Η τολμηρή εξερευνήτρια που έζησε στην άγρια φύση για να κατασκευάσει τα περίφημα κεραμικά των Ινδιάνων της Αριζόνα. Πώς κατάφερε να αναβιώσει την τεχνική που συντηρούσε τις τροφές σε συνθήκες απόλυτης ξηρασίας (βίντεο)

Η Kelly Magleby είχε από μικρή αδυναμία στην τέχνη της κεραμικής και έδειξε από νωρίς επιθυμία να γνωρίσει τεχνικές επιβίωσης στη φύση. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να γεννηθεί η ιδέα της αναβίωσης των κεραμικών των Ινδιάνων Anasazi που ζούσαν στις ξηρές περιοχές της νοτιοδυτικής Αμερικής. Εξαιτίας του άνυδρου κλίματος οι ιθαγενείς είχαν επινοήσει την κατασκευή κεραμικών σκευών για να τοποθετούν μέσα τα πολύτιμα για την επιβίωσή τους τρόφιμα.

Η περιέργεια της Kelly ήταν τόσο μεγάλη, που ξεκίνησε να ταξιδεύει και να κατασκηνώνει σε περιοχές της Utau. Είχε πάθος με την εξερεύνηση.

Χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις, η γυναίκα επιχείρησε να φτιάξει  από μόνη της διάφορα σκεύη. Όταν αντιλήφθηκε ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν αρκετό, άρχισε να εξασκείται σε ειδικές τεχνικές από δασκάλους και δημιουργούς παραδοσιακών κεραμικών.

Πολύ συχνά επισκεπτόταν και μουσεία που φιλοξενούσαν ευρήματα από παλαιότερες εποχές και πολιτισμούς.

Σύντομα, η Magleby είχε συγκεντρώσει αρκετές γνώσεις ώστε να επιστρέψει στην άγρια φύση. Εκεί αναζήτησε κομμάτια από τα αρχαία κεραμικά των Anasazi. Έσκαβε τη γη για να εντοπίσει απομεινάρια και να λάβει όσες πληροφορίες της έλειπαν ώστε να δημιουργήσει τα δικά της σκεύη. Ήθελε να ακολουθήσει την πρωτότυπη διαδικασία, με τα υλικά που χρησιμοποιούσαν οι Ινδιάνοι στο παρελθόν. Η ίδια έχει πει :

«Είναι συναρπαστικό ότι μπορείς να βγεις στη φύση και να καταφέρεις να επιβιώσεις χωρίς να έχεις απολύτως τίποτα. Η γη θα σου δώσει ότι χρειάζεσαι. Η ιδέα ότι μπορείς να σκάψεις, να φτιάξεις πηλό από χώμα, να του δώσεις σχήμα, να το βάψεις και να το κάψεις στη φωτιά, χρησιμοποιώντας μόνο υλικά που σου παρέχει η φύση, είναι φανταστικό».

Η Kelly συλλέγει κομμάτια από παλιά αγγεία, πέτρες, χώμα και φτιάχνει με τη βοήθεια του νερού, λάσπη

Η τεχνοτροπία κατασκευής των Anasazi

Για να έχουν τα κεραμικά την ίδια αίσθηση και τα ίδια χαρακτηριστικά με εκείνα των Anasazi πρέπει να κατασκευάζονται με την ίδια ακριβώς τεχνοτροπία. Υπάρχουν πολλοί οι οποίοι έχουν προσπαθήσει όλα αυτά τα χρόνια να αντιγράψουν μόνο στην εμφάνιση τα πήλινα αυτά σκεύη.

Ωστόσο, η μη τήρηση της παλαιάς διαδικασίας των Αnasazi, επέφερε ένα σαφώς διαφορετικό και κατώτερο αποτέλεσμα.

«Για μένα μετράει όχι μόνο η διαδικασία, αλλά και το ταξίδι. Όλη η εμπειρία, από την αρχή μέχρι το τέλος και φυσικά, ο σεβασμός για τους Anasazi και την κουλτούρα τους. Δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μια πρόκληση», ισχυρίζεται η Magleby.

Η διαδικασία που ακολουθεί η κεραμοποιός για τα σκεύη είναι συγκεκριμένη.

Όλα τα υλικά ανεξαιρέτως προέρχονται από τη φύση.

Συλλέγει κομμάτια από παλιά αγγεία, πέτρες, χώμα και φτιάχνει με τη βοήθεια του νερού, λάσπη. Όταν το μείγμα αυτό έχει τη σωστή πυκνότητα και υγρασία, του δίνει σχήμα, πλάθοντας το με τα χέρια της. Όταν πάρει μορφή, το αφήνει να στεγνώσει.

Η φωτιά

Το επόμενο βήμα είναι το άναμμα της φωτιάς, το οποίο επιτυγχάνεται με διάφορα κλαδιά, ξερά χόρτα και πέτρες.

Σειρά έχει το βάψιμο των κεραμικών, το οποίο θα προκύψει από το λεγόμενο «μελισσόχορτο». Το φυτό αυτό  είναι πράσινο και στην κορυφή του βγάζει κίτρινα λουλούδια.

Όταν μπει στη φωτιά λιώνει και αποφέρει το χρώμα με το οποίο θα δημιουργηθούν τα σχέδια πάνω στα σκεύη.

Όταν ολοκληρωθεί κι αυτό το στάδιο τα κεραμικά πρέπει να καούν στη φωτιά, ώστε να σκληρύνουν και να μην διαβρωθούν με το πέρασμα του χρόνου.

Το κάψιμο διαρκεί 4 ώρες περίπου, ανάλογα με τον αριθμό των σκευών και το είδος των ξύλων που χρησιμοποιούνται κάθε φορά. «Το κάψιμο στη φωτιά είναι εξουθενωτικό, αλλά συναρπαστικό. Το αποτέλεσμα είναι μαγικό», υπογραμμίζει η Magleby.

 Ο πολιτισμός των Anasazi

Οι Anasazi ήταν Ινδιάνοι που ζούσαν στην νοτιοδυτική Αμερική. Συχνά τους αποκαλούσαν «Pueblos», δηλαδή «αρχαίοι άνθρωποι» και ζούσαν ομαδικά σε οργανωμένα χωριά.

Τα κτίρια τους ήταν πολύ ιδιαίτερα. Τα κατασκεύαζαν από άμμο, χώμα και άχυρα, επειδή  δεν υπήρχαν ξύλα στις περιοχές τους.

Παράλληλα, έφτιαχναν και κεραμικά σκεύη, από τα οποία εμπνεύστηκε και η Magleby,  για να αποθηκεύουν και να διατηρούν τα τρόφιμα που καλλιεργούσαν, όπως τα ξερά φασόλια, το καλαμπόκι και διάφορους σπόρους, όταν πλησίαζε η περίοδος της ξηρασίας που διαρκούσε 2 χρόνια.

Απομεινάρια του πολιτισμού αυτού φιλοξενούνται σήμερα σε διάφορα μουσεία των ΗΠΑ, ενώ έχουν γραφτεί και δεκάδες βιβλία για την κουλτούρα και την ιστορία τους.

«Το λεπτό τείχος των αγγείων τους, το σχήμα, το μέγεθος και η ιστορία που κρύβεται πίσω από το καθένα, δείχνουν το πόσο προηγμένοι ήταν οι Anasazi. Είχαν τη γνώση να δημιουργήσουν υπέροχα και μοναδικά πράγματα», υποστηρίζει η κεραμοποιός και καλλιτέχνης.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ο πρώτος Έλληνας που πήγε στην Αμερική έσωσε τους Ισπανούς από βέβαιο θάνατο. Έζησε με τους Ινδιάνους, οι οποίοι τελικά τον σκότωσαν για άγνωστους λόγους