Η «πύλη του Ήλιου» και η «πύλη της Σελήνης». Ήταν ημερολόγια για τις κινήσεις των άστρων ή όπως θέλει ο μύθος, πύλες για μια άλλη διάσταση;

Η «πύλη του ήλιου» αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή και μυστηριώδη αξιοθέατα της Βολιβίας. Πρόκειται για τοξωτή αψίδα που ανακαλύφτηκε από τους Ευρωπαίους εξερευνητές στα μέσα του 19ου αιώνα. Έχει τρία μέτρα ύψος και τέσσερα μέτρα πλάτος.

Κατασκευάστηκε πριν από 1.500 χρόνια από τους κατοίκους του Τιουανάκο, του προκολομβιανού πολιτισμού που άκμασε ανάμεσα στο 400 και 900 μ.Χ. Πρόκειται για το σημαντικότερο εύρημα της αρχαίας πόλης Τιουανάκο στη δυτική Βολιβία, η οποία ήταν μια από τις σημαντικότερες πόλεις των Ίνκας.

Η πόλη βρισκόταν σε υψόμετρο 3.000 μέτρων και ήταν πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. Βρίσκεται σε κοντινή απόσταση με τη λίμνη Τιτικάκα όπου, σύμφωνα με τους θρύλους των Άνδεων, γεννήθηκαν οι πρώτοι άνθρωποι. Η αψίδα είναι σκαλισμένη σε ένα μεγάλο κομμάτι από πέτρα ανδεσίτη.

Στο κέντρο είναι χαραγμένη μια φιγούρα, που κατά ορισμένους ιστορικούς είναι ο Βιρακότσα Ίνκα, ο όγδοος αυτοκράτορας των Ίνκας και δημιουργός όλων των πραγμάτων.

Κατά μια άλλη εκδοχή, πρόκειται για τον «Βασιλιά Ήλιο», καθώς γύρω από το πρόσωπό του είναι χαραγμένες 24 γραμμικές ακτίνες.

Πολλοί τον αποκαλούν «Δακρυσμένο θεό», διότι μοιάζει να κυλούν δάκρυα στο πρόσωπό του.

Γύρω από την κεντρική μορφή είναι σκαλισμένοι αγγελιοφόροι του θεού,  48 φτερωτές μορφές οι  οποίες έχουν ανθρώπινα κεφάλια και ουρές ζώων. Ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι πρόκειται για ηλιακό ημερολόγιο, που είναι χωρισμένο σε 290 ημέρες. Μερικοί πίστευαν ότι ήταν η είσοδος για μια άλλη διάσταση και ότι τα σύμβολα συνδέονταν με την αστρονομία.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η πρώτη φωτογραφία του Μάτσου Πίτσου όταν εντοπίστηκε το 1911. Πώς έφτασαν εκεί οι Αμερικανοί αρχαιολόγοι και τι αντίκρισαν πίσω από έναν ψηλό βράχο 

Στην ίδια περιοχή δεσπόζει και η «πύλη της Σελήνης», η οποία δεν είναι το ίδιο γνωστή με την «πύλη του Ήλιου» αλλά δημιουργήθηκε την ίδια εποχή και συνδεόταν με τη θεά του φεγγαριού και σύζυγο του Θεού  Ήλιου. Μερικοί πιστεύουν ότι η δεύτερη πύλη λειτουργούσε ως σεληνιακό ημερολόγιο και συνδεόταν με την κίνηση της σελήνης.

Η περιοχή ήταν τελετουργικός χώρος και οι αψίδες αποτελούν μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Flickr

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Το μυστήριο με τις 5 χιλιάδες τρύπες που βρέθηκαν σε οροπέδιο ανάμεσα σε δύο σημαντικές πόλεις των Ίνκας. Τις εντόπισε ένας αεροπόρος, αλλά οι θεωρίες είναι πολλές