Η σταυροφορία χιλιάδων παιδιών που ακολούθησαν «τον μαγικό αυλό». Κατέληξαν σε σκλαβοπάζαρα, πορνεία και χιλιάδες πέθαναν καθ΄οδόν

Το 1212 μετά την τέταρτη αποτυχημένη σταυροφορία συνέβη κάτι πρωτοφανές. Χιλιάδες παιδιά 10, 12, το πολύ 14 ετών, ξεκίνησαν απ τη Γερμανία και τη Γαλλία με προορισμό τους Αγίους Τόπους και σκοπό να πολεμήσουν τους άπιστους μουσουλμάνους.

Το γερμανικό τάγμα συγκέντρωσε 20.000 παιδιά και το γαλλικό 30.000.

Ήταν η περίφημη Σταυροφορία των Παιδιών.

Το γερμανικό τάγμα

Αρχηγός του γερμανικού τάγματος ήταν ο Νίκολας, ένα αγοράκι 12 χρονών με ταλέντο στην πειθώ, ρητορική ικανότητα και φαντασία που οργίαζε.

Ο μικρός ισχυριζόταν ότι τον έστειλε ο Χριστός που του είχε υποσχεθεί ότι όλοι οι δρόμοι θα είναι ανοιχτοί.

Ακόμα και η Μεσόγειος θα άνοιγε προκειμένου να φτάσουν σώοι στους Αγίους Τόπους.

Τα παιδιά άφηναν τις οικογένειες και τα χωριά τους για να πολεμήσουν υπέρ πίστεως. Φυσικά πορεύονταν χωρίς τρόφιμα, όπλα, εκπαίδευση και η έννοια διοικητική μέριμνα ήταν άγνωστη.

Οι συνέπειες ήταν οι αναμενόμενες.

Τα παιδιά έφτασαν πεινασμένα και εξαθλιωμένα στις Άλπεις όπου τα μισά πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες.

Περίπου 7.000 παιδιά έφτασαν στη Γένοβα αλλά τα νερά δεν άνοιξαν ποτέ.

Πολλά απογοητεύτηκαν και αποφάσισαν να πάρουν τον δρόμο της επιστροφής. Αρκετά αρρώστησαν ή πέθαναν.

Ο Νίκολας όμως δεν απογοητεύτηκε.

Όσα παιδιά επέζησαν έφτασαν στην Πίζα και επιβιβάστηκαν σε δυο καράβια για την Άκρα.

Εκεί σκοτώθηκαν όλα από έμπειρους και ετοιμοπόλεμους τοξότες.

Ο Νίκολας με 1.200 παιδιά είχε μείνει στην Ιταλία. Κάποια απ αυτά ζήτησαν καταφύγιο σε οικογένειες, κάποια πέθαναν και κάποια άλλα ζήτησαν απ τον πάπα Ιννοκέντιο Γ΄ να τα απαλλάξει απ τον όρκο των Σταυροφόρων.

Το τάγμα των Γερμανών τέλη Σεπτεμβρίου του 1212 έφτασε αποδεκατισμένο στο Μπρίντεζι.

Κανείς δεν έφτασε στους Αγίους Τόπους.

Η συνάντηση με τον Πάπα βέβαια αποσιωπήθηκε, ενώ η επίσημη Καθολική Εκκλησία έκανε λόγο για ομάδες από ορφανά και αλητάκια που ήθελαν να παραστήσουν τους Σταυροφόρους.

Το γαλλικό τάγμα

Στο τάγμα των Γάλλων αρχηγός ήταν ο Στέφανος που εμφανίσθηκε στον βασιλιά Φίλιππο και του είπε ότι είχε γράμμα από το Χριστό να ηγηθεί σταυροφορίας.

Ο Βασιλιάς, τον απέπεμψε.

Ο Στέφανος όμως επέμεινε και έπεισε χιλιάδες παιδιά.

Η χρονική περίοδος που συγκροτήθηκε το τάγμα, συνέπιπτε με το γερμανικό, αν και εκείνη την περίοδο ήταν αδύνατο να υπάρχει μεταξύ τους συνεννόηση.

Ειδικά ανάμεσα σε δύο δωδεκάχρονα χωριατόπαιδα που δεν ήξεραν γραφή και ανάγνωση.

Ο Στέφανος πίστευε ότι μιλούσε κατευθυνόμενος από μια Θεία δύναμη. Ισχυριζόταν ότι την εντολή του την έδωσε ένας επαίτης και ήταν γραμμένη κατόπιν θεϊκής βούλησης.

Συγκέντρωσε 30.000 ανήλικους μαχητές που επιβιβάστηκαν σε επτά καράβια δύο εμπόρων.

Πίστευαν ότι θα φθάσουν στους Αγίους Τόπους.

Το σχέδιο των καραβοκύρηδων εμπόρων όμως ήταν άλλο και τους αποκαλύφθηκε στην πορεία.

Δύο από τα πλοία βούλιαξαν ανοιχτά της Σαρδηνίας.

Τα υπόλοιπα πέντε αντί για τους Αγίους Τόπους κατέληξαν στη Βόρεια Αφρική και τα παιδιά πουλήθηκαν σε σκλαβοπάζαρα.

Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν την Ιστορία

Όντως μεταξύ 4ης και 5ης Σταυροφορίας, το 1212, έγινε μια μαζική μετανάστευση με προορισμό το Ισραήλ.

Ωστόσο δεν ήταν μόνο παιδιά.

Η μελέτη του Peter Raedts επιβεβαιώνει ότι ένας μεγάλος αριθμός φτωχών ανθρώπων, αποτελούμενος κυρίως από παιδιά, αποφάσισε να αναζητήσει τη Γη της Επαγγελίας.

Αξιόπιστες πηγές αναφέρουν ότι κανένα παιδί δεν επέζησε.

Έρευνες μιλούν για οργανωμένες εταιρείες δουλεμπόρων σε συνεργασία με Σαρακηνούς πειρατές που εκμεταλλεύονταν τις περιστάσεις.

Ας μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε μια εποχή θρησκευτικού φανατισμού όπου το έδαφος ήταν πρόσφορο για αγγελιαφόρους του Θεού και ανεδαφικές υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο.

Ο μύθος του Μαγεμένου Αυλού του Χάμελιν είναι βασισμένος σε αυτή την ιστορία.

Η υπόθεση διαδραματίζεται στο μεσαιωνικό Χάμελιν και έχει να κάνει με την αρπαγή όλων των παιδιών από ένα μάγο που παρέσυρε τα παιδιά με τον ήχο της φλογέρας.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Σε ομαδικό τάφο και με έξοδα του δήμου θάφτηκε ένας από τους μεγαλύτερους κλασικούς συνθέτες. Το τέλος του Μότσαρτ που πέθανε γράφoντας το ρέκβιεμ. Ποιος ήταν ο μυστηριώδης μασκοφόρος που παρήγγειλε το έργο