“Η Βουγιουκλάκη έκανε φασαρία όταν την έπαιρναν προφίλ γιατί φαινόταν έντονα ο ποπός της. Ήταν κακομαθημένη και εκνεύριζε τον Κωνσταντάρα”. Αναμνήσεις από τα γυρίσματα στην Αίγινα

Ήταν τέλη Αυγούστου του 1957 όταν το κινηματογραφικό συνεργείο του παραγωγού και σκηνοθέτη Ανδρέα Λαμπρινού, κατέφθασε στο νησί της Αίγινας για τα γυρίσματα της ταινίας «Διακοπές στην Αίγινα», της εμβληματικής, όπως απεδείχθη αργότερα, ταινίας για το νησί του Σαρωνικού.

Εκείνα τα χρόνια τα σχολεία άνοιγαν την 1η Σεπτεμβρίου, επομένως το νησί είχε αρχίσει σιγά-σιγά να αδειάζει. Οι παραθεριστές επέστρεφαν στα σπίτια τους.

του Γιάννη Ζουμπουλάκη από “Το Βήμα”.

Κατά κάποιον τρόπο λοιπόν η παραγωγή πιάστηκε στον ύπνο, γιατί τα κέντρα στα οποία επρόκειτο να γίνουν σημαντικά γυρίσματα της κοσμοπολίτικης αισθηματικής περιπέτειας με τους Αλίκη Βουγιουκλάκη, Ανδρέα Μπάρκουλη και Λάμπρο Κωνσταντάρα ήταν άδεια. Η λύση ήταν οι ντόπιοι.

Η παραγωγή στράφηκε για βοήθεια στους ελάχιστους κατοίκους που είχαν απομείνει, ανάμεσα στους οποίους και η εφηβική παρέα της 18χρονης τότε Μαίρης Γαλάνη-Κρητικού που λίγο αργότερα επρόκειτο να φύγει για σπουδές στο εξωτερικό.

«Αν δεν κάναμε τους κομπάρσους από ΄δώ κι από ΄κεί, το φιλμ δεν θα γυριζόταν» λέει σήμερα χαμογελώντας η κυρία Γαλάνη-Κρητικού. «Και κάναμε κυριολεκτικά ό,τι μας ζητούσαν.

Όλη η Αίγινα βρισκόταν στο πόδι και μόνον οι καφενόβιοι κάθονταν και παρακολουθούσαν τους ηθοποιούς.

Πηγαίναμε στα κέντρα όπου χόρευε η Βουγιουκλάκη, στις πλαζ όπου έκανε μπάνιο κ.ο.κ.». Ωστόσο η παρέα της 18χρονης Γαλάνη-Κρητικού δεν είχε εντυπωσιαστεί και τόσο από τα γυρίσματα της ταινίας.

«Ήμασταν παιδιά και το μυαλό μας βρισκόταν αλλού» λέει. «Ήταν η εποχή της “Καβουρίνας”, του αξέχαστου κλαμπ όπου πήγαινα με ποδήλατο, η εποχή των φλερτ και της αμπελοφιλοσοφίας στην ταράτσα του “Αιακείου”, του καφέ- μπαρ που είχε αντικαταστήσει το καφενείο του Καραγιάννη και είχε γίνει το κέντρο των συναντήσεών μας.

Συζητούσαμε, φιλοσοφούσαμε, διερευνούσαμε ή διογκώναμε έναν μικρό έρωτα σε τραγωδία! Τα γυρίσματα των “Διακοπών στην Αίγινα” δεν ήταν παρά ακόμη μία περιπέτεια στη ζωή μας».

Την εποχή του «Διακοπές στην Αίγινα», η Αλίκη Βουγιουκλάκη προσπαθούσε να καταξιωθεί στον κινηματογραφικό χώρο δουλεύοντας συγχρόνως στο θέατρο.

Το φιλμ που περιγράφει τις αισθηματικές περιπέτειες ενός «γυναικά» και της κόρης του (Λ. Κωνσταντάρας- Αλίκη Βουγιουκλάκη) κατά τη διάρκεια των διακοπών τους στην Αίγινα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο χτίσιμο της κινηματογραφικής καριέρας της.

«Η αλήθεια είναι ότι ζούσαμε μέσα στα νάζια και τα καπρίτσια της Βουγιουκλάκη και την πολύ μεγάλη ευγένεια του Κωνσταντάρα», λέει η κυρία Γαλάνη-Κρητικού. «Θυμάμαι ότι η Βουγιουκλάκη έκανε μεγάλη φασαρία όταν την έπαιρναν προφίλ γιατί φαινόταν έντονα ο ποπός της.

Η παρέα μου και εγώ δεν της πολυδίναμε σημασία και αυτό επίσης την εκνεύριζε.

Όπως είπα, ζούσαμε πολύ ελεύθερα τότε, μεταξύ Αθηνών, Αίγινας και εξωτερικού.

Τα νάζια της Βουγιουκλάκη δεν μας ενδιέφεραν. Τα κοιτάζαμε κάνοντας πλάκα».

Την ώρα που ο Ανδρέας Μπάρκουλης ήταν «απλώς ένα ωραίο αγόρι που δεν έκανε γκελ», ο Λάμπρος Κωνσταντάρας αφόπλιζε τους πάντες με τη γοητεία του. «Θυμάμαι μια μέρα μάλιστα που με σταμάτησε στον δρόμο και μου είπε “δεσποινίς, ήταν ζαχαροπλάστης ο μπαμπάς σας;”.

Φορτσάτη, του απάντησα για πλάκα “όχι, φαρμακοποιός” ενώ ο πατέρας μου ήταν γιατρός».

Τα καπρίτσια της Αλίκης επιβεβαιώνονται και από τον σκηνοθέτη Ερρίκο Ανδρέου που συμμετείχε στην ταινία ως βοηθός σκηνοθέτη και επίσης εμφανίζεται ως κομπάρσος τριών διαφορετικών ρόλων: Ενός καμαρότου, ενός Αιγινίτη και ενός περαστικού (η κυρία Γαλάνη-Κρητικού έχει την εντύπωση ότι είχε χορέψει μαζί του σε μια σκηνή).

Ο κ. Ανδρέου είχε συστηθεί στον Ανδρέα Λαμπρινό από τον Μάριο Πλωρίτη, προκειμένου να αποκτήσει μια πρακτική εμπειρία για το πώς εργάζονταν τότε στον ελληνικό κινηματογράφο.

«Η απίστευτη προχειρότητα των γυρισμάτων» δεν είχε καμία σχέση με αυτά που είχε μάθει σπουδάζοντας κινηματογράφο στην Ιταλία ή με τις επαγγελματικές συνθήκες των ξένων ταινιών στις οποίες δούλεψε αργότερα, επειδή γυρίστηκαν στην Ελλάδα (ανάμεσά τους «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» και «Οι 300 Σπαρτιάτες»).

Όσον αφορά την Αλίκη Βουγιουκλάκη, «εκείνη την εποχή έκανε τα πρώτα της βήματα και είχε αρχίσει να καλλιεργεί το ταμπεραμέντο της σταρ», λέει ο κ. Ανδρέου, «Οι απαιτήσεις και το τουπέ της μικρής ανερχόμενης εκνεύριζαν τους παλαιότερους ηθοποιούς, όπως ο Λάμπρος Κωνσταντάρας».

Ωστόσο, οι «Διακοπές στην Αίγινα» ήταν, που τελικά έβαλαν τις βάσεις πάνω στις οποίες η Βουγιουκλάκη δημιούργησε τον τύπο της χαριτωμένης, αθώας, αλλά και πονηρής και τσαχπίνας κοπελίτσας που θα την ακολουθούσε σε όλη την καριέρα της. Το παράξενο είναι ότι οι «Διακοπές στην Αίγινα» υπήρξαν η αιτία που αργότερα οι σχέσεις της Βουγιουκλάκη με τον σκηνοθέτη Ανδρέα Λαμπρινό ψυχράνθηκαν. «Η Βουγιουκλάκη δεν ήθελε να παραδεχθεί ότι ο Λαμπρινός την “έφτιαξε”, αλλά ήταν η αλήθεια».

Άρθρο του Γιάννη Ζουμπουλάκη από “Το Βήμα”.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Η συνάντηση της Βουγιουκλάκη με τον Γκρέγκορι Πεκ και τα αφιερώματα του ιταλικού Τύπου στο κορίτσι του «Παρθενώνα». Η σύγκριση με τους σταρ της τσινετσιτά…