Η συγκλονιστική ιστορία του Ιάπωνα που ηγήθηκε της επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ. Πώς έγινε χριστιανός και Αμερικανός πολίτης

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Ο Μιτσούο Φουσίντα ήταν Ιάπωνας αξιωματικός της Αεροπορίας του Ιαπωνικού Ναυτικού και παρατηρητής σε βομβαρδιστικά αεροπλάνα στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν ο επικεφαλής του πρώτου κύματος αεροπορικών επιθέσεων στο Περλ Χάρμπορ, στις 7 Δεκεμβρίου 1941, και υπεύθυνος για τον συντονισμό της εναέριας επίθεσης. Στη συνέχεια, οργάνωσε σημαντικές αεροπορικές επιχειρήσεις των Ιαπώνων εναντίον των Συμμάχων. Μετά το τέλος του πολέμου ο Φουσίντα προσηλυτίστηκε στον χριστιανισμό και έγινε ευαγγελιστής ιεροκήρυκας. Εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ και απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα.

Επίθεση στο Περλ Χάρμπορ

Στις 7 Δεκεμβρίου 1941, μια ιαπωνική δύναμη αποτελούμενη από έξι αεροπλανοφόρα και 423 αεροσκάφη ετοιμαζόταν να επιτεθεί στον αμερικανικό στόλο του Ειρηνικού στη βάση του στο Περλ Χάρμπορ της Χαβάης. Στις 06:00 π.μ., το πρώτο κύμα αποτελούμενο από 183 βομβαρδιστικά και μαχητικά αεροπλάνα απονηώθηκε από τα ιαπωνικά αεροπλανοφόρα με κατεύθυνση το Περλ Χάρμπορ.

Ο Φουσίντα επέβαινε ως παρατηρητής σε βομβαρδιστικό στην αρχή του πρώτου κύματος.

Για το πρώτο κύμα των ιαπωνικών αεροπλάνων που χτύπησε το Περλ Χάρμπορ δείτε εδώ:

Η Αμερικανίδα πιλότος που πρώτη αντιμετώπισε τους Ιάπωνες στο Περλ Χάρμπορ. Σκοτώθηκε ένα χρόνο αργότερα

Στις 07:40 π. μ., ενώ το βομβαρδιστικό του Φουσίντα πλησίαζε προς το Περλ Χάρμπορ,  έδωσε το σύνθημα «Τενκάι», δηλαδή “λάβετε θέση για επίθεση”. Καθώς παρατήρησε ότι δεν υπήρχε καμία κινητοποίηση των Αμερικανών στο Περλ Χάρμπορ, ο Φουσίντα εκτόξευσε από το αεροπλάνο του μια μπλε φωτοβολίδα.

“Τόρα!” “Τόρα” “Τόρα!”

Στις 07:49 π.μ., ο Φουσίντα μέσω του υπαξιωματικού ραδιοναυτίλου του αεροσκάφος του, Μιζούκι, έστειλε το κωδικοποιημένο σήμα “To. To. To” στα πληρώματα των άλλων αεροπλάνων. Ήταν το σύνθημα να ξεκινήσουν να βομβαρδίζουν τα αμερικανικά πλοία, κάτι που εκτέλεσαν άμεσα.

Στις 07:53 π.μ., ο Φουσίντα διέταξε τον Μιζούκι να στείλει τις κωδικές λέξεις “Tόρα! Tόρα! Tόρα!” στον αεροπλανοφόρο «Ακάγκι», τη ναυαρχίδα του ιαπωνικού στόλου που επιτέθηκε στο Περλ Χάρμπορ. Το μήνυμα σήμαινε ότι είχε επιτευχθεί πλήρης αιφνιδιασμός του εχθρού. «Τόρα» στα ιαπωνικά είναι ο «τίγρης», αλλά σε αυτή την περίπτωση το «To» είναι η αρχική συλλαβή της ιαπωνικής λέξης «τοτσουγκέκι» που σημαίνει «επίθεση» και το «ρα» είναι η αρχική συλλαβή του «ραιγκέκι» που σημαίνει «επίθεση με τορπίλη».

Καθώς το πρώτο κύμα επέστρεφε στα αεροπλανοφόρα, ο Φουσίντα παρέμεινε με το βομβαρδιστικό του πάνω από το Περλ Χάρμπορ για να εκτιμήσει την καταστροφή που είχε επιτευχθεί στο λιμάνι και να συντονίσει την επίθεση και του δεύτερου κύματος ιαπωνικών αεροπλάνων.

Για την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ δείτε εδώ:

Τακέο Γιοσικάβα, ο Ιάπωνας κατάσκοπος που “ανατίναξε” το Περλ Χάρμπορ. Πως “αξιοποίησε” μια τσαγερί με γκέισες, που είχε θέα στο λιμάνι

Γύρισε στο αεροπλανοφόρο του μόνο αφού και το δεύτερο κύμα είχε ολοκληρώσει την αποστολή του. Ανακοίνωσε στους προϊσταμένους του με μεγάλη υπερηφάνεια ότι ολόκληρος ο στόλος των αμερικανικών θωρηκτών στο Περλ Χάρμπορ είχε καταστραφεί. Η δράση του στην επιτυχημένη επίθεση έκανε τον Φουσίντα εθνικό ήρωα στην Ιαπωνία και είχε τη σπάνια τιμή να συναντήσει ιδιαίτερα τον αυτοκράτορα Χιροχίτο, ο οποίος τον παρασημοφόρησε.

Ντάργουϊν-Κεϋλάνη-Μίντγουεϊ

Στις 19 Φεβρουαρίου 1942, ο Φουσίντα ήταν και πάλι επικεφαλής του πρώτου από τα δύο κύματα 188 ιαπωνικών αεροσκαφών σε μια καταστροφική αεροπορική επιδρομή στο Ντάργουϊν της Αυστραλίας. Στις 5 Απριλίου ηγήθηκε μιας άλλης σειράς αεροπορικών επιδρομών εναντίον βρετανικών αεροπλανοφόρων και ναυτικών βάσεων στην Κεϋλάνη (Σρι Λάνκα) στον Ινδικό Ωκεανό. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ χαρακτήρισε αυτές τις ιαπωνικές επιθέσεις ως «την πιο επικίνδυνη στιγμή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου».

Στις 4 Ιουνίου 1942, ενώ είχε ξεκινήσει η Ναυμαχία του Μίντουεϊ, ο Φουσίντα βρισκόταν πάνω στο «Ακάγκι». Το αεροπλανοφόρο χτυπήθηκε από τα αμερικανικά αεροπλάνα και τραυματίστηκε σοβαρά.

Για τη Ναυμαχία του Μίντγουεϊ, δείτε εδώ:

Η επική σύγκρουση που οι Αμερικανοί θεωρούν ότι είναι η δική τους “ναυμαχία της Σαλαμίνας”. Το Μιντουγέι όπου πήραν εκδίκηση για το Περλ Χάρμπορ και οι κατάσκοποι ξέπλυναν την ντροπή τους

Η αποθεραπεία του πήρε πολλούς μήνες. Μετά απ’ αυτή ο Φουσίντα κρίθηκε ακατάλληλος για μάχιμη υπηρεσία. Έτσι πέρασε το υπόλοιπο διάστημα του πολέμου ως επιτελικός αξιωματικός στην Ιαπωνία.

Στη Χιροσίμα

Μία μέρα πριν από τη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, στις 6 Αυγούστου 1945, ο Φουσίντα βρισκόταν εκεί για να παρακολουθήσει μια εβδομαδιαία στρατιωτική διάσκεψη με αξιωματικούς του ιαπωνικού στρατού. Όμως έλαβε ένα επείγον τηλεφώνημα από τον προϊστάμενό του στο Τόκιο που του ζητούσε να επιστρέψει αμέσως. Αυτό το τηλεφώνημα του έσωσε τη ζωή αφού έφυγε από τη Χιροσίμα μερικές ώρες πριν οι Αμερικανοί ρίξουν την ατομική βόμβα.

Την επομένη μέρα του βομβαρδισμού, ο Φουσίντα στάλθηκε μαζί με άλλους στρατιωτικούς στη Χιροσίμα για να κάνουν μία πρώτη εκτίμηση των καταστροφών για την ιαπωνική κυβέρνηση. Όλα τα μέλη της αποστολής πέθαναν αργότερα εξαιτίας της ραδιενέργειας. Όμως, ο Φουσίντα δεν εμφάνισε κανένα σύμπτωμα.

Η παράδοση της Ιαπωνίας, σήμανε το τέλος της στρατιωτικής καριέρας του Φουσίντα. Κατά τη διάρκεια της αμερικανικής κατοχής της Ιαπωνίας που ακολούθησε, έγιναν πολλές δίκες Ιαπώνων στρατιωτικών για εγκλήματα πολέμου, κυρίως την κακομεταχείριση των Συμμάχων αιχμαλώτων.

Ο Φουσίντα ήταν ένας από τους μάρτυρες υπεράσπισης σε κάποιες από τις δίκες συναδέλφων του. Θεωρούσε ότι είχαν κάνει το καθήκον τους και ότι οι δίκες τους ήταν απλά «δικαιοσύνη των νικητών».

Για τα εγκλήματα πολέμου των Ιαπώνων στο Β΄ Π.Π. δείτε εδώ:

Γιατί στον Β΄ Π.Π. οι Ιάπωνες βασάνιζαν τους αιχμαλώτους. Ποιους είχαν ως ζωντανούς στόχους ή τους κανιβάλιζαν

Την άνοιξη του 1947, πεπεισμένος ότι οι ΗΠΑ είχαν μεταχειριστεί τους Ιάπωνες αιχμαλώτους με βαναυσότητα, ο Φουσίντα ξεκίνησε έρευνα για το θέμα. Σκόπευε να μαζέψει στοιχεία τα οποία θα κατέθετε στο στρατοδικείο όπου στο εδώλιο ήταν Ιάπωνες, κατηγορούμενοι για κακομεταχείριση αιχμαλώτων στη διάρκεια του πολέμου.

Οι πρώην αιχμάλωτοι

Για τον λόγο αυτό συνάντησε Ιάπωνες που είχαν αιχμαλωτιστεί από τους Αμερικανούς και που μετά τον πόλεμο απελευθερώθηκαν και γύρισαν στα σπίτια τους. Ο Φουσίντα ανακάλυψε με έκπληξη ότι οι άνδρες αυτοί όχι μόνο δεν είχαν βασανιστεί, αλλά οι Αμερικανοί τους είχαν φροντίσει.

Αυτό όμως που τον εξέπληξε ακόμη περισσότερο ήταν όταν συνάντησε τον Καζούπ Κανεγκασάκι, ένα μηχανικό της Αεροπορίας που κάποτε ήταν μέλος του πληρώματός του. Θεωρούσε ότι είχε σκοτωθεί στη ναυμαχία του Μίντουεϊ. Ο Κανεγκασάκι είπε στον Φουσίντα ότι οι Αμερικανοί τον βρήκαν τραυματισμένο και τον έσωσαν. Στο νοσοκομείο όπου ανάρρωνε ως αιχμάλωτος τον φρόντιζε με αγάπη και σεβασμό μια νοσοκόμα. Αυτή του είπε ότι οι γονείς της ήταν ιεραπόστολοι στις Φιλιππίνες και οι Ιάπωνες τους σκότωσαν μόλις κατέλαβαν τη χώρα.

Αγάπη για τους εχθρούς;

Για τον Φουσίντα η συμπεριφορά της Αμερικανίδας νοσοκόμας ήταν ανεξήγητη. Με βάση τον κώδικα «Μπουσίντο», με τον οποίο αυτός είχε μεγαλώσει, σε μία τέτοια περίπτωση όχι μόνο δεν θα έπρεπε να φροντίσει τον Ιάπωνα τραυματία αλλά είχε «καθήκον» να τον σκοτώσει για να εκδικηθεί τους γονείς της.

Τότε άρχισε να του γίνεται έμμονη ιδέα να προσπαθήσει να καταλάβει γιατί κάποιος μπορούσε να συγχωρήσει τον εχθρό του και να του φερθεί με γενναιοδωρία ή αγάπη.

Το φθινόπωρο του 1948, ο Φουσίντα περνούσε τυχαία μπροστά από το άγαλμα του Χάτσικο έξω από το σταθμό Σιμπούγια στο Τόκιο, όταν του δόθηκε ένα φυλλάδιο.  Αυτό έγραφε την ιστορία του Αμερικανού αεροπόρου Τζάκομπ ΝτεΣάζερ, μέλος πληρώματος ενός αμερικανικού βομβαρδιστικού. Είχε συμμετάσχει στην αποστολή του Ντουλίτλ, την πρώτη αεροπορική επιδρομή των Αμερικανών εναντίον του Τόκιο το 1942.

Οι Ιάπωνες αιχμαλώτισαν τον ΝτεΣάζερ στην Κίνα όταν το βομβαρδιστικό του ξέμεινε από καύσιμα και έκανε αναγκαστική προσγείωση. Ο ΝτεΣάζερ βασανίστηκε άγρια. Στο φυλλάδιο ανέφερε ότι τότε «ανακάλυψε τον Θεό». Έγινε χριστιανός και συγχώρεσε τους βασανιστές του. Όχι μόνο αυτό, αλλά μετά την παράδοση της Ιαπωνίας παρέμεινε εθελοντικά στη χώρα βοηθώντας το λαό στην ανοικοδόμηση των υποδομών.

Ο Φουσίντα εντυπωσιάστηκε με τον ΝτεΣάζερ περισσότερο κι από την ιστορία της νοσοκόμας του Κανεγκασάκι. Ρόλο σε αυτό έπαιξε το γεγονός ότι στη διάρκεια του πολέμου, ο ΝτεΣάζερ υπηρετούσε στα βομβαρδιστικά αεροπλάνα όπως και ο ίδιος.

«Από το Περλ Χάρμπορ στον Γολγοθά»

Τον Σεπτέμβριο του 1949, αφού διάβασε μόνος του τη Βίβλο, ο Φουσίντα έγινε χριστιανός. Τον Μάιο του 1950, συνάντησε τον ΝτεΣάζερ και τότε αποφάσισε να γίνει ευαγγελιστής ιεροκήρυκας. Ξεκίνησε να περιοδεύει στις ΗΠΑ και την Ευρώπη δίνοντας ομιλίες για τη χριστιανική πίστη.  Οι παρουσιάσεις αυτές είχαν τον τίτλο «Από το Περλ Χάρμπορ στον Γολγοθά».

Ο Φουσίντα έγραψε αρκετά βιβλία στα αγγλικά για τις μάχες του Ειρηνικού από την πλευρά των Ιαπώνων. Αυτά πούλησαν χιλιάδες αντίτυπα στις ΗΠΑ και τα κέρδη χρηματοδοτούσαν τις ιεραποστολικές περιοδείες.

Εγκαταστάθηκε στο Σιάτλ των ΗΠΑ, και τα παιδιά του έγιναν Αμερικανοί πολίτες. Ο γιος του αργότερα ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας του είχε αρνηθεί την αμερικανική υπηκοότητα. Όμως μετά τον θάνατο του Μιτσούο Φουσίντα, το 1976 σε ηλικία 73 ετών, αποκαλύφθηκε ότι είχε γίνει και αυτός Αμερικανός πολίτης το 1960.

Δείτε εδώ συνέντευξη που έδωσε ο Μιτσούο Φουσίντα το 1965 στην αμερικανική τηλεόραση