Η συνταρακτική ιστορία του 29χρονου σκηνοθέτη που αυτοκτόνησε μετά την ταινία του, «Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος». H εταιρεία παραγωγής αρνήθηκε να την προβάλλει

«Πρεζάκιας, αλκοολικός κι αχαΐρευτος, πείραζε όλη την ώρα τα κορίτσια μας, τι καλό να περιμένεις από δαύτον»;

Τον Φεβρουάριο του 2018, ανήμερα της Κινέζικης πρωτοχρονιάς, έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βερολίνου η ταινία «Ενας ελέφαντας στέκεται ακίνητος», του Κινέζου σκηνοθέτη Χου Μπο. Ο 29χρονος σκηνοθέτης, διακεκριμένος μέχρι τότε σε ταινίες μικρού μήκους, έκανε το μεγάλο άλμα δημιουργώντας την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, διάρκειας σχεδόν τεσσάρων ωρών.

Το πρωτότυπο σενάριο της «μίας μέρας»

Η ταινία περιγράφει τη ζωή των ανθρώπων κατά τη διάρκεια μίας και μόνο μέρας κάπου στη Βόρεια Κίνα. Άνθρωποι που με κόπο προσπαθούν να ξεφύγουν από τη σκληρή πραγματικότητα, τις οικογενειακές αρχές, την κτηνωδία και την απόγνωση, σκέφτονται τη διαφυγή σε μία πόλη κοντά στα Κινεζο – Ρωσικά σύνορα, τη Μανζούλι. Εκεί, βρίσκεται ένας ελέφαντας ο οποίος στέκεται διαρκώς ακίνητος, δίνοντας την αίσθηση της αδιαφορίας και της περιφρόνησης για τα πάντα.

 Η διαμάχη με το ζευγάρι παραγωγών και η ταπείνωση

Το 2016 ο Χου Μπο και αφού είχε εκδώσει τη νουβέλα «Ένα τεράστιο ρήγμα», η οποία προκάλεσε αίσθηση στους λογοτεχνικούς κύκλους της Κίνας, υπέγραψε συμβόλαιο για την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους. Παραγωγοί ήταν ο καταξιωμένος Κινέζος σκηνοθέτης Γουάνγκ Ζιασουάι και η γυναίκα του Λιου Γε. Το σενάριο του «Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος», προκάλεσε την αντίδραση των δύο παραγωγών, καθώς το φιλμ προοριζόταν να διαρκέσει τέσσερις ώρες.

Ο Χου Μπο, καθώς ήταν σίγουρος για την ιδέα του έπεισε τελικά τους δύο παραγωγούς και με τα λιγοστά μέσα που διέθετε, αλλά και τους πενιχρούς οικονομικούς πόρους, ξεκίνησε για τη Δυτική Κίνα όπου θα γίνονταν τα γυρίσματα.

Ο 29χρονος σκηνοθέτης, έστελνε καθημερινά υλικό στους δύο παραγωγούς, ωστόσο τα σχόλια και οι αντιδράσεις ήταν αποθαρρυντικά και κάποιες φορές ταπεινωτικά για τον νεαρό δημιουργό. ««Το υλικό είναι χάλια, κατάλαβε ότι εδώ δεν παίζουμε…» ήταν κάποια από τα καθημερινά σχόλια που εισέπραττε ο Μπο από τον Ζιασουάι, ενώ η γυναίκα του τον ταπείνωνε με κάθε ευκαιρία από το τηλέφωνο κατηγορώντας τον ότι «τρώει» τα λεφτά της παραγωγής και τεμπελιάζει.

Μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων και το μοντάζ που ο ίδιος ο Μπο έκανε, οι παραγωγοί ήταν αμετακίνητοι καθώς ο τελικός χρόνος της ταινίας έφτανε τα 235 λεπτά. Έπειτα από πολλούς καυγάδες, οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι ο χρόνος της ταινίας θα ήταν δύο ώρες, ενώ η τετράωρη έκδοση θα προοριζόταν μόνο για τα φεστιβάλ.

Ωστόσο, τα γεγονότα πήραν άλλη τροπή, αφού ο Χου Μπο είχε συναντήσει στην Ταϊβάν τον μοντέρ Λιάο Σανγκ, ο οποίος χωρίς δεύτερη σκέψη ενέκρινε την τετράωρη έκδοση της ταινίας.

 Η οριστική ρήξη και το απροσδόκητο «φινάλε» ενός πολλά υποσχόμενου δημιουργού

Ο 29χρονος σκηνοθέτης μετά τη συνάντηση του με τον Ασιάτη μοντέρ, γύρισε στο Πεκίνο νιώθοντας δικαιωμένος και είπε στους παραγωγούς ότι μπορεί να βρει άλλη εταιρεία παραγωγής για να αγοράσει τα δικαιώματα της ταινίας. Οι Ζιασουάι και Γε, του ζήτησαν 3,5 εκατομμύρια γουάν (περίπου 500.000 δολάρια).

Καθώς η διαμάχη είχε φτάσει στα άκρα, κατά τη διάρκεια του πάρτι λήξης ενός τοπικού φεστιβάλ στο Πεκίνο, η Λιου Γε ταπείνωσε τον Χου Μπο μπροστά στο κοινό.

Το ίδιο βράδυ ο νεαρός σκηνοθέτης αποπειράθηκε να φυγαδεύσει τους σκληρούς δίσκους με το υλικό της ταινίας από το στούντιο της εταιρείας παραγωγής, χωρίς επιτυχία. Τις επόμενες μέρες, μετά από εξώδικο των παραγωγών ο Μπο κλήθηκε να πληρώσει αποζημίωση προς την εταιρεία με τη δικαιολογία της αθέτησης των όρων συμφωνίας. Μετά από αυτή την εξέλιξη, ο Χου Μπο απογοητεύτηκε και τα παράτησε.

Τον Ιούλιο του 2017 ο Χου Μπο συμμετείχε σε ένα εργαστήρι κινηματογράφου υπό την επίβλεψη του σπουδαίου Ούγγρου σκηνοθέτη και ινδάλματός του, Μπέλα Ταρ. Ο Ταρ, αμέσως «είδε» το ταλέντο στο πρόσωπο του 29χρονου και τον βράβευσε αναλαμβάνοντας τα έξοδα παραγωγής μιας μικρού μήκους τανίας 14 λεπτών του Μπο, «Άνθρωπος στο πηγάδι».

Ο Μπο έδειχνε χαρούμενος, ωστόσο η διαφαινόμενη ακύρωση του μεγάλου του εγχειρήματος τον άλλαξε. Άρχισε να ανεβάζει στο προσωπικό του μπλογκ κομμάτια με τίτλο «Ο θάνατος ενός νεαρού κινηματογραφιστή», ενώ στα μπαρ που σύχναζε μιλούσε συχνά για τον θάνατο.

Στις 12 Οκτωβρίου 2017, μετά από μέρες όπου ο Μπο δεν είχε δώσει σημεία ζωής, ο κολλητός του τον αναζήτησε ειδοποιώντας τον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος που διέμενε ο νεαρός σκηνοθέτης. Μετά από αρκετή ώρα αναζήτησης, οι δύο βρήκαν τον Μπο κρεμασμένο στον 15^ο όροφο της πολυκατοικίας. Στο σημείο της τραγωδίας είχαν συγκεντρωθεί πολλοί φίλοι και γνωστοί, ενώ μία γυναίκα είπε με απάθεια, ««Πρεζάκιας, αλκοολικός κι αχαΐρευτος, πείραζε όλη την ώρα τα κορίτσια μας, τι καλό να περιμένεις από δαύτον»; Αυτή η γυναίκα ήταν η Λιου Γε, η παραγωγός της αρχικής μορφής της ταινίας και γυναίκα του Γουάνγκ Ζιασουάι.

Η αναγνώριση

Η μεγάλη «δικαίωση» για τον Χου Μπο ήρθε τον Φεβρουάριο του 2018 στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, όπου η ταινία απέσπασε εξαιρετικές κριτικές. Έντυπα όπως το Hollywood Reporter και το New Yorker, είχαν κάνει λόγο για «τη σπουδαιότερη σύγχρονη ταινία».

«Κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα έργα μου μεταφέρουν αρνητικά συναισθήματα παρακμής, κατάθλιψης, απόγνωσης. Θα μπορούσα να τους ζητήσω να αναλογιστούν τον εαυτό τους για ένα μόνο δευτερόλεπτο όταν ξυπνούν, πριν πάνε για ύπνο, όταν γεμίζουν ένα ποτήρι νερό από τον ψύκτη στη δουλειά και τότε θα καταλάβουν ότι βλέπουν τη ζωή μέσα από ροζ γυαλιά. Το μόνο που κάνουν είναι να ποστάρουν τουίτ, να ζουν με ταμπέλες προϊόντων, να συσσωρεύουν εκατοντάδες φωτογραφίες στα κινητά τους περιμένοντας μια ευκαιρία για να τις στείλουν στους άλλους. Ωστόσο, τα πραγματικά πολύτιμα πράγματα βρίσκονται στις ρωγμές του κόσμου κι αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη πεσιμιστικό. Αν το κατανοήσουν αυτό, ίσως και να νοιώσουν δέος μπροστά στις αρχές που ορίζουν την ζωή.» – Χου Μπο

Πηγή αρχικής εικόνας: Youtube

Διαβάστε στη “ΜτΧ” : Ο Χέμινγουεϊ αυτοκτόνησε επειδή τον κυνηγούσε το FBI για τη συνεργασία του με την ΚαΓκεΜπέ και τον Φιντέλ Κάστρο;