Η πιο ντροπιαστική στιγμή στη Formula 1. Όταν ο Μπαρικέλο φρέναρε για να κερδίσει ο Σουμάχερ. Δεν αποκάλυψε ποτέ την απειλή της Ferrari για να υπακούσει στην εντολή (Βίντεο)

Ήταν η σκιά του Σουμάχερ. Ο άνθρωπος πίσω από τον πρωταθλητή που δεν δίστασε να φρενάρει και να κάνει στην άκρη για να τερματίσει πρώτος ο Σουμάχερ. Είχε μέντορα τον Άιρτον Σένα και αγωνίστηκε επί 19 χρόνια στη Φόρμουλα 1.

Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του: “Από τους επτά τίτλους του Σουμάχερ, ο ένας θα ήταν δικός μου”. Ο λόγος για τον βραζιλιάνο οδηγό της Formula 1, Ρούμπενς Μπαρικέλο ο πιο πεπειραμένος οδηγός στην ιστορία του μεγαλύτερου πρωτάθληματος αυτοκινήτων.

Γεννήθηκε στο Σάο Πάολο το 1972 και από τα 6 του χρόνια οδηγούσε μικρά αυτοκίνητα στα καρτ, καταφέρνοντας να κερδίσει αρκετούς αγώνες και να ταξιδέψει στην Ευρώπη, προκειμένου να γίνει επαγγελματίας οδηγός. Ο “μικρός Ρούμπενς”, όπως ήταν το παρατσούκλι του, ξεκίνησε να τρέχει στο ευρωπαϊκό Γκραν Πρι.

Οι πρώτοι του αγώνες χαρακτηρίστηκαν από ατυχίες και προβλήματα αξιοπιστίας, αλλά και από ένα τραγικό ατύχημα, το οποίο παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή. Στον αγώνα του Σαν Μαρίνο, ενώ έκανε τα δοκιμαστικά, είχε ένα ατύχημα με αποτέλεσμα να μείνει αναίσθητος και να καταπιεί τη γλώσσα του.

Ευτυχώς μετά από έγκαιρη επέμβαση των γιατρών κατάφερε να επιζήσει. Όπως είχε πει, προσπαθούσε να φτιάξει το όνομά του και συχνά έφτανε στα όρια του, αλλά το αυτοκίνητό του δεν υποστήριζε όλα όσα ήταν ικανός να κάνει. Με αποτέλεσμα να έχει μια τρομερή σύγκρουση. Ωστόσο, λίγες ημέρες αργότερα ένιωσε στο πετσί του τον κίνδυνο του θανάτου, όταν ο Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ πέθανε ακαριαία στην πίστα και την επόμενη ημέρα άφησε την τελευταία του πνοή και ο σπουδαίος Άιρτον Σένα, ο οποίος ήταν ο μέντοράς του.

Όπως είχε αποκαλύψει αργότερα, δεν θυμάται τίποτα από εκείνη την ημέρα, καθώς είχε διάσειση από το ατύχημα. “Δε θυμάμαι να κουβαλάω το φέρετρό του. Βλέπω τις φωτογραφίες αλλά δεν το θυμάμαι”. Όταν επέστρεψε στους αγώνες με την ομάδα Τζόρνταν προσπάθησε να κερδίσει τις φοβίες του. “Έλεγα στον εαυτό μου, και τώρα τι; θα φοβάσαι να μπεις στο αυτοκίνητο; Και σκεφτόμουν, θα τρέξω σαν μανιακός και είτε θα συγκρουστώ είτε θα ξεπεράσω το προσωπικό μου ρεκόρ”. Ευτυχώς έκανα το δεύτερο”.

To 1997 ήταν μια από τις πιο δύσκολες σεζόν της καριέρας του, καθώς εγκατέλειψε 14 φορές σε 17 αγώνες, ενώ τον επόμενο χρόνο τελείωσε τη σεζόν μόλις με 4 βαθμούς! Ακολούθησαν εξαιρετικές μάχες με τον Χάκινεν και τον Σουμάχερ και το 2000 υπέγραψε συμβόλαιο με τη Ferrari με τον όρο πως θα ήταν Νο2 πίσω από τον Γερμανό πρωταθλητή. Στην Αυστραλία σημείωσε τον ταχύτερο γύρο του και στη Γερμανία πήρε την πρώτη του νίκη. Ξεκίνησε τον αγώνα 18ος, εξαιτίας μηχανικών προβλημάτων και στους επόμενους γύρους ανέβηκε τρίτος.

Δέκα γύρους πριν από τον τερματισμό άρχισε να βρέχει κι ενώ όλοι οι οδηγοί μπήκαν στα πιτ για λάστιχα βροχής, ο Ρούμπενς έμεινε με τα στέγνα με αποτέλεσμα να νικήσει και να ξεσπάσει σε δάκρυα χαράς. Ήταν ο πρώτος Βραζιλιάνος οδηγός που κέρδιζε μετά τον Άιρτον Σένα.

Η πιο ντροπιαστική στιγμή της Ferrari

To 2002 στον αγώνα της Αυστρίας ο Ρούμπενς έκανε εξαιρετικό ξεκίνημα, πήρε την πολ ποζίσιον και οδηγούσε άνετα τον αγώνα. Ωστόσο, λίγο πριν από τον τερματισμό πήρε ξανά εντολή από τη Φερράρι  να αφήσει τον Νο1, Σουμάχερ να κερδίσει. Ο Ρούμπενς φρέναρε, έκανε στην άκρη και χάρισε τη νίκη στον Σουμάχερ.

Δεν θα τον άφηνα να με περάσει, αλλά έλαβα ενημέρωση από τη Ferrari που με έκανε να σκεφτώ. Οπότε σήκωσα το πόδι μου από το γκάζι

Δέκα χρόνια μετά είχε αποκαλύψει ότι ο αρχηγός της ομάδας της Φεράρι του είπε στην ενδοεπικοινωνία να αφήσει τον Μίχαελ να κατακτήσει το πρωτάθλημα. “Ήταν οχτώ γύροι πολέμου. Αν και σπάνια έχανα την ψυχραιμία μου, ούρλιαζα στο μικρόφωνο και έλεγα ότι δεν θα τον αφήσω να περάσει. Και τότε μου είπαν κάτι, το οποίο δεν είχε σχέση με το συμβόλαιο. Δεν μπορώ να το αποκαλύψω, ήταν ένα είδος απειλής που με έκανε να σκεφτώ τη ζωή μου, καθώς η μεγάλη μου χαρά ήταν να οδηγώ”.

Δείτε τη  στιγμή που ο Ρούμπενς φρενάρει για να νικήσει ο Σουμάχερ:

Μετά την αποχώρηση του Μίχαελ, ο Μπαρικέλο ήταν ο πιο έμπειρος οδηγός στην ιστορία της Φόρμουλα 1. Το 2001 ξεπέρασε τις 300 συμμετοχές, ενώ ο τελευταίος του αγώνας ήταν το 2011 στο Γκραν Πρι της γενέτειράς του, στη Βραζιλία.

Διαβάστε επίσης:Άιρτον Σένα. Πίστευε ότι είδε τον Θεό, ενώ οδηγούσε. Είχε δωρίσει 400 εκ. δολλάρια, στην κηδεία του τον συνόδευσαν 3 εκατομμύρια θαυμαστές