Η πρώτη ναυμαχία με αεροπλανοφόρα έγινε με πλοία που ποτέ δεν συναντήθηκαν μεταξύ τους! Οι 4 πιο επικές αεροναυμαχίες της ιστορίας που έκριναν τον Β’ Παγκ. Πόλεμο, στον ειρηνικό ωκεανό

Οι θαλάσσιες μάχες υπήρξαν από την αρχαιότητα. Τα μαχητικά αεροπλάνα είναι σύγχρονη προσθήκη στις πολεμικές συγκρούσεις.

Ωστόσο για πρώτη φορά υπήρξαν ταυτόχρονα αερομαχίες και ναυμαχία στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Το 1942 σε λιγότερο από έξι μήνες συνέβησαν τέσσερις επικές και καινοτόμες αεροναυμαχίες που έθεσαν νέα δεδομένα και άλλαξαν το ρου του πολέμου.

Ναυμαχία της Θάλασσας των Κοραλλίων

Μέχρι την άνοιξη του 1942, δεν είχε γίνει ποτέ απόπειρα να χρησιμοποιηθούν αερομαχητικά σε ναυμαχία.

Λίγα χρόνια νωρίτερα είχαν δημιουργηθεί τα πρώτα αεροπλανοφόρα πλοία, όμως δεν είχαν χρησιμοποιηθεί σε πραγματική μάχη.

Ο πόλεμος Ιαπωνίας – Αμερικής, ήταν ο πρώτος που δοκιμάστηκαν στην πράξη δυο υπερόπλα.

Τα αεροπλανοφόρα και τα αεροπλάνα.

Οι Ιάπωνες ετοιμάζονταν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους τη Θάλασσα των Κοραλλίων, βόρεια της Αυστραλίας, και να εγκαταστήσουν αεροπορικές βάσεις στρατηγικής σημασίας, που θα έφερναν σε δύσκολη θέση τις αμερικανικές δυνάμεις.

Οι ΗΠΑ ήταν αποφασισμένες να τους εμποδίσουν και επιστράτευσαν ό,τι θαλάσσιες και εναέριες δυνάμεις διέθεταν.

Η Ιαπωνία όμως, είχε και αυτή μια υπερσύγχρονη πολεμική μηχανή.

Στις 4 Μαΐου του 1942, πλήθος μαχητικών αεροσκαφών και από τις δύο πλευρές, πέταξαν πάνω από τον Ειρηνικό.

Η αποστολή τους ήταν απλή. Εντόπιζαν και βομβάρδιζαν τις θέσεις του αντιπάλου και ύστερα ανεφοδιάζονταν στα αεροπλανοφόρα.

Οι τρομερές μάχες διήρκεσαν 4 μέρες. Οι πιλότοι ξεπέρασαν τα όριά τους αλλά η δύναμη της αδρεναλίνης τους κρατούσε σε διαρκή ένταση.

Το εκπληκτικό ήταν ότι επρόκειτο για την πρώτη θαλάσσια σύγκρουση στην οποία τα πλοία των δύο αντιπάλων δεν έβαλαν το ένα κατά του άλλου.

Χαρακτηριστικά, κανένα πλοίο δεν βρέθηκε εντός ακτίνας βολής ή οπτικής επαφής με τους αντιπάλους του.

Βέβαια, με την παύση των πυρών στις 8 Μαΐου, ξεκάθαρος νικητής δεν υπήρξε. Και οι δύο πλευρές είχαν υποστεί σημαντικές απώλειες. Οι ΗΠΑ είχαν χάσει δύο μεγάλα αεροπλανοφόρα και οι Ιάπωνες ένα.

Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ικανοποιημένες.

Για πρώτη φορά, είχαν ανακόψει την ασταμάτητη ως τότε, ιαπωνική στρατιωτική μηχανή. Ήταν μια ψυχολογική νίκη περισσότερο απ΄όσο στρατιωτική.

Αεροναυμαχία των ανατολικών νήσων Σολομώντα

Στα τέλη του καλοκαιριού του ’42, συνέβη η τρίτη μεγάλη αεροναυμαχία στην ιστορία.

Είχε προηγηθεί η επική μάχη του Μίντγουεϊ.

Η αεροναυμαχία στις νήσους Σολομώντα έγινε στο πλαίσιο της εκστρατείας Γκουανταλκανάλ.

Το Γκουανταλκανάλ αποτελεί το μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος και κομβικό σημείο του Ειρηνικού καθώς οι Ιάπωνες το είχαν καταλάβει ώστε στη συνέχεια να εξαπλωθούν στην Αυστραλία.

Η πραγματοποίηση του ενδεχόμενου αυτού θα ήταν καταστροφική για τους συμμάχους.

Έτσι, δρομολογήθηκε η αμερικανική απόβαση στο νησί, η οποία ξεκίνησε στις 7 Αυγούστου.

Η έναρξη της επικής μάχης σηματοδοτήθηκε δυόμιση βδομάδες αργότερα, στις 24 Αυγούστου, και κράτησε μόλις δύο ημέρες.

Και σε αυτήν την περίπτωση, τα αντιμαχόμενα πλοία δεν είχαν οπτική επαφή, καθώς όλη η δράση διεξήχθη στον αέρα.

Αλλά ούτε ήταν σαφές ποιος ήταν ο ηττημένος, αφού η υποχώρηση των δυνάμεων από το πεδίο της μάχης έγινε ταυτόχρονα.

Στη θεωρία, οι Αμερικανοί είχαν επικρατήσει. Οι απώλειές τους ανέρχονταν σε μόλις επτά αεροπόρους, την ίδια ώρα που οι Ιάπωνες είχαν χάσει εξηνταέναν άντρες του δικού τους πληρώματος. Και οι άντρες αυτοί ήταν αναντικατάστατοι.

Οι εσωτερικές αναταραχές, η έλλειψη οργάνωσης, τα πλήγματα που είχαν υποστεί, αλλά και τα οικονομικά προβλήματα στη χώρα είχαν οδηγήσει στη λήξη της κατάρτισης νέου αεροναυτικού πληρώματος, με αποτέλεσμα οι εναπομείναντες βετεράνοι πιλότοι να είναι μοναδικοί και πολύτιμοι.

 Αεροναυμαχία της Σάντα Κρουζ

Παρά τις απώλειες της αεροναυμαχίας του Αυγούστου, οι Ιάπωνες δεν αποχώρησαν από τη διεκδίκηση των νήσων.

Η εκστρατεία του Γκουανταλκανάλ διήρκεσε συνολικά έξι μήνες. Κατά το διάστημα αυτό, οι εντάσεις και οι συρράξεις ήταν καθημερινές. Όχι όμως του βεληνεκούς μίας αεροναυμαχίας.

Αυτή τη φορά, οι Ιάπωνες πήραν την πρωτοβουλία να διεξάγουν την παρακινδυνευμένη μάχη.

Στόχος τους ήταν να αιφνιδιάσουν τις συμμαχικές δυνάμεις στα νότια νησιά Σολομώντα και να προκαλέσουν ένα καθοριστικό πλήγμα.

Η εναέρια επίθεση ξεκίνησε τα ξημερώματα της 26ης Οκτωβρίου βόρεια των νησιών Σάντα Κρουζ και έληξε στις 27.

Τα πλήγματα στις δυνάμεις των ΗΠΑ ήταν πράγματι σημαντικά και τις ανάγκασαν να υποχωρήσουν.

Ήταν η πρώτη αεροναυτική νίκη των Ιαπώνων έναντι των Συμμάχων.

Η νίκη, όμως, ήταν μόνο τακτική. Διότι στρατηγικά οι Αμερικανοί είχαν και πάλι νικήσει.

Οι απώλειές τους ήταν ένα βυθισμένο αεροπλανοφόρο, ένα που είχε υποστεί σοβαρά πλήγματα, ένα βυθισμένο αντιτορπιλικό και άλλα δύο σχεδόν κατεστραμμένα καθώς και 81 αεροσκάφη, που είχαν καταρριφθεί.

Οι ιαπωνικές απώλειες ήταν μικρότερες, αλλά πιο καθοριστικές.

Κι αυτό εξαιτίας της ήδη υπάρχουσας και άλυτης έλλειψης καταρτισμένου ιαπωνικού πληρώματος.

Ναυμαχία του Μίντγουεΐ

Χωρίς καμία αμφιβολία, η μεγαλύτερη και πλέον καθοριστική αεροναυμαχία της ιστορίας υπήρξε το Μίντγουεϊ.

Παρότι είχε προηγηθεί εκείνη της θάλασσας των Κοραλλίων, στη μάχη του Μίντγουεϊ εκτονώθηκε όλο το μένος και η απογοήτευση των Αμερικανών από το Περλ Χάρμπορ.

Με μεθοδευμένες κινήσεις και με οργανωμένο κατασκοπευτικό πλάνο, αυτή τη φορά, ο αμερικανικός στόλος έπιασε τους Ιάπωνες «στον ύπνο».

Γνωρίζοντας τα σχέδια των αντιπάλων τους, οι Αμερικάνοι κατάφεραν να τους αιφνιδιάσουν από τον αέρα, προκαλώντας ισχυρά πλήγματα στην παράταξή τους.

Αν και αρχικά οι Ασιάτες μπόρεσαν να αποκρούσουν τα πρώτα αεροσκάφη, δεν ήταν προετοιμασμένοι για μία τόσο μαζική επίθεση.

Επί τέσσερις συνεχόμενες ημέρες, από τις 4 έως τις 7 Ιουνίου του 1942, τα πυρά κι από τις δύο πλευρές ήταν ακατάπαυστα. Ωστόσο, η επικράτηση των Αμερικανών ήταν εμφανής.

Οι Ιάπωνες έχασαν: 4 αεροπλανοφόρα, 275 αεροπλάνα και 3.000 άνδρες,

οι ΗΠΑ έχασαν:       1 αντιτορπιλικό 1 αεροπλανοφόρο, 150 αεροπλάνα και 300 άνδρες.

Η τραγική ειρωνεία της μάχης του Μιντγουέι έγκειται στο γεγονός ότι οι Ιάπωνες αιφνιδιάστηκαν όσο σχεδόν είχαν αιφνιδιαστεί και οι Αμερικανοί στο Περλ Χάρμπορ πριν μερικούς μήνες .

Μάλιστα, μετά την επική ναυμαχία, η Ιαπωνία δεν κατάφερε να ανακάμψει. Ήταν η αρχή του τέλους. Σύντομα, οι Αμερικανοί άρχισαν να κατακτούν το ένα νησί μετά το άλλο στον Ειρηνικό ωκεανό ξανακερδίζοντας τις περιοχές τους και εξασφαλίζοντας βάσεις κοντά στην Ασία.

Η ναυμαχία του Μιντγουέι θεωρείται από τις ΗΠΑ ως η πιο καθοριστική στιγμή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

77 χρόνια μετά, η επική αεροναυμαχία μεταφέρθηκε με συγκλονιστική ρεαλιστικότητα στη μεγάλη οθόνη, μέσα από την ταινία «Η Ναυμαχία του Μίντγουεϊ».

Το καστ απαρτίζουν οι Εντ Σκράιν ως Ρίτσαρντ Μπεστ, Πάτρικ Γουίλσον ως Έντουιν Λέιτον, Λουκ Έβανς ως Γουέιντ ΜακΚλάσκι, Άαρον Έκχαρτ ως Τζίμι Ντουλίτλ, Νικ Τζόνας ως Μπρούνο Γκάιντο, Μάντι Μουρ ως Ανν Μπεστ, Ντένις Κουέιντ ως Γουίλιαμ «Μπουλ» Χάλσεϊ και Γούντι Χάρελσον ως Τσέστερ Νίμιτς.

Δείτε το τρέιλερ:

Πηγή αρχικής φωτογραφίας: YouTube

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η επική σύγκρουση που οι Αμερικανοί θεωρούν ότι είναι η δική τους «ναυμαχία της Σαλαμίνας». Το Μιντουγέι όπου πήραν εκδίκηση για το Περλ Χάρμπορ και οι κατάσκοποι ξέπλυναν την ντροπή τους