Η πρώτη επέτειος του πραξικοπήματος έγινε στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Ποιοι διάσημοι καλλιτέχνες συμμετείχαν. Γιατί η χούντα έστειλε τη Μαρινέλλα στη Eurovision

Στα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών, ένας κατεξοχήν αθλητικός χώρος, το Παναθηναϊκό Στάδιο, χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον για τη διεξαγωγή μεγάλης κλίμακας δημοσίων εκδηλώσεων, οι οποίες διοργανώνονταν από το απριλιανό καθεστώς.

Έτσι, στο κατάμεστο στάδιο φιλοξενήθηκε στις 28 Απριλίου 1968 ο εορτασμός της πρώτης επετείου του πραξικοπήματος, με τη συμμετοχή διάσημων καλλιτεχνών, όπως η Μαρινέλλα, η Βίκυ Μοσχολιού, ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο Νίκος Σταυρίδης και ο Ντίνος Ηλιόπουλος.

Στο Παναθηναϊκό Στάδιο διοργανώθηκαν, επίσης, από το 1968 έως το 1973, έξι Ολυμπιάδες Τραγουδιού, στις οποίες διαγωνίστηκαν τραγουδιστές από διάφορες χώρες της υφηλίου, μεταξύ αυτών και από κράτη της ανατολικής Ευρώπης. Έβδομη Ολυμπιάδα Τραγουδιού δεν διοργανώθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, το καλοκαίρι του 1974, καθώς στο μεταξύ, η δικτατορία είχε καταρρεύσει.

Όμως, εκείνη τη χρονιά η Ελλάδα συμμετείχε για πρώτη φορά στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision. Ήταν Απρίλιος του 1974, η τελευταία και πιο σκοτεινή περίοδος του χουντικού καθεστώτος, το οποίο, από το τέλος του Νοεμβρίου του 1973, είχε περάσει στα χέρια του Ιωαννίδη, και η Μαρινέλλα από τη σκηνή της Eurovision ερμήνευε το «Κρασί, θάλασσα και τ’ αγόρι μου».

Επρόκειτο, μεταξύ άλλων, για μια προσπάθεια εξωραϊσμού της θλιβερής εικόνας της δικτατορίας στο εξωτερικό και για ένα είδος διεθνούς τουριστικής διαφήμισης της Ελλάδας. Έχει, πάντως, ενδιαφέρον το γεγονός ότι, από τους επτά βαθμούς που συγκέντρωσε η ελληνική συμμετοχή, οι τέσσερις προήλθαν από την Ολλανδία και οι δύο από τη Σουηδία, δηλαδή από δύο χώρες που λίγα χρόνια νωρίτερα είχαν πρωτοστατήσει στην προσφυγή εναντίον της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης, λόγω των συστηματικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη χούντα.

Η προπαγανδιστική χρήση τραγουδιών συνηθιζόταν, άλλωστε, κατά την περίοδο της δικτατορίας. Το καθεστώς πολύ σύντομα απέκτησε και τον δικό του ύμνο. Η μουσική του δεν θα μπορούσε παρά να παραπέμπει σε στρατιωτικό εμβατήριο. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον, πάντως, από προπαγανδιστική άποψη, είχαν οι στίχοι: Οι εργάτες, οι αγρότες, οι φοιτητές και –φυσικά–, πρώτοι απ’ όλους, οι στρατιώτες παρουσιάζονταν να εργάζονται μονιασμένοι για το καλό της Ελλάδας. Η πατρίδα, η θρησκεία και η οικογένεια αντάμωναν «στου Απριλιού τη λιακάδα».

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: YouTube

(Απόσπασμα από το βιβλίο «Η Δικτατορία των Συνταγματαρχών: Η ανατομία μιας επταετίας», Καιρίδης Δημήτρης-Βλαχόπουλος Σπύρος-Κλάψης Αντώνης, εκδόσεις Πατάκη)

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η Αλίκη Βουγιουκλάκη απέρριψε ένα τραγούδι του Ζαμπέτα, που παρεξηγήθηκε και το έδωσε στην Μαρινέλλα. Ερμήνευσε το «σταλιά σταλιά» και έγινε σταρ . Η μαρτυρία του μαέστρου (βίντεο)