Η θρυλική χορωδία του Κόκκινου Στρατού που έδινε παραστάσεις στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Σκοτώθηκαν όλα τα μέλη της σε αεροπορική τραγωδία το 2016

Η χορωδία του Κόκκινου Στρατού ήταν το μουσικό σύνολο, των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων. 

Οι πρώτες νότες

Υπάρχουν δύο εκδοχές για τη δημιουργία της χορωδίας. Σύμφωνα με την πρώτη, ιδρύθηκε το 1898 και ήταν ιδέα του σκηνοθέτη Φελίξ Νικολάγιεβιτς Ντανίλοβιτς. Πρώτος διευθυντής της, ορίστηκε ο μουσικός Αλεξάντρ Β. Αλεξάντροφ.

Η δεύτερη εκδοχή χρονολογεί την ίδρυση της το 1928, όταν ο Στάλιν ζήτησε από τον Αλεξαντρόφ να δημιουργήσει μια στρατιωτική μπάντα.

Η χορωδία αριθμούσε αρχικά 12 μέλη. Το ρεπερτόριο περιελάμβανε τραγούδια που περιέγραφαν τη ζωή του ρώσου στρατιώτη. Το 1929 έδωσε συναυλίες με σκοπό την τόνωση του ηθικού του ρωσικού στρατού στην Άπω Ανατολή.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, εντάχθηκε επίσημα στις τάξεις του ρωσικού στρατεύματος, με σκοπό την ψυχαγωγία των στρατιωτών.

Λόγω του αυξημένου ενδιαφέροντος, η χορωδία χωρίστηκε σε τρία τμήματα: το χορευτικό και τα τμήματα ορχήστρας και ανδρικής χορωδίας. Το 1935 η μπάντα τιμήθηκε με το παράσημο της Κόκκινης Σημαίας.

Η δράση της στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και η συναυλία στο Βερολίνο

Το 1939 ο διευθυντής της μπάντας έγραψε τον ύμνο της Σοβιετικής Ένωσης, τον οποίο ο ρωσικός λαός άκουσε για πρώτη φορά το 1944.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η χορωδία έδωσε συνολικά 1.500 συναυλίες, πολλές εκ των οποίων στην πρώτη γραμμή, αλλά και σε νοσοκομεία ανεβάζοντας το ηθικό του Κόκκινου Στρατού.

Συνέβαλλε επίσης στη διάδοση της μουσικής στη Ρωσία και στη δημιουργία χορωδιών και πολιτιστικών συλλόγων.

Ο Αλεξάντρ Αλεξαντρόφ πέθανε αμέσως μετά τη λήξη του πολέμου και νέος διευθυντής ανέλαβε ο γιος του, Μπαρίς Αλεξαντρόφ, ο οποίος προώθησε τη χορωδία σε όλο τον κόσμο.

Η παρουσία της χορωδίας στη Γερμανία και οι εντυπώσεις του Αλεξαντρόφ

Η πιο ξεχωριστή συναυλία δόθηκε το 1948 στο Βερολίνο την οποία παρακολούθησαν 30.000 άνθρωποι. H πόλη εξακολουθούσε να είναι κατεστραμμένη από τον πόλεμο και χωρισμένη σε τέσσερις τομείς, όσες και οι χώρες κατοχής. (Αμερική-Ρωσία-Μεγάλη Βρετανία-Γαλλία).

Την ιδέα για τη συναυλία είχε ένας αμερικανός αξιωματικός και η σκηνή στήθηκε στην πλατεία Gendarmenmarkt. Το συγκρότημα τραγούδησε για τρεις ώρες, προκαλώντας τεράστιο ενθουσιασμό στο κοινό. Ο Αλεξαντρόφ χαρακτήρισε την επίσκεψη στη Γερμανία εκπληκτική και τόνισε ότι η παρουσία τους εκεί, ήταν ένα άλμα από το πόλεμο στην ειρήνη. Τα μέλη της χορωδίας ήταν τόσο πειθαρχημένα που τραγουδούσαν και χόρευαν, χωρίς την παρουσία μαέστρου.

Αμέσως μετά το Βερολίνο ακολούθησαν συναυλίες σε διάφορα σημεία της Ευρώπης που είχαν υποστεί καταστροφές από τον πόλεμο.

Η αλλαγή ρεπερτορίου τη δεκαετία του 1990

Μετά το 1990 το σύνολο είχε συνεχείς παρουσίες και συνεργασίες σε όλον τον κόσμο. Εκείνη τη χρονιά η χορωδία συμμετείχε ενεργά στον εορτασμό για την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Το 1993 η μπάντα μπήκε στην ποπ σκηνή, καθώς έδωσε κοινή συναυλία με το ποπ φιλανδικό συγκρότημα Leningrad Cowboys. Για τη συναυλία αυτή γυρίστηκε ταινία από τον Φιλανδό σκηνοθέτη Άκι Καουρισμάκι.

Η χορωδία του Κόκκινου Στρατού στην Ελλάδα

Το 2016 η χορωδία έδωσε συναυλία στη Θεσσαλονίκη στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο.

Τα μέλη της τραγούδησαν πολλά ελληνικά κομμάτια, μεταξύ των οποίων τα: «Οι Γερανοί Κατιούσα», «Νύχτες της Μόσχας», αλλά και το “Όταν σφίγγουν το χέρι» του Μίκη Θεοδωράκη. Είναι μια πάγια τακτική της χορωδίας για να τιμήσει την εκάστοτε χώρα στην οποία εμφανίζεται.

«Μείναμε με τις καλύτερες εντυπώσεις από την Ελλάδα μετά από δύο συναυλίες γεμάτες κόσμο αλλά και την αγάπη και έμπνευση που μας έδωσαν» δήλωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής της μπάντας, ο συνταγματάρχης Γεννάδιος Σατσενιούκ.

Το τραγικό τέλος της χορωδίας

Τα Χριστούγεννα του 2016 η χορωδία είχε προγραμματίσει μια συναυλία για τον ρωσικό στρατό που πολεμούσε στη Συρία.

Το αεροσκάφος, στο οποίο επέβαιναν τα μέλη της, συνετρίβη στη Μαύρη Θάλασσα. Είχε μόλις ανεφοδιαστεί και βρισκόταν 1,5 χιλιόμετρο μακριά από το Σότσι.

Από τους 92 επιβάτες, οι 64 ήταν μέλη της χορωδίας.

Αμέσως ξεκίνησε ναυτική επιχείρηση για την ανεύρεση και διάσωση επιζώντων. Δεν επέζησε κανείς.

Τα αίτια του δυστυχήματος

Το Κρεμλίνο από την πρώτη στιγμή εξέτασε το ενδεχόμενο τρομοκρατικής ενέργειας.

Οι ρωσικές αρχές εντόπισαν τα δύο από τα τρία μαύρα κουτιά τα οποία εξετάστηκαν από ειδικούς. Με βάση το πόρισμά τους που ανακοινώθηκε στις 29 Δεκεμβρίου η συντριβή οφείλονταν σε ανθρώπινο λάθος ή τεχνική βλάβη.

Παρά την επίσημη ανακοίνωση, ορισμένοι ιδιώτες που μελέτησαν τα στοιχεία, ανέφεραν ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο τρομοκρατικής ενέργειας, με δεδομένο ότι λίγο πριν από τη συντριβή φάνηκε να υπάρχει μια φλεγόμενη λάμψη στο αεροσκάφος, ενώ το πλήρωμα δεν ανέφερε καμία δυσλειτουργία.

Από τις έρευνες αποκλείστηκε να υπήρξε έκρηξη στο εσωτερικό του αεροσκάφους με τα περισσότερα σενάρια να επικεντρώνονται, σε ενδεχόμενο πρόβλημα στην άτρακτο.

Μοναδικός επιζών της τραγωδίας ήταν ο τενόρος που είχε ερμηνεύσει το “όταν σφίγγουν το χέρι” στη συναυλία της Αθήνας.

Δεν επιβιβάστηκε στο αεροπλάνο, επειδή η γυναίκα του γεννούσε.

Δείτε εδώ την ερμηνεία του:

Ήταν το τέλος μιας από τις πιο πετυχημένες χορωδίες στη παγκόσμια στρατιωτική και μουσική ιστορία.

Πηγή αρχικής εικόνας: Wikipedia

Διαβάστε επίσης: Αντόνιο Βιβάλντι. Ο συνθέτης των «4 Εποχών» ήταν ιερέας που κατηγορήθηκε ότι έκανε ερωτικό τρίο και μόνιμο δεσμό με δύο γυναίκες ταυτόχρονα