Η “Βενετία της Μεσοποταμίας”. Η πλωτή πολιτεία με τα καλάμια στις εκβολές του Τίγρη και του Ευφράτη. Τη μετέτρεψε σε έρημο ο Σαντάμ Χουσεϊν επειδή έβρισκαν καταφύγιο οι αντιφρονούντες του καθεστώτος

Μια ιδιαίτερη πολιτεία με πλωτά σπίτια βρίσκεται κοντά στα σύνορα του Ιράκ εδώ και χιλιάδες χρόνια, γνωστή και ως η “Βενετία της Μεσοποταμίας”.

Συγκεκριμένα βρίσκεται στις ελώδεις περιοχές του Τίγρη και του Ευφράτη, όπου αναπτύχθηκε ένας πανάρχαιος πολιτισμός.

Τα σπίτια ήταν φτιαγμένα από καλάμια του ποταμού και κατοικούνταν από τους “Μarsh Arabs”, οι οποίοι αποτελούνταν από διάφορες φυλές και ακολουθούσαν έναν παραδοσιακό τρόπο ζωής.

Ντύνονταν με ρούχα που έμοιαζαν αραβικά και μιλούσαν μια δική τους διάλεκτο.

Οι κάτοικοι ήταν χωρισμένοι σε δύο ομάδες. Σε όσους ασχολούνταν με την εκτροφή βουβαλιών και σε όσους ασχολούνταν με την καλλιέργεια της γης, όπως ρύζι, κριθάρι και σιτάρι.

Αποκαλούνταν επίσης υποτιμητικά “Madan”, που σημαίνει “πληθυσμός που μένει στους βάλτους”.

Τα σπίτια των “Μadan” βρίσκονταν στις εκβολές του ποταμού είτε παραθαλάσσια είτε πάνω σε νησάκια που σχηματίζονταν από τη λάσπες του βάλτου και για τοίχους είχαν τοξωτά καλάμια.

Είχαν δύο μέτρα πλάτος, έξι μέτρα μήκος και δύο εισόδους.

Η κατασκευή τους διαρκούσε μόλις τρεις μέρες. Οι κάτοικοι δεν χρειαζόταν να χρησιμοποιούν καρφιά ή άλλα υλικά αρκεί να γνώριζαν να υφαίνουν τα καλάμια.

Η παρακμή του τόπου ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, όταν διάφορα αρδευτικά έργα δυσχέραιναν τη ροή του νερού.

Στη συνέχεια το καθεστώς του Χουσεϊν προχώρησε σε μέτρα που προκάλεσαν την ολική καταστροφή της περιοχής.

Αιτία ήταν το γεγονός ότι από τα αρχαία χρόνια θεωρούνταν το καταφύγιο των δραπετών και των δούλων.

Την περίοδο της διακυβέρνησης από τον Σαντάμ Χουσείν ο υγρότοπος αποτέλεσε ξανά καταφύγιο για τους διωκόμενους από το καθεστώς.

Κάθε χωριό είχε ένα μεγάλο σπίτι που λειτουργούσε ως ξενώνας και εκεί είχαν φιλοξενηθεί πολλοί κυνηγημένοι του καθεστώτος  Χουσείν.

Μετά τον πόλεμο του Κόλπου η κυβέρνηση θέλοντας να κάνει αντίποινα στους κατοίκους, στράγγιξε τα ποτάμια και μετέτρεψε τον υγρότοπο σε έρημο.

Η φυλή εκτοπίστηκε λόγω της δυσκολίας για επιβίωση.

Σήμερα υπολογίζεται ότι μόνο 1.600 Madan ζουν ακόμη στους βάλτους. Μετά τη ρήξη του καθεστώτος πραγματοποιείται μεγάλη προσπάθεια για επαναφορά του νερού και την επιστροφή των Madan στον τόπο τους.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Κι όμως αυτά τα «παραμυθένια σπίτια» δεν είναι από σκηνικό ταινίας της Ντίσνεϊ. Είναι πραγματικά και βρίσκονται σε διάφορα μέρη του κόσμου. Δείτε εντυπωσιακές φωτογραφίες από «παραμυθένια σπίτια» για καθημερινή χρήση