Η υποδοχή του Κωνσταντίνου στο αεροδρόμιο όταν έγινε Oλυμπιονίκης στη Ρώμη. Τα δάκρυα της Φρειδερίκης

7 Σεπτεμβρίου 1960. Το πρόγραμμα του κρατικού ραδιοφώνου διακόπηκε για να μεταδώσει μία έκτακτη είδηση. Ο διάδοχος Κωνσταντίνος είχε στεφθεί ολυμπιονίκης στη Ρώμη. Ήταν το πρώτο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο που κατακτούσε η Ελλάδα από τους Αγώνες του 1912.

Το 1960, ο Κωνσταντίνος Β’ ήταν 20 ετών και ακόμα δεν είχε άμεσες βλέψεις να διαδεχθεί τον πατέρα του στο θρόνο. Αυτό που τον γοήτευε την εποχή εκείνη ήταν η κοσμική ζωή και η ιστιοπλοΐα. Μεγαλωμένος δίπλα στη θάλασσα, μαζί με την αδερφή του, Σοφία, είχαν εξοικειωθεί από μικροί με το άθλημα.

Ειδικά, όμως, τα τελευταία χρόνια, τόσο οι προπονήσεις, όσο και το πάθος του είχαν ενταθεί. Κι ο λόγος ήταν ότι ήθελε μια αγωνιστική διάκριση.

Η πρώτη μεγάλη ευκαιρία ήρθε το καλοκαίρι του 1960. Με τη συμβολή του παλατιού, ο διάδοχος χρίστηκε σημαιοφόρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Αποστολής στη Ρώμη, που φιλοξενούσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μάλιστα, οι αθλητές που θα επάνδρωναν το πλήρωμα του πηδαλιούχου Κωνσταντίνου επιλέχθηκαν από τον ίδιο και όχι από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή.

Η απρόσμενη πρωτιά

Ο Κωνσταντίνος, ως πηδαλιούχος του σκάφους «Νηρεύς», μετέβησε μαζί με τους Οδυσσέα Εσκιτζόγλου και Γιώργο Ζαΐμη στην Νάπολη 40 μέρες πριν την έναρξη των αγώνων. Οι τρεις συναθλητές ήθελαν οι τελευταίες εντατικές τους προπονήσεις να γίνουν στα νερά που θα αγωνίζονταν.

Βέβαια, όπως παραδέχθηκαν αργότερα, δεν δυσκολεύτηκαν να εξοικειωθούν με την ιταλική θάλασσα. Το σημείο εκείνο τους θύμιζε πολύ τον κόλπο του Φαλήρου, γεγονός που, όπως αποδείχθηκε, τους ευνόησε ιδιαίτερα.

Οι κούρσες ξεκίνησαν αρχές Σεπτεμβρίου. Οι έλληνες ιστιοπλόοι, που αγωνίζονταν στην κατηγορία «Ντράγκον» ξεκίνησαν απρόσμενα καλά. Δύο κούρσες πριν το τέλος είχαν ήδη εξασφαλίσει μία από τις θέσεις στο βάθρο. Πλέον ήταν αποφασισμένοι να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό ώστε να κατακτήσουν το χρυσό.

Η τακτική τους ήταν να μένουν κοντά στους Αργεντίνους, οι οποίοι διεκδικούσαν επίσης την πρωτιά. Εκ του αποτελέσματος, η στρατηγική απέδωσε καρπούς.

Η ελληνική αποστολή κατάφερε να συγκεντρώσει 6.733 βαθμούς, έναντι 5.715 της Αργεντινής, και κατετάγη πρώτη. Ήταν μία ιστορική στιγμή. Το τελευταίο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο που είχε κατακτήσει η Ελλάδα ήταν το μακρινό 1912 στη Στοκχόλμη, στο άθλημα του άλματος εις μήκος άνευ φόρας.

Την επομένη, στις 8 Σεπτεμβρίου, ο Κωνσταντίνος μαζί με τον Εσκιτζόγλου και τον Ζαΐμη ανέβηκαν στο πρώτο σκαλί του βάθρου.

Παρούσα στην τελετή απονομής, που γινόταν στο μικρό γραφικό λιμάνι της Σάντα Λουτσία στη Νάπολη, ήταν όλη η βασιλική οικογένεια, καθώς και ο πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας, Τζιοβάνι Γκρόνκι. Μάλιστα, ο Γκρόνκι συνεχάρη προσωπικά το διάδοχο και τη μητέρα του, βασίλισσα Φρειδερίκη, η οποία καθόλη τη διάρκεια της τελετής δεν είχε πάψει να κλαίει από χαρά.

Η θριαμβευτική υποδοχή

Η είδηση έφτασε στην Ελλάδα αμέσως. Το κρατικό πρόγραμμα του ραδιοφώνου διακόπηκε και οι εφημερίδες άρχισαν να ετοιμάζουν έκτακτο ανακοινωθέν. Οι δρόμοι των μεγάλων πόλεων σημαιοστολίστηκαν και φωταγωγήθηκαν.

«Εν τω προσώπω του Διαδόχου ετιμήθη το όνομα της Ελλάδος. Εκφράζω χαράν και υπερηφάνειάν μου» ήταν τα λόγια του πρωθυπουργού της χώρας, Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Στις 12 Σεπτεμβρίου το αεροπλάνο που μετέφερε τους ολυμπιονίκες και τη βασιλική οικογένεια προσγειώθηκε στην Αθήνα. Στο χώρο του αεροδρομίου κυμάτιζαν 17 μεγάλες ελληνικές σημαίες, οι οποίες συμβόλιζαν τη 17^η Ολυμπιάδα. Από κάτω, δεκάδες χιλιάδες κόσμου είχε συγκεντρωθεί και επευφημούσε τον Κωνσταντίνο. Ανάμεσά τους, βρίσκονταν αρκετοί κυβερνητικοί εκπρόσωποι, θρησκευτικοί ηγέτες και υψηλόβαθμα στελέχη του στρατού.

Ο διάδοχος, φανερά συγκινημένος, έκανε τις πρώτες του δηλώσεις. Ευχαρίστησε αρχικά τον πατέρα του, βασιλιά Παύλο, το πλήρωμά του, αλλά και τον ελληνικό λαό.

Ύστερα, κατευθύνθηκε στην πλατεία Συντάγματος, όπου μαζί με τους συναθλητές του κατέθεσαν δάφνινο στεφάνι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Κατά γενική ομολογία, αυτή ήταν από τις λίγες στιγμές που ο Ζαΐμης και ο Εσκιτζόγλου έκλεβαν μερική από τη δημοσιότητα του διάσημου συναθλητή τους. Ο Κωνσταντίνος, λόγω ιδιότητας του διαδόχου, είχε δεχθεί σχεδόν όλα τα εύσημα για το ιστορικό επίτευγμα.

Ο Κωνσταντίνος είναι επίτιμος πρόεδρος της Διεθνούς Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας μαζί με τον βασιλιά τής Νορβηγίας, Χάραλντ Ε΄.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Οι προσβλητικές επιστολές του βασιλιά Κωνσταντίνου στον Γ. Παπανδρέου τον Ιούλιο της αποστασίας. Η απάντηση του Παπανδρέου ότι δεν θα γίνει «εξευτελισμένος πρωθυπουργός» (βίντεο)