Η πειρατεία του κρουαζιερόπλοιου Ακίλε Λάουρο, που παραλίγο να προκαλέσει την επίθεση Ιταλών κομάντος εναντίον της ομάδας Δέλτα των ΗΠΑ. Ο ρόλος του Ανδρέα Παπανδρέου στη διαπραγμάτευση

7 Οκτωβρίου 1985. Το ιταλικό κρουαζιερόπλοιο, “Ακίλε Λάουρο” απέπλεε από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου για το “Πορτ Σαΐντ”.

Η ονειρεμένη κρουαζιέρα στη νερά της Μεσογείου εξελίχθηκε σε τραγωδία καθώς το πλοίο καταλήφθηκε από παλαιστίνιους επιδρομείς στην Αλεξάνδρεια, όπου περίπου 600 επιβάτες είχαν βγει για να θαυμάσουν την παραθαλάσσια πόλη της Αιγύπτου. Στο πλοίο όμως ήταν ακόμη περισσότερα από 450 άτομα, μαζί με το πλήρωμα.

Οπλισμένα με καλάσνικοφ και χειροβομβίδες τα 4 μέλη, του Λαϊκού Μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, απειλούσαν να ανατινάξουν το πλοίο και να σκοτώσουν περίπου 100 αμερικανούς επιβάτες αν δεν απελευθερώνονταν 50 Παλαιστίνιοι οι οποίοι τελούσαν υπό κράτηση στο Ισραήλ. Ο πλοίαρχος έστειλε σήμα SOS, ενώ οι Παλαιστίνιοι ένοπλοι έφτασαν στη γέφυρα του πλοίου και έδωσαν στον καπετάνιο το τελεσίγραφο με τα αιτήματα τους.

Ο Παλαιστίνιος, Μοχάμεντ Αμπάς ή Αμπού που οργάνωσε την επιχείρηση στο “Ακίλε Λάουρο” σε συνέντευξη του στην αμερικανική εφημερίδα  “Μπόστον Γκλόουμπ” είχε δηλώσει ότι η πειρατεία ξεκίνησε όταν μέλος του πληρώματος τους αιφνιδίασε. Είχε εξηγήσει ότι η ομάδα του δεν σκόπευε να απαγάγει το σκάφος, ήθελαν μόνο να πάνε στο Ισραήλ. Όλα άλλαξαν όμως από τη στιγμή που ένα μέλος του πληρώματος άνοιξε την πόρτα της καμπίνας και είδε τους άντρες του Αμπάς να καθαρίζουν τα όπλα τους. “Δεν μπορούσαμε πια να κρυβόμαστε. Κι έτσι άρχισε η πειρατεία”.

Σκότωσαν έναν ανάπηρο και τον πέταξαν στη θάλασσα

Το σχέδιο της πειρατείας δεν προχώρησε όπως υπολόγιζαν και έτσι οι δράστες έχασαν τον έλεγχο. Σκότωσαν τον καθηλωμένο σε αναπηρικό καρότσι αμερικανοεβραίο, Λεον Κλινγκχόφερ και τον πέταξαν στη θάλασσα, καθώς όπως δήλωσε Αμπού Αμπάς: “φώναζε διαρκώς, ήθελε να ξεσηκώσει τους άλλους επιβάτες εναντίον μας”. Το 2002 σε συνέντευξη του στους New York Times όταν ρωτήθηκε αν νιώθει τύψεις για το θάνατο του Κλινγκχόφερ είχε πει: “Τα αθώα θύματα ενός πολέμου ποτέ δεν φταίνε, δεν έχει σημασία ποιος είναι ο αθώος πολίτης που σκοτώνεται -είτε πρόκειται για τα θύματα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι είτε για έναν άνθρωπο που σκοτώνεται στη μέση του δρόμου, είναι το ίδιο και το αυτό”.

Στους 440 ομήρους  υπήρχαν και 3 Έλληνες, δύο άνδρες και μία γυναίκα. Οι Έλληνες ανήκαν στο προσωπικό της εταιρείας “Γραμμαί Χανδρή” η οποία είχε αναλάβει το μάρκετινγκ του ιταλικού κρουαζιερόπλοιου.

Οι διαπραγματεύσεις και ο ρόλος του Παπανδρέου

Στις διαπραγματεύσεις για τη λύση της πειρατείας ενεπλάκησαν η Ιταλία, η Αίγυπτος, η Συρία και η Αμερική. Οι πολύωρες συζητήσεις τους όμως δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Το κρουαζιερόπλοιο ανήκε σε Ιταλούς, οι Αιγύπτιοι προσπαθούσαν να το ξεφορτωθούν όπως και οι Σύριοι ενώ οι Αμερικάνοι φοβούνταν για τους πολίτες τους και προσπαθούσαν να χρησιμοποιήσουν τις φιλικές τους σχέσεις με το Ισραήλ. Αφού οι αρχικές διαπραγματεύσεις δεν είχαν επιτυχία, “πέταξαν το μπαλάκι ” στην Έλλαδα και στον τότε πρωθυπουργό, Ανδρέα  Παπανδρέου, που χάρη στις άριστες σχέσεις που είχε αναπτύξει με τον ηγέτη της Οργάνωσης Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης, Γιάσερ Αραφάτ, κλήθηκε να δώσει μία λύση.

Όταν ολοκληρώθηκαν δύο ημέρες διαπραγματεύσεων το κρουαζιερόπλοιο έδεσε στην Αλεξάνδρεια και οι πειρατές επιβιβάστηκαν σε ένα Boeing 737 με προορισμό την Τύνιδα. Ωστόσο ο πρόεδρος της Αμερικής,  Ρόναλντ Ρίγκαν έδωσε εντολή σε αμερικάνικα αεροπλάνα να το αναχαιτίσουν. Η αντίδραση αυτή εξόργισε τους Ιταλούς, που θεωρούσαν αυτονόητο ότι θα τηρηθεί η συμφωνία.

Τελικά το αεροπλάνο προσγειώθηκε στην ιταλική βάση Σιγκονέλα καθώς τα καύσιμα του τελείωναν. Μαζί με το Boeing προσγειώθηκαν και δύο αμερικανικά C-141 με τη δύναμη επέμβασης Δέλτα. Ο  Ιταλός πρωθυπουργός, Μπετίνο Κράξι εξοργίστηκε καθώς μαζί με τον Ανδρέα Παπανδρέου, είχαν εγγυηθεί πως  οι πειρατές θα έφευγαν σώοι. Αμέσως ο Ιταλός πρωθυπουργός επικοινώνησε με τον αρχηγό των μυστικών υπηρεσιών της Ιταλίας, τον Φούλβιο Μαρτίνι και τον διέταξε:

“Θα πάρουν τον Αμπού Αμπάς μόνο πάνω από τα πτώματά σας. Είναι θέμα τιμής και κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας της Ιταλίας”.

Ο Μαρτίνι που προσπάθησε να ζυγίσει την κατάσταση είπε: “Θα πέσουν πτώματα. Θα γίνει τώρα πόλεμος. Θα διαλυθεί το ΝΑΤO σήμερα”.

Οι Ιταλοί, αποφασισμένοι να μην υποχωρήσουν στην αμερικανική εισβολή στο έδαφός τους, έδωσαν εντολή να περικυκλωθούν οι άνδρες της δύναμης Δέλτα. Οι Αμερικάνοι όταν αντιλήφθηκαν  την κρισιμότητα της κατάστασης υποχώρησαν.

Το τέλος του Αμπάς

Το 1996 και μετά τη συνθήκη του Οσλο, ο Αμπάς αποκήρυξε την τρομοκρατία και εκμεταλλευόμενος το άσυλο που του χορηγήθηκε επέστρεψε στη Λωρίδα της Γάζας.

Για πολλά χρόνια έζησε προσπαθώντας να κρυφτεί σε αραβικές χώρες όπως η Τυνησία, η Αλγερία και η Λιβύη του Καντάφι.

Τελικά προσπάθησε να χτίσει μια καινούρια ζωή στο Ιράκ.

Η πτώση του Σαντάμ ήταν ο χειρότερος οιωνός καθώς γνώριζε ότι ήταν ψηλά στη λίστα των αμερικανών. Ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ, τον εντόπισαν στη Βαγδάτη και τον φυλάκισαν, δεκαοχτώ χρόνια μετά την πειρατεία στο Ακίλε Λάουρο.

Επισήμως πέθανε στη φυλακή, από φυσικά αίτια, στις 9 Μαρτίου 2004.

Ο Αμπάς ήταν ήδη καταδικασμένος στη Ιταλία σε ισόβια και οι αμερικανοί ήθελαν να τον δικάσουν και στη χώρα τους. Ώσπου να αποφασίσουν, ο παλαιστίνιος κατέληξε.

Πολλοί θεώρησαν ότι παραήταν βολικός ο θάνατός του και αμφισβήτησαν την ιατροδικαστική εξέταση που έγινε από αμερικανό γιατρό.

Ωστόσο ήταν μια εποχή που τα προβλήματα στο Ιρακ και στη Μέση Ανατολή, ήταν μεγαλύτερα από το θάνατο ενός τρομοκράτη και η ιστορία ξεχάστηκε.

Αν όχι βολικός τουλάχιστον ύποπτος θεωρήθηκε και ο “θάνατος”,του Ακίλε Λάουρο, καθώς το ιταλικό κρουαζιερόπλοιο έπιασε φωτιά στις 30 Νοεμβρίου 2004 έξω από τις ακτές της Σομαλίας και στις 2 Δεκεμβρίου βυθίστηκε.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Ο Ντέμης Ρούσσος είχε πέσει θύμα αεροπειρατείας με νεκρούς. Οι απαγωγείς του ζήτησαν να τραγουδήσει και του έδωσαν τούρτα στα γενέθλιά του, πριν απελευθερωθεί