Η τραγωδία του Έντζο Φερράρι. Έχασε τον πατέρα, τον αδελφό και τον γιο του από ασθένειες. Οι σύμμαχοι βομβάρδισαν το εργοστάσιο της οικογένειας που συνεργαζόταν με τους φασίστες του Μουσολίνι

“H αεροδυναμική είναι γι’αυτούς που δεν μπορούν να κατασκευάσουν κινητήρες”, είχε πει ο κατασκευαστής των πιο διάσημων γρήγορων αυτοκινήτων, ο Έντζο Φερράρι.

Ο ιδρυτής της εταιρείας “Φερράρι” γεννήθηκε το 1898 σε ένα μικρό χωριό της Ιταλίας.

Προερχόταν από μια μεσοαστική οικογένεια που διέθετε ένα χυτήριο και πέρασε τα πρώτα του χρόνια παρακολουθώντας τον πατέρα του να κατασκευάζει παραπήγματα για σιδηροδρόμους.

Σε ηλικία δέκα ετών ήρθε σε επαφή με τον κόσμο της ταχύτητας, όταν πήγε με τον πατέρα και τον αδερφό του σε έναν αγώνα αυτοκινήτων στη Μπολόνια.

Μερικά χρόνια αργότερα ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Φερράρι κατετάγη στον ιταλικό στρατό.

Τη περίοδο εκείνη οι θανατηφόρες επιδημίες μάστιζαν τους στρατιώτες με αποτέλεσμα ο Φερράρι, ο πατέρας και ο αδελφός του να προσβληθούν.Ο Φερράρι κατάφερε να επιβιώσει, αλλά ο πατέρας και ο αδελφός του πέθαναν.

Αναγκαστικά η οικογενειακή επιχείρηση έκλεισε και ο Φερράρι ξεκίνησε να αναζητεί δουλειά ως οδηγός αυτοκινήτων.

Η πρώτη εταιρεία στην οποία απευθύνθηκε ήταν η Fiat αλλά του έκλεισε την πόρτα.

Ο πεισματάρης Ιταλός όμως δεν το έβαλε κάτω και ξεκίνησε να εργάζεται σε μία μικρή εταιρεία και να παίρνει μέρος σε αγώνες.

Μπορεί να μην έκανε κάποια επιτυχία ως οδηγός, αλλά κατάφερε να κάνει τις κατάλληλες γνωριμίες που θα τον βοηθούσαν να δημιουργήσει τα επόμενα χρόνια τη δική του αυτοκινητοβιομηχανία.

Oδηγός στην Alfa Romeo

Το 1921 έγινε οδηγός της Αλφα Ρομέο και δύο χρόνια αργότερα κέρδισε το πρώτο του αγώνα.

Στο τέλος του αγώνα ένας άντρας που ενθουσιάστηκε με την απόδοσή του τον πλησίασε και του έδωσε ένα κίτρινο σήμα που έδειχνε ένα άλογο να στέκεται στα δύο του πόδια. Ο άγνωστος άνδρας, αλλά και ο ίδιος ο σχεδιαστής, δεν γνώριζαν ότι αργότερα αυτό το αλογάκι θα γινόταν το σήμα της πιο γρήγορης μάρκας αυτοκινήτων.

Ο Φερράρι αραίωσε τις εμφανίσεις του στους αγώνες και έδωσε βάση στο σχεδιασμό γρήγορων αυτοκινήτων.

Ίδρυσε την “Scuderia Ferrari” και μαζί με την ομάδα του ξεκίνησε να σχεδιάζει αγωνιστικά αυτοκίνητα για λογαριασμό της Άλφα Ρομέο.

Τα χρόνια που ακολούθησαν με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η εταιρεία του Φερράρι και η Άλφα Ρομέο συνδέθηκαν με το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι, καθώς προμήθευαν τον ιταλικό στρατό ανταλλακτικά.

Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι σύμμαχοι να βομβαρδίσουν τα εργοστάσιά του, λόγω της στρατηγικής τους αξίας.

Το 1947 ο Φερράρι μετέφερε την εταιρεία του στο Μαρανέλλο και άλλαξε το όνομά της σε “Φερράρι”.

Τότε ξεκίνησε να σχεδιάζει πολυτελή αγωνιστικά αυτοκίνητα που πήραν το όνομα του και είχαν ως σήμα τους ένα άλογο να στέκεται στα δύο του πόδια.

Οι φερράρι έλαβαν μέρος στους πρώτους αγώνες ταχύτητας και σύντομα διακρίθηκαν.

Το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα των αυτοκινήτων που έγινε σήμα κατατεθέν της “Φερράρι” παρέπεμπε στα εθνικά χρώματα της Ιταλίας. Το 1951 η Φεράρι κέρδισε το γκραν πρι του Μονακό και σε λίγο χρονικό διάστημα άρχισε να αποκτά τη φήμη του κορυφαίου γρήγορου αυτοκινήτου.

Επί πέντε συνεχόμενα έτη κέρδιζε στον εικοσιτετράωρο αγώνα του Λε Μαν και τα επόμενα χρόνια κυριάρχησε στους αγώνες της Φόρμουλα 1.

Πώληση στη Φίατ

Στο μεταξύ, ο Φερράρι έχασε τον μοναχογιό του από μια σπάνια ασθένεια και άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα με την εταιρεία του.

Δύο θανατηφόρα ατυχήματα με 31 νεκρούς σε αγώνες στα οποία ενεπλάκησαν αυτοκίνητα του, τον έφεραν αντιμέτωπο με τη δικαιοσύνη.

Συγγενείς των θυμάτων τον κατηγόρησαν, ότι τα ελαστικά του ήταν προβληματικά αλλά τελικά απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες.

Όμως τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισε η εταιρεία τον ανάγκασαν να πουλήσει το δημιούργημα του στη Φίατ.

Τα κόκκινα αυτοκίνητα του Φερράρι έγιναν συνώνυμα της ταχύτητας και πρωταγωνιστές στους αγώνες ταχύτητας.

Ο Έντζο Φερράρι παρέμεινε στο τιμόνι της εταιρείας και μετά τη πώληση της και πέθανε το 1988.  Γνώριζε ήδη ότι είχε αλλάξει την ιστορία του αυτοκινήτου.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Ποια αυτοκινητοβιομηχανία κατασκεύαζε τα στρατιωτικά οχήματα των Ναζί με εργάτες τους χιλιάδες κρατούμενους από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Τη δεκαετία του ΄80 κατέβαλε αποζημιώσεις στις οικογένειες των θυμάτων