Τα πρώτα καροτσάκια αγορών παρουσιάστηκαν στις 4 Ιουνίου 1937. Ήταν εφεύρεση του Sylvan Goldman, ιδιοκτήτη της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Humpty Dumpty στην Οκλαχόμα. Πάντως αρχικά οι πελάτες τα απέρριψαν χωρίς δεύτερη σκέψη. Χρειάστηκε υπομονή και πίστη στην ιδέα για να μην αποσυρθούν.
Η μητέρα του Sylvan Nathan Goldman, είχε μεταναστεύσει από τη Γαλλία και ο πατέρας του από τη Λετονία. Είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Άλφρεντ. Ο πατέρας του εργαζόταν σε διάφορα καταστήματα ειδών διατροφής που ανήκαν στην οικογένεια της συζύγου του. Ο Σίλβαν έμαθε το λιανικό εμπόριο από τον πατέρα και τους θείους του.
Η πρώτη επιτυχία
Το 1919 άνοιξε με τον αδελφό του ένα παντοπωλείο στο Breckenridge του Τέξας. Αρχικά πήγε πολύ καλά , λόγω της ανακάλυψης πετρελαίου σε μεγαλύτερο βάθος στην περιοχή. Η πόλη γέμισε με εργάτες, επενδυτές, εμπόρους. Όταν όμως το μπουμ τελείωσε, τα δύο αδέλφια μετακόμισαν στην Καλιφόρνια και ασχολήθηκαν με το χονδρεμπόριο. Εκεί είδαν κάτι νέο και εντυπωσιακό. Τα σούπερ μάρκετ, όπου όλα τα διαφορετικά είδη τροφίμων ήταν διαθέσιμα προς πώληση σε ένα μόνο κατάστημα και οι πελάτες εξυπηρετούνταν μόνοι τους. Και ενώ αρχικά σκόπευαν να δραστηριοποιηθούν στην Καλιφόρνια, επέστρεψαν στην Οκλαχόμα. Με την χρηματοδότηση της οικογένειάς τους, τα δύο αδέρφια ίδρυσαν το πρώτο σούπερ μάρκετ της πολιτείας, την Sun Grocery Company.
Η επιχείρηση πήγε εξαιρετικά καλά. Μέσα σε τρία χρόνια είχαν πενήντα πέντε καταστήματα σε όλη την πολιτεία.
Μετά το κραχ του 1929, έχασαν το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας τους. Το 1934 αγόρασαν μια παραπαίουσα αλυσίδα παντοπωλείων τα Humpty-Dumpty. Μετά το θάνατο του αδερφού του Άλφρεντ, ο Sylvan Goldman, ανέλαβε μόνος την επιχείρηση.
Η ιδέα
Την ιδέα για το καρότσι τη συνέλαβε ένα βράδυ του 1936, καθώς αναρωτιόταν, πώς οι πελάτες θα μπορούσαν να μετακινήσουν περισσότερα προϊόντα και να αυξηθούν τα κέρδη του καταστήματος.
Ο επιχειρηματίας είχε παρατηρήσει ότι οι πελάτες των μαγαζιών του σταματούσαν τα ψώνια τους όταν το καλάθι τους γέμιζε ή γινόταν υπερβολικά βαρύ για να το κουβαλήσουν. Κοιτώντας μια ξύλινη πτυσσόμενη καρέκλα έβαλε ένα καλάθι στο κάθισμα και ρόδες στα πόδια. Ο Γκόλντμαν με τη βοήθεια του υπαλλήλου του, Φρεντ Γιανγκ, σε λίγους μήνες ολοκλήρωσε την ιδέα. Το πρώτο τους καλάθι αγορών ήταν ένα μεταλλικό πλαίσιο που χωρούσε δύο συρμάτινα καλάθια. Δεδομένου ότι εμπνεύστηκαν από την πτυσσόμενη καρέκλα, ο Goldman ονόμασε τα καρότσια του “αναδιπλούμενους καλαθοφόρους”.
Το έξυπνο κόλπο και η επιτυχία
Ο Γκόλντμαν ήταν ενθουσιασμένος και πίστευε ότι η ιδέα θα πάει πολύ καλά. Όμως, παρά τη διαφήμιση στις εφημερίδες, οι προσδοκίες του διαψεύστηκαν. Η εφεύρεση αποδείχτηκε παταγώδης αποτυχία. Οι καταναλωτές άντρες και γυναίκες, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, δεν χρησιμοποιούσαν το καροτσάκι. Σε μια επιστολή του το 1972, ο Goldman έγραφε:
“Οι γυναίκες έλεγαν «αρκετά βρεφικά καροτσάκια σπρώχνουμε και οι άνδρες θεωρούσαν ότι ήταν αρκετά δυνατοί για να κουβαλάνε αντί να σπρώχνουν”. Προφανώς το θεωρούσαν υποτιμητικό και φυσικά κάθε νέο στην αρχή απορρίπτεται.
Ο δαιμόνιος όμως επιχειρηματίας, επέμεινε. Έστησε μάλιστα το εξής σκηνικό. Προσέλαβε μοντέλα, άνδρες και γυναίκες, διαφόρων ηλικιών, για να κυκλοφορούν με τα καροτσάκια μέσα στα μαγαζιά του και να παριστάνουν ότι ψωνίζουν.
Αυτή τη φορά τα κατάφερε. Σύντομα, τα καροτσάκια έκαναν τεράστια επιτυχία και ο Goldman έγινε πολυεκατομμυριούχος. Έως τη δεκαετία του 1940, τα σούπερ μάρκετ που ήθελαν να αγοράσουν καρότσια αντιμετώπιζαν μια περίοδο αναμονής επτά ετών.
Οι δικαστικές διαμάχες για τις πατέντες
Ο Goldman θεωρείται μεν ο αρχικός δημιουργός του, αλλά και άλλοι προσπάθησαν να βρουν εναλλακτικές λύσεις για το βαρύ καλάθι με τα ψώνια. Κάποιοι είχαν προηγηθεί, χωρίς να ολοκληρώσουν την εφεύρεση και κάποιοι ακολούθησαν, για να εξελίξουν την αρχική ιδέα.
Το 1946, ο Orla E. Watson, από το Κάνσας Σίτι, είδε ότι τα καροτσάκια έπιαναν πολύ χώρο μπροστά από τα καταστήματα. Σκέφτηκε τότε να φτιάξει καρότσια που να στοιβάζονται οριζόντια, ώστε να εξοικονομηθεί χώρος. Κατασκεύασε το πρωτότυπο και κατέθεσε τα χαρτιά του για την πατέντα. Ο Goldman ακολούθησε και προσπάθησε επίσης να κατοχυρώσει μια παρόμοια έκδοση καροτσιού. Τελικά, Goldman και Watson κατέληξαν σε συμβιβασμό το 1949.
Ο Goldman συνέχισε να κάνει διάφορες αλλαγές στο αρχικό του σχέδιο, μεγαλώνοντας τα καλάθια, καθώς διαπίστωσε ότι οι πελάτες αγόραζαν περισσότερα όταν τα καρότσια τους ήταν μεγαλύτερα. Αυτό δεν έχει αλλάξει ούτε στις μέρες μας και για αυτό ορισμένα καρότσια σε σουπερ μάρκετ, είναι πιο μεγάλα από τους πελάτες. Για να φαίνονται μισοάδεια και οι πελάτες να συνεχίζουν τα ψώνια.
Το ψυχολογικό κόλπο των σούπερ μάρκετ. Ο λόγος που το μανάβικο είναι συνήθως κοντά στην είσοδο
Αυτό είναι το προϊόν που κλέβουν περισσότερο στα σούπερ μάρκετ. Γιατί το “προτιμούν”
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr