Η βασιλική “πολυθρόνα του έρωτα”. Ο Εδουάρδος ο 8ος ζήτησε την κατασκευή της για να μπορεί να κάνει σεξ σε οίκο ανοχής του Παρισιού και να «ικανοποιεί» ταυτόχρονα δύο γυναίκες. Εκτίθεται στο Μουσείο Ορσέ του Παρισιού

Τον 19ο αιώνα η πόλη του φωτός ήταν ξακουστή για τους οίκους ανοχής της. Ο γνωστότερος βρισκόταν κοντά στο Λούβρο. Λεγόταν «Le Chabanais» και τον επισκέπτονταν συχνά βασιλείς, πολιτικοί και ηθοποιοί της εποχής.

Τη δεκαετία του 1880 τον οίκο επισκεπτόταν ο τότε πρίγκιπας της Ουαλίας, μελλοντικός Βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος ο 8ος,  ο οποίος ήταν ένθερμος θαυμαστής του αγοραίου έρωτα αλλά και του Παρισιού.

Η πρώτη του επαφή με τη γαλλική πρωτεύουσα έγινε όταν σε ηλικία 13 ετών ο πρίγκιπας Μπερτί, όπως ονομαζόταν, πήγε στο Παρίσι για διακοπές με την οικογένεια του. Εκεί τους υποδέχτηκε ο ίδιος ο Ναπολέοντας ο ΙΙΙ και η Αυτοκράτειρα Ευγενία.

Η εβδομάδα παραμονής του εκεί ήταν πολύ διασκεδαστική, καθώς τον πήγαν για κυνήγι στα δάση του St Germain και του επέτρεψαν να ξενυχτήσει για τον χορό στο παλάτι των Βερσαλλιών.

«Η ομορφιά της γαλλικής πρωτεύουσας, η ζωντάνια των Γάλλων, η ευχάριστη φύση του Ναπολέοντα, η κομψότητα της Αυτοκράτειρας του έκαναν μεγάλη εντύπωση», έλεγε.

Εκείνο το πρώτο ταξίδι στο Παρίσι έκανε τον Μπερτί ένθερμο φίλο της Γαλλίας.

Το 1917 ήταν 23 ετών και ταξίδεψε ξανά στο Παρίσι ως ο πρίγκιπας της Ουαλίας και δεν έχασε ευκαιρία να επισκεφθεί τον διαβόητο οίκο ανοχής “Le Chabanais”.

Ο πρίγκιπας έδωσε εντολή να κατασκευαστεί μια καρέκλα για να μπορεί να «ικανοποιεί» ταυτόχρονα δύο γυναίκες στο δωμάτιο του.

Έτσι δημιουργήθηκε η «πολυθρόνα του έρωτα»  η οποία, όπως φαίνεται και από την φωτογραφία, είναι μια περίεργη διασταύρωση μεταξύ καρέκλας του γυναικολόγου και ενός έλκηθρου χιονιού.

Αν παρατηρήσει κανείς τις θέσεις μπορεί να καταλάβει πως παιζόταν το ερωτικό  παιχνίδι πάνω σε αυτή την πολυθρόνα.

Πέρα όμως από το συγκεκριμένο οίκο ανοχής, ο πρίγκιπας της Ουαλίας διασκέδαζε και στο Maison d’Or ή στο Café Anglais όπου άκουγε πιάνο και έπινε σαμπάνια.

Μετά ανέβαινε στο πάνω όροφο, όπου υπήρχαν ιδιωτικές καμπίνες όπου οι κοκότες της εποχής δέχονταν τους καλούς τους «καλεσμένους».

Ο Μπερτί προτιμούσε το δωμάτιο Le Grand Seize με τους κόκκινους καναπέδες και τους βελούδινους τοίχους.

Εκεί περνούσε τις νύχτες του με την Κόρα Περλ, μια Αγγλίδα που, σύμφωνα με έναν από τους εραστές της, κρατούσε ημερολόγιο χωρισμένο σε τέσσερις στήλες.Στην μία έγραφε τα ονόματα των εραστών της, στην άλλη τον χρόνο παραμονής τους μαζί της, στην τρίτη το ποσό που είχαν πληρώσει και στην τέταρτη έγραφε στοιχεία για τις επιδόσεις τους και τα προσόντα τους.

Το ημερολόγιό της δεν βρέθηκε ποτέ και έτσι δεν έγιναν γνωστά «προσωπικά» δεδομένα των συνευρέσεών της με τον πρίγκιπα της Ουαλίας.

Το 1951, αφού η γαλλική κυβέρνηση έκλεισε όλους τους οίκους ανοχής του Παρισιού, η καρέκλα πωλήθηκε σε δημοπρασία.

Ο δαιμόνιος ιστορικός Τόνι Περοτέ έψαξε και βρήκε αυτή τη καρέκλα σε μια αποθήκη στο Παρίσι.

Η εν λόγω καρέκλα σήμερα αποτελεί έκθεμα και φιλοξενείται σε εκθέσεις σε μουσεία ανά τον κόσμο, με πιο πρόσφατη την έκθεση “Splendour And Misery: Images Of Prostitution 1850-1910» στο Μουσείο Ορσέ του Παρισιού.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”:Ιζαμπέλα Ροσελίνι. Χώρισε τον Σκορτσέζε για τις ψυχολογικές μεταπτώσεις λόγω κοκαϊνης και παντρεύτηκε τον Ντέιβιντ Λιντς μετά την ταινία τους «Blue Velvet». Ήταν κόρη της Ίνγκριντ Μπέργκμαν και έγινε η μούσα των οίκων μόδας