Η ταπεινή οικιακή βοηθός που δηλητηρίαζε όποιον τολμούσε να την επιπλήξει. Πως σκότωσε με αρσενικό πάνω από 23 ανθρώπους.

Η Έλενα Ζεγάδο ήταν μια Γαλλίδα οικιακή βοηθός, η οποία δηλητηρίασε με αρσενικό τουλάχιστον 23 ανθρώπους, μεταξύ του 1833 και του 1841. Φαίνεται να είχε σταματήσει για σχεδόν δέκα χρόνια τη δράση της, όταν το 1851 δηλητηρίασε δυο ακόμα υπηρέτριες και τελικά αποκαλύφθηκε. Απαγχονίστηκε ένα χρόνο αργότερα.

Γεννήθηκε το 1803 σε ένα μικρό αγρόκτημα στο Λοριάν της Βρετάνης στη Γαλλία. Στην ηλικία των επτά ετών έχασε τη μητέρα της και από τότε ανέλαβαν την ανατροφή της οι θείες της. Μαζί τους δούλεψε ως υπηρέτρια, στο σπίτι ενός ιερέα στο Bubry για αρκετά χρόνια.

Η  πρώτη φορά που δηλητηρίασε κάποιον ήταν το 1833 όταν εργάστηκε για έναν άλλον ιερέα, τον Fr. François Le Drogo, στη κοινότητα Guern.

Μεταξύ 28 Ιουνίου και 3 Οκτωβρίου, επτά μέλη του νοικοκυριού πέθαναν ξαφνικά, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του ιερέα, της μητέρας και του πατέρα του, καθώς και της ίδιας της αδερφής της, Anne Jégado, που ήρθε να την επισκεφτεί.

Η θλίψη και η ταπεινή της συμπεριφορά ήταν τόσο πειστική που δεν είχε κινήσει καμία υποψία για τους φόνους. Σίγουρα και η επιδημία της χολέρας που είχε ξεσπάσει το 1832 αφήνοντας πολλούς νεκρούς στο πέρασμα της από φυσικά αίτια, ήταν σύμμαχος της ώστε να μην καταλάβει κανείς τίποτα για χρόνια.

Η οικιακή βοηθός – δηλητήριο επέστρεψε πίσω στο Bubry για να αντικαταστήσει την αδερφή της, δηλητηριάζοντας ακόμα τρία άτομα σε διάστημα τριών μηνών, συμπεριλαμβανομένης μιας  θείας της. Στη συνέχεια, στο ταξίδι της για το Locminé, δηλητηρίασε μια ράφτρα, τη Marie-Jeanne Leboucher και τη κόρη της. Αργότερα, όταν μια χήρα στην ίδια πόλη, της προσέφερε στέγη πέθανε αφού έφαγε μια σούπα που της είχε ετοιμάσει.

Τον Μάιο του 1835, την προσέλαβε στη δούλεψη της η Madame Toussaint. Δεν άργησε να προκαλέσει ακόμη τέσσερις θανάτους. Την ίδια χρονιά εργάστηκε σε ένα μοναστήρι στο Auray, αλλά σύντομα απολύθηκε για ανάρμοστη συμπεριφορά. Δούλεψε ως μαγείρισσα σε άλλα νοικοκυριά στο Auray καθώς και σε άλλες περιοχές της Γαλλίας αλλά πάντα ήταν για μικρό χρονικό διάστημα και σχεδόν πάντα κάποιος θα αρρώσταινε ή θα πέθαινε.

Ανάμεσα στα θύματα της ήταν και ένα μικρό παιδί, η Μαρία Μπρέγκερ, η οποία απεβίωσε τον Μάιο του 1841.

Τα περισσότερα θύματα πέθαιναν παρουσιάζοντας συμπτώματα από δηλητηρίαση με αρσενικό, αν και ποτέ κανείς δεν την είχε πιάσει να έχει στη κατοχή της αρσενικό. Από τα τέλη του 1841 έως το 1849 δεν υπάρχουν ύποπτοι θάνατοι στο ιστορικό της αλλά αρκετοί ήταν οι εργοδότες της που ανέφεραν ότι την είχαν πιάσει να κλέβει.

Σύλληψη και Δίκη

Το 1850 μετακόμισε στο σπίτι του καθηγητή Théophile Bidard, στη Ρεν. Εκεί μια από τις υπηρέτριες, η Ρόουζ Τέσιερ, αρρώστησε και πέθανε. Την επόμενη χρονιά, μια άλλη από τις υπηρέτριες, η Rosalie Sarrazin, αρρώστησε.  Δύο γιατροί προσπάθησαν να τη σώσουν αλλά δεν τα κατάφεραν.

Επειδή όμως τα συμπτώματα ήταν παρόμοια με εκείνα της Τέσιερ, οι γιατροί μπήκαν σε υποψίες και ζήτησαν από τους συγγενείς της να προχωρήσουν σε μια αυτοψία. Δεν βρήκαν τίποτα, αλλά ζήτησαν τη βοήθεια του εισαγγελέα για να μιλήσουν στον εργοδότη της. Η Ζεγάδο κατάφερε να ρίξει όλες τις υποψίες πάνω της, όταν από μόνη της δήλωσε αθώα, χωρίς κανείς να την έχει κατηγορήσει.

Η σύλληψη της έδωσε ένα τέλος στην τρομακτική πορεία της. Η αστυνομία εντόπισε είκοσι τρία περιστατικά δηλητηρίασης από το 1833 – 1841 αλλά εικάζεται πως τα θύματα της έφτασαν τα εξήντα.

Η δίκη ξεκίνησε στις 6 Δεκεμβρίου 1851, αλλά εξαιτίας των γαλλικών νόμων της εποχής περί επιτρεπόμενων αποδεικτικών στοιχείων κατηγορήθηκε μόνο για τρεις δολοφονίες, τρεις απόπειρες δολοφονιών και έντεκα κλοπές. Η ταπεινή οικιακή βοηθός αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες, δηλώνοντας μάλιστα ότι δεν γνώριζε καν τι ήταν το αρσενικό, παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία αποδείκνυαν το αντίθετο.

Οι γιατροί που είχαν εξετάσει τα θύματά της δεν είχαν παρατηρήσει κάτι ύποπτο, αλλά όταν έγινε εκταφή σε κάποια από αυτά, η ενοχή της αποδείχθηκε πλέον με σιγουριά. Καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1852 μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος θεατών.

Κίνητρα

Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες που να αναφέρουν το λόγο που διέπραξε αυτά τα εγκλήματα. Το πιθανότερο είναι πως αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα ψυχοπάθειας από νεαρή ηλικία εξαιτίας της απώλειας της μητέρας της. Δεν είναι ασυνήθιστο για ένα παιδί να αναπτύξει σύνδρομο «εγκαταλελειμμένου παιδιού»  λόγω του θανάτου των γονέων.

Η ίδια μάλιστα είχε δήλωσε κάποτε ότι με το να σκοτώνει τους ανθρώπους αποκτά μια αίσθηση δύναμης, την οποία απολάμβανε. Αν κάποιος τολμούσε να την επιπλήξει ή να την κακομεταχειριστεί είχε υπογράψει την καταδίκη του.

Αρχική Εικόνα: Ελληνικό Φαρμακευτικό Μουσείο Θεσσαλονίκης ©Μηχανή του Χρόνου

Διαβάστε στη «ΜτΧ»: Η δηλητηριάστρια που εκτελέστηκε για τον θάνατο έξι ανθρώπων. Η ιστορία της Βέλμα Μπάρφιλντ που φρόντιζε ηλικιωμένους και τους εξόντωνε με ποντικοφάρμακο