Ο κατά πολλούς μεγαλύτερος θεατρικός συγγραφέας της Αμερικής, Τεννεσί Ουίλιαμς, ήταν πολύ συνδεμένος την αδερφή του, Ρόουζ, η ζωή της οποίας τον επηρέασε βαθιά. Σε νεαρή ηλικία διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της σε ψυχιατρικές κλινικές.
Σε μια προσπάθεια καταπολέμησης της ασθένειάς της, οι γονείς του ενέκριναν τη λοβοτομή στη Ρόουζ το 1937. Δυστυχώς, τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα και η Ρόουζ έμεινε ανάπηρη. Ο ίδιος δεν συγχώρησε ποτέ τους γονείς του και πολλοί συνδέουν την εξάρτησή του από το αλκοόλ με αυτή την τραυματική εμπειρία.
Ο «Γυάλινος κόσμος» θεωρείται το πιο αυτοβιογραφικό έργο του Αμερικανού συγγραφέα και συνδέεται με την οικογενειακή του κατάσταση. Στο έργο ο Τομ Γουίνγκφιλντ μεγαλώνει σε ένα σπίτι με τη μητέρα του Αμάντα και την αδερφή του Λώρα, επειδή ο πατέρας του, τους έχει εγκαταλείψει χρόνια.
Η μητέρα υπερπροστατευτική και εμμονική με την πρώην αριστοκρατική ζωή της, επιβάλλεται συνεχώς στα παιδιά της. Ο Τομ καταφεύγει στο ποτό και την ποίηση, ενώ η Λώρα καθηλωμένη στο σπίτι λόγω της αναπηρίας της παρουσιάζει σημάδια παράνοιας.
Στην τελευταία σκηνή του «Γυάλινος Κόσμος», ο Τομ φεύγει από το σπίτι εγκαταλείποντας την μητέρα και αδερφή του. Γεμάτος από τύψεις ζητά από την αδερφή του να τον συγχωρήσει. «Σβήσε τα κεράκια, Λώρα», της λέει. Η Λώρα σβήνει τα κεριά. Τον συγχωρεί.
Το έργο, ουσιαστικά, εξιστορεί την σκληρή πραγματικότητα της ζωής του συγγραφέα, μιας πραγματικότητας που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τα περισσότερα έργα του.
«Ετοιμόρροπο σπίτι»
Ο Τόμας Λανιέ Ουίλιαμς ήταν το δεύτερο από τα τρία παιδιά της Εντίνας και του Κορνήλιου Ουίλιαμς. Στα 28 του, άλλαξε το όνομα του σε Τενεσί και αργότερα έγραψε για το σπίτι του, πως ήταν «ένα τεταμένο μέρος για να ζεις. Ένας εντελώς λάθος γάμος». Ο πατέρας του δούλευε ως πωλητής υποδημάτων και έλειπε συνεχώς από το σπίτι. Ο Κορνήλιος ήταν μια ιδιαίτερα οξύθυμη προσωπικότητα, συχνά βίαιος, καταχρηστικός και αλκοολικός, μια φιγούρα που θύμιζε έντονα τον επιθετικό «Big Daddy» στο έργο του Ουίλιαμς «Λυσσασμένη Γάτα».
Ο Τενεσί είχε μεγάλη αδυναμία στην, κατά δύο χρόνια, μεγαλύτερη αδερφή του, Ρόουζ. Οι δυο τους έζησαν όμορφα παιδικά χρόνια στο σπίτι τους στο Μισισιπή παίζοντας έξω στην μεγάλη αυλή και χορεύοντας στο σαλόνι, δίσκους που τους έστελνε ο πατέρας τους από τα ταξίδια.
Όταν το 1918, η Εντίνα έμεινε έγκυος στο τρίτο παιδί, ο Κορνήλιος αναγκάστηκε να δεχτεί μια δουλειά γραφείου σε βιομηχανία παπουτσιών στο Μιζούρι και έτσι, ολόκληρη η οικογένεια Ουίλιαμς μετακόμισε σε ένα μικρό σπίτι στο Σάιντ Λούις. Η εκρηκτική παρουσία του πατέρα Κορνήλιου στο σπίτι όμως, δημιουργούσε συνεχώς προβλήματα.
Οι κραυγές της Εντίνας που αρνιόταν να κάνει σεξ με τον μέθυσο και άπιστο άντρα της, έκαναν τα τρία παιδιά της να τρέχουν στα σπίτια των γειτόνων για να γλιτώσουν από τη φρίκη του δικού τους σπιτιού.
«Λυσσασμένη Γάτα»
Η Ρόουζ ήταν μια «εύθραυστη» προσωπικότητα. Στα 14 της άρχισε να παρουσιάζει ανησυχητικές αλλαγές στη συμπεριφορά της και η Εντίνα αναγκάστηκε να την κλείσει σε ένα οικοτροφείο στο Βίκσμπουργκ του Μισισίπι. Το 1926 έγραψε μια επιστολή στη γιαγιά της μέσα από το οικοτροφείο εμφανώς ταραγμένη. Δεν μπορούσε να καταλάβει τί πήγαινε τόσο λάθος και ένιωθε συνεχώς κουρασμένη και νευρική.
Νιώθω τόσο αδύναμη που δεν μπορώ να κρατήσω το ποτήρι στα χέρια μου. Χθες έμεινα όλη μέρα στο κρεβάτι. Μόλις τελειώσα το μάθημα μουσικής με την κυρία Μπάτελ. Απλά με τρελαίνει. Νιώθω σαν λυσσασμένη γάτα.
Τη δεκαετία του 1930, η Ρόουζ άρχισε να αναπτύσσει πεπτικές διαταραχές, εμφανώς ψυχοσωματικές. Οι αλλεπάλληλες λανθασμένες διαγνώσεις των γιατρών, βόλευαν κατά κάποιο τρόπο την οικογένεια Ουίλιαμς, η οποία εσκεμμένα εθελοτυφλούσε. Η Εντίνα Ουίλιαμς αρνιόταν να αποδεχτεί το γεγονός πως η μοναδική της κόρη έπασχε από ψυχική διαταραχή, κάτι που μετέτρεψε την καθημερινότητα της Ρόουζ σε μια επίπονη και ανεξάντλητη επίσκεψη σε νοσοκομεία.
Τον Ιούνιο του 1937, ένας γιατρός και φίλος της οικογένειας συνέδεσε τις γρήγορες εναλλαγές της συμπεριφοράς της με τις πεπτικές διαταραχές. Η διάγνωση ήταν σχιζοφρένεια.
«Γλυκό πουλί της νιότης»
Ένα βράδυ, όταν η Ρόουζ γύρναγε σπίτι με τον αδερφό της άκουσε τους φίλους του να κοροϊδεύουν έναν γνωστό τους και να τον φωνάζουν τρελό. «Η τρέλα είναι χειρότερη κι από τον θάνατο», τους είπε.
Στα απομνημονεύματα του, ο Ουίλιαμς αφιέρωσε αρκετές σελίδες στην αδερφή του, Ρόουζ. Λίγες μέρες μετά την διάγνωση της ως σχιζοφρενή, μπήκε στο δωμάτιο του σαν να υπνοβατούσε και του είπε: «Πρέπει να πεθάνουμε όλοι». Ο Ουίλιαμς σκέφτηκε πως αυτό ήταν κάτι που πραγματικά άξιζε στην οικογένεια τους.
Τον Ιούλιο, η κατάσταση της άρχισε να χειροτερεύει. Έκανε κακό στον εαυτό της, κατηγορούσε τον πατέρα της πως την βίαζε και απειλούσε πως θα τον σκοτώσει. Η οικογένεια Ουίλιαμς δεν είχε άλλη επιλογή από το να κλείσει την Ρόουζ στην ψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου “Farmington” στο Μιζούρι.
Ο Θεός θα πρέπει να θυμάται και να λυπηθεί, κάποια μέρα, όλους εκείνους που αγάπησαν τόσο, όσο η μικρή καρδιά της Ρόουζ. Ποιος θα έπρεπε να είναι εκεί για σένα, μικρή μου Ρόουζ; Κι όμως, εγώ εδώ.
«Ξαφνικά, πέρυσι το καλοκαίρι»
Η βίαια συμπεριφορά και οι αυταπάτες της Ρόουζ άρχισαν να επιδεινώνονται. Το 1943, παρά την θέληση της, υπεβλήθη σε λοβοτομή έπειτα από παράκληση της ίδιας της Εντίνας.
Ο Κορνήλιος δεν έφερε καμία αντίρρηση, αφού είχε ήδη αποποιηθεί κάθε ευθύνης μετά από τις κατηγορίες της για βιασμό. Η Ρόουζ έγραψε ένα γράμμα στον αδερφό της, Τενεσί, αμέσως μετά την εγχείρηση λέγοντας του πως κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να μην πεθάνει.
«Αν πεθάνω να ξέρεις πως μου λείπεις 24 ώρες την μέρα. Θέλω λίγο καφέ, παγωτό σοκολάτα και μια καλή σου φωτογραφία. Η αγαπημένη σου αδερφή, Ρόουζ».
«Υ.Γ. Στείλε μου ένα δολάριο για το παγωτό».
Η Ρόουζ δεν ανάρρωσε ποτέ, πλήρως, από την επέμβαση. Παρέμεινε παράλυτη, βυθισμένη στην κατάθλιψη και ανίκανη να φροντίσει τον εαυτό της. Ο Τενεσί δεν συγχώρησε ποτέ τους γονείς του για την απόφαση της λοβοτομής και μετέφερε την Ρόουζ στο ίδρυμα «Tarrytown» στη Νέα Υόρκη, όπου έμενε εκείνη την περίοδο, για να μπορεί να την επισκέπτεται.
Η κατάσταση της αδερφής του σημάδεψε τον Ουίλιαμς αποτυπώνοντας αρκετές φορές την τραγική ζωή της στα θεατρικά του έργα. Για παράδειγμα, στο έργο του «Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι» ένας γιατρός ετοιμάζεται να κάνει λοβοτομή σε ένα νεαρό κορίτσι, ενώ στην τελευταία σκηνή του «Λεωφορείον ο Πόθος» ο πρωταγωνιστής μεταφέρεται σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα. Στον «Γυάλινο Κόσμο», ο Τομ –ο χαρακτήρας βασισμένος στον Τενεσί- περπατάει στους σκοτεινούς δρόμους της Νέας Ορλεάνης, καθώς νιώθει το χέρι της αδερφής του να τον ακουμπά στον ώμο.
Ω, Λώρα, Λώρα, προσπάθησα να σε ξεχάσω, αλλά σου είμαι πιο πιστός απ’ ότι σκόπευα να είμαι.
Το τέλος
Ο Λιλ Λίβεριτς, ο συγγραφέας του βιβλίου, «Τομ: ο άγνωστος Τενεσί Ουίλιαμ» υποστηρίζει πως καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Ουίλιαμς ήταν αφοσιωμένος στην καριέρα του ως συγγραφέας και στην αδερφή του Ρόουζ.
Ο Τενεσί Ουίλιαμς πέθανε στις 25 Φεβρουαρίου του 1983 από ασφυξία, αφήνοντας όλη του την περιουσία στην αδερφή του, Ρόουζ. Σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις ανέφερε πως είχε αγοράσει για εκείνη ένα σπίτι στο Μαϊάμι με την ελπίδα πως κάποια μέρα θα κατάφερνε να την μεταφέρει από το δωμάτιο της ψυχιατρικής κλινικής στο νέο της δωμάτιο με την ανθισμένη ταπετσαρία. Η Ρόουζ Ουίλιαμς, όμως, πέρασε το υπόλοιπο της ζωής της στο νοσοκομείο «Tarrytown» της Νέας Υόρκης.
Η Ρόουζ πέθανε στις 4 Σεπτεμβρίου του 1996, σε ηλικία 86 ετών.
Έρχεται κάποια ώρα που πρέπει να φύγεις, ακόμα κι αν δεν έχεις σίγουρο μέρος να πας.
Τεννεσί ουίλιαμς
Πηγή αρχικής εικόνας: wikipedia
Διαβάστε στη ΜτΧ: Τένεσι Ουίλιαμς. Ο αμερικανός συγγραφέας με τον αλκοολικό πατέρα, την κακοποιημένη μάνα και τη σχιζοφρενή αδελφή. Εμπνεύστηκε τα έργα του από τη ζωή του και άλλαξε το θέατρο. Πέθανε από έναν φελλό…
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr