Η Ποτοαπαγόρευση μέσα από καταπληκτικές φωτογραφίες. Θησαύρισε ο Αλ Καπόνε και βούλιαξε η οικονομία. Εκατομμύρια λίτρα αλκοόλ καταστράφηκαν και χάθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας

Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1929 και δείχνει εκατοντάδες βαρέλια μπύρας έτοιμα να καταστραφούν. Εννέα χρόνια μετά την επικύρωση της 18ης Τροπολογίας του Αμερικανικού Συντάγματος που απαγόρευε την παραγωγή, πώληση και διακίνηση αλκοόλ στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκατομμύρια λίτρα ποτού κατασχέθηκαν και καταστράφηκαν.

Μέχρι βέβαια την ακύρωση της συγκεκριμένης Τροπολογίας, το παρεμπόριο αλκοόλ άνθισε και η εγκληματικότητα “χτύπησε” κόκκινο σε μεγαλουπόλεις της Αμερικής.

Η 18η Τροπολογία

Η 18η Τροπολογία επικυρώθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1919. Ήδη, όμως, από το 1893 είχαν γίνει σημαντικές κινήσεις για την ποτοαπαγόρευση. Στις κεντρικές και νότιες πολιτείες, ο Χάουαρντ Χιντ Ράσελ με τη μη κερδοσκοπική οργάνωση την “Anti-Saloon League”, διαλαλούσε ότι το ποτό διέφθειρε την αμερικανική κοινωνία. Σύμμαχος της οργάνωσης ήταν και η “Χριστιανική Ένωση Γυναικών για τη Εγκράτεια”.

Έτσι, σταδιακά κατάφεραν να να θέσουν σε ισχύ τοπικούς νόμους για την απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ.

Σημαντικός παράγοντας για την Ποτοαπαγόρευση ήταν η συμμετοχή της Αμερικής στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το 1917 η εθνική κοινή γνώμη στράφηκε κατά του αλκοόλ για πρακτικούς και ηθικούς λόγους.

Η απαγόρευση θα προσέφερε μια τόνωση σε προμήθειες σιτηρών, ενώ πολλοί υποστήριζαν ότι ήταν λάθος οι Αμερικανοί να ευχαριστιούνται με το αλκοόλ, τη στιγμή που νεαροί στρατιώτες έχαναν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Η Ποτοαπαγόρευση τέθηκε σε ισχύ σχεδόν ένα χρόνο μετά την επικύρωσή της. Εκείνη την περίοδο, για κάθε 200 Αμερικανούς ισοδυναμούσε και ένα σαλούν.

Η βιομηχανία παραγωγής αλκοολούχων ποτών ήταν επίσης μια από τις πιο κερδοφόρες ασχολίες της αμερικανικής κοινωνίας.

Σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ΄20,  ομοσπονδιακοί και κυβερνητικοί αρμόδιοι προσπάθησαν να επιβάλουν την απαγόρευση. Οι κανονισμοί ήταν πιο αυστηροί σε κωμοπόλεις και σε αγροτικές περιοχές σε σχέση με τις μεγάλες πόλεις.

Το παράνομο εμπόριο αλκοόλ και η αύξηση της εγκληματικότητας

Παρά τις προσπάθειες και την πρόσκαιρη επιτυχία των αρχών, η Ποτοαπογόρευση γέννησε και μια τεράστια ζήτηση για “παράνομο” αλκοόλ.

Παρόλο που οι επίσημες πηγές κατέγραφαν 30% μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ, όσοι επιθυμούσαν να συνεχίσουν να πίνουν, βρήκαν ευφάνταστους τρόπους να το κάνουν, κάτω από τα μάτια της αστυνομίας.

Ο γνωστότερος τρόπος ονομάστηκε “speakeasies”, όπου διάφορα νυχτερινά μαγαζιά πουλούσαν παράνομα αλκοόλ. Τις μεγάλες ποσότητες ποτού που διακινούσαν έβρισκαν επίσης με παράνομα μέσα. Χιλιάδες κατοικίες μετατράπηκαν σε διυλιστήρια, ενώ σε καθημερινή βάση διακινούνταν παράνομα από τον Καναδά εκατοντάδες κούτες με μπουκάλια από τζιν και ουίσκι, καθώς επίσης και βαρέλια με πολλά λίτρα μπύρας.

Παράλληλα με την παράνομη παραγωγή και πώληση αλκοόλ, αυξήθηκαν σημαντικά και τα ποσοστά της εγκληματικότητας.

Το πιο τρανό παράδειγμα ήταν ο αρχιμαφιόζος του Σικάγο, Αλ Καπόνε, ο οποίος κέρδιζε πάνω από 60 εκατομμύρια δολάρια ετησίως από το παρεμπόριο

Αν και ισχυριζόταν ότι ήταν απλώς ένας επιτυχημένος και νόμιμος επιχειρηματίας, μεταξύ του 1927 και του 1930, ο Καπόνε διέταξε πάνω 500 δολοφονίες μεταξύ ατόμων ανταγωνιστικών συμμοριών, αλλά και αστυνομικών.

Οι βιομηχανίες σε κρίση και το τέλος της Ποτοαπαγόρευσης

Σε αντίθεση με το παράνομο εμπόριο, πολλά ζυθοποιεία και διυλιστήρια αναγκάστηκαν να κλείσουν κατά τη διάρκεια της Ποτοαπαγόρευσης. Οι εικόνες καταστροφής μεγάλων ποσοτήτων ήταν καθημερινό φαινόμενο και είχε ως αποτέλεσμα μέχρι το 1926 να μην υπάρχει ούτε μία βιομηχανία παραγωγής μπύρας σε όλες τις ΗΠΑ!

Κατά 85% μειώθηκαν και τα αποστακτήρια, ενώ από 318 οινοποιεία που υπήρχαν το 1914 έμειναν ανοιχτά μόνο τα 27 το 1925.

Αλλά και τα φορολογικά έσοδα από την απόσταξη μειώθηκαν δραματικά. Μέσα σε μία δεκαετία η Αμερική έβαζε στα ταμεία μόλις 13 εκατομμύρια δολάρια από την παραγωγή και την διακίνηση αλκοόλ, τη στιγμή που το 1919 τα έσοδα ξεπερνούσαν τα 365 εκατομμύρια.

Το μεγαλύτερο τίμημα, όμως, της 18ης Τροπολογίας “πλήρωσε” η εργατική τάξη. Μέσα σε λίγα χρόνια, το εργατικό δυναμικό της χώρας βρέθηκε χωρίς δουλειά και η κοινωνική ψαλίδα ανάμεσα σε αγρότες και αστούς μεγάλωσε επικίνδυνα.

Η Παγκόσμια Οικονομική Ύφεση του 1929 έκανε τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα. Η δημιουργία θέσεων εργασίας αλλά και τα έσοδα από τη νομιμοποίηση της βιομηχανίας παραγωγής αλκοόλ ήταν μια αποτελεσματική λύση. Η έκκληση του κόσμου για εργασία υπήρξε αδιαμφισβήτητη.

Το 1932, ο δημοκρατικός Φραγκλίνος Ρούσβελτ κέρδισε εύκολα τις εκλογές, καθώς στην προεκλογική του εκστρατεία είχε υποσχεθεί το τέλος της Ποτοαπαγόρευσης.

Στις 5 Δεκεμβρίου 1933, επικυρώθηκε από το Αμερικανικό Κογκρέσο η 21η Τροπολογία, με την οποία καταργήθηκε η Ποτοαπαγόρευση. Μέχρι το 1966, όλες οι Πολιτείες της Αμερικής είχαν νομιμοποιήσει ξανά την παραγωγή, διακίνηση και κατανάλωση αλκοόλ.

Ήταν ήδη όμως πολύ αργά, καθώς οι αρχές είχαν καταστρέψει εκατομμύρια λίτρα ποτού.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikimediamtx Commons

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ο αστυνομικός που έπιασε τον Αλ Καπόνε την εποχή της ποτοαπαγόρευσης, εθίστηκε στο αλκοόλ και έγινε πωλητής κατεψυγμένων χάμπουργκερ. Πέθανε ξεχασμένος μόλις 54 ετών