκο.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikimediamtx Commons

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Το νησί «φάντασμα» με τα υποθαλάσσια ορυχεία της Mitsubishi που έγινε στρατόπεδο συγκέντρωσης στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα μέρη της γης και εγκαταλείφθηκε ξαφνικά