Η συνταρακτική σκηνή της ρώσικης ρουλέτας στον “Ελαφοκυνηγό” γυρίστηκε με αληθινές σφαίρες! Οι κομπάρσοι ήταν αντιαμερικανοί Ταϊλανδοί που χαστούκιζαν πραγματικά τους ηθοποιούς

Στον «Ελαφοκυνηγό», ο σκηνοθέτης Μάικλ Τσιμίνο απέδωσε μοναδικά τη φρίκη του πολέμου στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Τρεις φίλοι που αγαπούν το κυνήγι των ελαφιών στην πατρίδα τους, βρίσκονται στη μέση των αιματηρών αναμετρήσεων στο Βιετνάμ και προσπαθούν να επιβιώσουν.

Θα μπορούσε να ήταν μια ακόμα πολεμική ιστορία, αλλά ο ρεαλισμός των σκηνών και των συναισθημάτων συγκλόνισε το κοινό.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η ταινία κέρδισε πέντε Όσκαρ.

Η ρώσικη ρουλέτα

Η πιο έντονη σκηνή της ταινίας ήταν αυτή με τη «ρώσικη ρουλέτα».

Ο «Μάικλ» Ρόμπερτ Ντενίρο, ο «Νικ» Κρίστοφερ Γουόκεν και ο «Στίβεν»Τζον Σάβατζ είχαν αιχμαλωτιστεί απ’ τους Βιετκόνγκ.

Ένα από τα βασανιστήρια που υπέστησαν ήταν μια παρτίδα της αποκαλούμενης «ρώσικης ρουλέτας». Η δοκιμασία περιελάμβανε ένα πιστόλι με μία μόνο σφαίρα. Ο βασανιζόμενος έπρεπε να βάλει την κάννη του όπλου στο κρόταφό του και να πατήσει την σκανδάλη, όταν θα σταματούσε η περιστροφή του μύλου…

Αν δεν έβρισκε σφαίρα κέρδιζε. Διαφορετικά τίναζε τα μυαλά του στον αέρα.

Ο Τσιμίνο ήταν αδίστακτος στο γύρισμα. Προσέλαβε επίτηδες Ταϊλανδούς κομπάρσους που δεν συμπαθούσαν ιδιαίτερα τους Αμερικάνους και τους ζήτησε να χαστουκίσουν πραγματικά τους ηθοποιούς.

Στην αρχή δίσταζαν, αλλά γρήγορα συμφιλιώθηκαν με την ιδέα και τα χαστούκια έπεφταν βροχή.

Αν και ο Ντενίρο γνώριζε ότι η βία θα ήταν πραγματική, ο Γουόκεν δεν είχε ιδέα και η σοκαρισμένη έκφραση που ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό του ήταν αυθόρμητη.

Ο Ντενίρο ζήτησε να υπάρχει και μία αληθινή σφαίρα στο πιστόλι που χρησιμοποιούσαν για να ενταθεί η αγωνία της σκηνής.

Φυσικά, υπήρχε ασφάλεια και ο σκηνοθέτης ήλεγχε πριν από κάθε γύρισμα, ότι η αληθινή σφαίρα δεν ήταν στην επόμενη θαλάμη.

Η σκηνή προκάλεσε αντιδράσεις όταν προβλήθηκε στους κινηματογράφους.

Ο Τσιμίνο κατηγορήθηκε για ρατσισμό, επειδή απεικόνισε του Βιετναμέζους ως αρρωστημένους σαδιστές.

Δημοσιογράφοι που είχαν μελετήσει τον πόλεμο του Βιετνάμ τόνισαν ότι ουδέποτε είχε αναφερθεί περιστατικό όπου Αμερικάνοι στρατιώτες αναγκάστηκαν να παίξουν ρώσικη ρουλέτα.

Ο Τσιμίνο ισχυρίστηκε ότι το είχε διαβάσει σε έγκυρα άρθρα, αλλά δεν τα παρουσίασε ποτέ.

Πάντως, η σκηνή επηρέασε τους θεατές, με αποτέλεσμα να υπάρξουν δεκάδες θάνατοι, όταν θαυμαστές επιχείρησαν να την αναπαραστήσουν.

Παρά τις αντιδράσεις, η ταινία ξεχώρισε ως μία από της καλύτερες της δεκαετίας, αν όχι του αιώνα.

Κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Β’ Ανδρικού Ρόλου για τον Γουόκεν, ενώ ο Ντε Νίρο ήταν υποψήφιος.

Ο αξέχαστος Τζο Καζάλ έπαιξε, ενώ είχε καρκίνο

Ο ηθοποιός που θα υποδυόταν τον Σταν, ο Τζο Καζάλ, ήταν άρρωστος με καρκίνο και οι συντελεστές ήθελαν να τον αντικαταστήσουν.

Αμέσως ξεσηκώθηκαν οι συμπρωταγωνιστές του, ανάμεσά τους και η αρραβωνιαστικιά του Μέριλ Στριπ και απείλησαν ότι θα παραιτηθούν.

Τελικά, οι ηθοποιοί κέρδισαν τη μάχη και ο Καζάλ κράτησε τον ρόλο.

Πέθανε τον Μάρτιο του 1978, λίγες εβδομάδες μετά το τέλος των γυρισμάτων.

Πηγή αρχικής φωτογραφίας: movieposter.com

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Τζο Καζάλ, ο σύντροφος της Μέριλ Στρίπ που έφυγε στα 42 του. Ο «γιος του Νονού» έπαιξε μόνο σε πέντε ταινίες και ήταν όλες υποψήφιες για Όσκαρ!