Η βραβευμένη συγγραφέας που πιστεύει πως είναι μετενσάρκωση της Άννας Φρανκ. Τα στοιχεία που έπεισαν συγγενή της Φρανκ

Η Σουηδή συγγραφέας Μπάρμπρο Κάρλεν (Barbro Karlén) θεωρούταν το “παιδί-θαύμα” του 20ου αιώνα, καθώς μέχρι τα 16 της είχε εκδώσει 11 βιβλία, ανάμεσά τους και ένα best-seller! Όμως, παρά το ταλέντο και την επιτυχία της, σήμερα είναι περισσότερο γνωστή λόγω της βαθιάς πίστης της ότι είναι η μετενσάρκωση της Άννας Φρανκ. 

Τα “αποδεικτικά στοιχεία” που επιστράτευσε για να εξηγήσει την πεποίθησή της κατάφεραν να πείσουν μέχρι και τον ξάδερφο της διάσημης Εβραιοπούλας, που έμεινε στην ιστορία για το ημερολόγιο που έγραψε ενώ κρυβόταν, μαζί με συγγενείς και φίλους της, σε ένα σπίτι στο Άμστερνταμ, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ολλανδίας.

Από μικρή ένιωθε διαφορετική

Η Μπάρμπρο Κάρλεν γεννήθηκε στη Σουηδία το 1954. Από μικρή ένιωθε ότι “κάτι δεν πήγαινε καλά” με την υπαρξή της. Συνήθιζε να λέει στους γονείς της ότι “δεν ανήκει στην οικογένεια” ενώ διαρκώς ρωτούσε που βρίσκονται οι πραγματικοί της γονείς. Σπανιότερα αναζητούσε άτομα, τα οποία η οικογένεια άκουγε για πρώτη φορά. Η επιμονή της Μπάρμπρο είχε φέρει τους γονείς της σε δύσκολη θέση, καθώς αδυνατούσαν να την πείσουν ότι είναι η πραγματική της οικογένεια.

Το 1945, εννέα χρόνια πριν από τη γέννηση της Μπάρμπρο, η Άννα Φρανκ σκοτώθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν.

Μέχρι και την ηλικία των 12, η Μπάρμπρο δεν γνώριζε την ιστορία της Φρανκ. Όμως, όσο μεγάλωνε οι ερωτήσεις για την “πραγματική” της οικογένεια συνεχίζονταν, όπως και η επιμονή της ότι δεν ήταν η Μπάρμπρο. Οι γονείς της, που μέχρι πρότινος πίστευαν πως σταδιακά θα εξασθενήσει αυτή η αλλόκοτη πεποίθηση της, αναγκάστηκαν να την πάνε σε ψυχίατρο, ο οποίος δεν εντόπισε κάποια ασθένεια ή διαταραχή.

Οι ομοιότητες με την Άννα Φρανκ

Η Μπάρμπρο άκουσε για πρώτη φορά την ιστορία της Άννας Φρανκ στο σχολείο, τη δεκαετία του 1960. Όπως και οι υπόλοιποι συμμαθητές της, που μάθαιναν για πρώτη φορά τι ήταν το Ολοκαύτωμα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, συγκλονίστηκε από την ιστορία της μικρής Εβραιοπούλας. Αποφάσισε να ερευνήσει καλύτερα την ιστορία της. Διάβασε το περίφημο ημερολόγιο και μελέτησε τη βιογραφία της με αφοσίωση. Τότε, όπως ισχυρίζεται η ίδια, συνειδητοποίησε πόσα κοινά είχαν.

Εκτός από το ότι και στις δύο άρεσε να βρίσκονται έξω στη φύση και να διαβάζουν, ήθελαν και οι δύο να γίνουν συγγραφείς ενώ είχαν και παρόμοια χαρακτηριστικά στο πρόσωπο.

Αυτό, όμως, που έκανε μεγαλύτερη εντύπωση στην Μπάρμπρο ήταν ότι οι φόβοι της συνδέονταν με τις εμπειρίες της Φρανκ, όπως η αποστροφή της προς τους άνδρες που φορούσαν στολές, το ντους και το κούρεμα των μαλλιών της. Η Μπάρμπρο πλέον είχε βρει την ταυτότητα που αναζητούσε τόσο καιρό. Ήταν η μετενσάρκωση της Άννας Φρανκ.

Ακολούθησε το ένστικτό της και βρήκε το καταφύγιο της Φρανκ

Λίγα χρόνια αργότερα, η Μπάρμπρο είχε πάει διακοπές με την οικογένειά της στο Άμστερνταμ. Ένα από τα αξιοθέατα που ήθελαν να επισκεφτούν ήταν και το καταφύγιο της Άννας Φρανκ, το οποίο έχει μετατραπεί σε Μουσείο. Καθώς δυσκολεύονταν να το βρουν, ζήτησαν οδηγίες από τους ντόπιους κατοίκους.

Σύμφωνα με τον θρύλο, κάποιος ντόπιος ζωγράφισε έναν χάρτη που τους οδηγούσε στο Μουσείο, αλλά και πάλι η οικογένεια δυσκολευόταν να τον ακολουθήσει. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή και χωρίς δεύτερη σκέψη, η Μπάρμπρο είπε, γεμάτη αποφασιστικότητα, στους γονείς της, “θα σας πάω εγώ”. Μην έχοντας άλλη επιλογή, την ακολούθησαν. Διέσχισαν μικρά σοκάκια και μεγάλες λεωφόρους και έφτασαν στο Μουσείο, στον μισό χρόνο από αυτόν που τους είχε πει ο ντόπιος.

Τότε ήταν που η οικογένειά της άρχισε, για πρώτη φορά, να σκέφτεται στα σοβαρά μήπως οι ισχυρισμοί της μικρής Μπάρμπρο ήταν αληθινοί. Αφού δεν είχαν ξαναέρθει στο Άμστερνταμ, πώς ήταν δυνατόν η μικρή Μπάρμπρο να γνωρίζει τους δρόμους και τα σοκάκια της πόλης;

Ο ξάδελφος της Άννας Φρανκ την πίστεψε

Η κατάσταση έγινε ακόμα πιο περίπλοκη όταν έφτασαν στο καταφύγιο-μουσείο. Μόλις επισκέφτηκαν το δωμάτιο της Φρανκ, η Μπάρμπρο απόρησε. “Το θυμάμαι διαφορετικό. Κανονικά έπρεπε να έχει παντού στους τοίχους φωτογραφίες των αγαπημένων της ανθρώπων“, εξήγησε στους γονείς της.

Σύμφωνα με το Reincarnation Research, η μητέρα της ρώτησε έναν ξεναγό σχετικά με τη διακόσμηση του δωματίου, με την ελπίδα να απαλύνει τις ανησυχίες της κόρης της. Ωστόσο ο ξεναγός εξήγησε πως υπήρχαν φωτογραφίες καρφιτσωμένες σε όλους τους τοίχους αλλά οι επιμελητές του μουσείου αποφάσισαν να τις “κατεβάσουν” και να τις επανατοποθετήσουν κορνιζαρισμένες, καθώς όσοι επισκέπτονταν το μουσείο συνήθιζαν να τις αγγίζουν.

Η μητέρα της Μπάρμπρο σύντομα άρχισε να πιστεύει και εκείνη ότι η κόρη της αποτελεί μετενσάρκωση της Άννας Φρανκ. Δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς γίνεται η Μπάρμπρο να έχει τόσο λεπτομερείς γνώσεις για την Φρανκ. Σταδιακά ακολούθησε και η υπόλοιπη οικογένεια.

Το 2000, η Σουηδή συγγραφέας κυκλοφόρησε το βιβλίο-ημερολόγιο “And the Wolves Howled , Fragments of Two Lifetimes Paperback”, στο οποίο αφηγείται πως συνειδητοποίησε τη σχέση της με τη διάσημη Εβραιοπούλα ενώ πραγματοποίησε και αρκετές σχετικές ομιλίες σχετικά με τη “φύση” της. Το θέμα της μετενσάρκωσης ήρθε στη δημοσιότητα, με τους περισσότερους να σχολιάζουν με μια δόση ειρωνείας και χλευασμού την “συγγραφέα που τα έχει χαμένα“, όπως χαρακτηριστικά έγραφαν. Όμως, ο ίδιος ο ξάδερφος της Άννας Φρανκ, Μπάντι Ηλίας (Buddy Elias), είχε διαφορετική άποψη.

Όταν έφτασαν στα αυτιά του οι ισχυρισμοί της Μπάρμπρο διεκδίκησε μια συνάντηση μαζί της. Και ενώ στην αρχή ήταν εξαιρετικά επιφυλακτικός, τελικά κατέληξε ένθερμος υποστηρικτής της. Όπως εξήγησε, όταν συναντήθηκαν “υπήρχε μία άμεση σύνδεση που μόνο με άτομο της οικογενείας θα μπορούσε να έχει”. Ο Μπάντι Ηλίας πέθανε το 2015. Η Μπάρμπρο Κάρλεν συνεχίζει να γράφει. Στο τελευταίο της βιβλίο παραδέχεται ότι οι αναμνήσεις της σχετικά με την Άννα Φρανκ έχουν ξεθωριάσει με τον καιρό, ωστόσο εξακολουθούν να επανέρχονται κάθε τόσο.

Πηγή αρχικής φωτογραφίας: Barbro Karlén