Οι παράτολμοι υλοτόμοι της άγριας δύσης αναζήτησαν μια καλύτερη ζωή, αλλά άρχισαν να αποψιλώνουν το αρχαιότερο δάσος της γης. Συγκλονιστικές φωτογραφίες του 1915 που δείχνουν τη “νεκρή” φύση στην Καλιφόρνια

Μια σειρά από συγκλονιστικές φωτογραφίες του Σουηδού φωτογράφου Augustus William Ericson, στάθηκαν η αφορμή για να γίνει γνωστή η ιστορία την υλοτομίας από την εποχή του 1915, στο δάσος Redwood, της Καλιφόρνιας.

Οι εικόνες αποτυπώνουν με ιδιαίτερο τρόπο τη νεκρή φύση τριγύρω, που δηλώνει ότι κάποτε υπήρχε “ζωή” στο συγκεκριμένο μέρος.

Σήμερα, το Εθνικό Πάρκο Redwood είναι γνωστό για τα δέντρα του που είναι τα ψηλότερα και αρχαιότερα σε όλο τον κόσμο. Κάποια από αυτά έχουν ηλικία πέραν των 2.000 χρόνων. Ας δούμε τι πραγματικά συνέβη.

Αυτή η σειρά φωτογραφιών εποχής τραβήχτηκε όταν η υλοτομία άκμαζε. Είναι μια σπάνια συλλογή, που βρίσκεται στα αρχεία της βιβλιοθήκης του Humboldt State University.

Όλα ξεκίνησαν το 1.800, όταν οι ευρώ-αμερικανοί σάρωναν τη δυτική πλευρά της Καλιφόρνιας για τη συλλογή πρώτων υλών, που ήταν απαραίτητες για την επιβίωση τους.

Όταν ανακαλύφθηκε χρυσός στη βόρειο – δυτική Καλιφόρνια το 1850, χιλιάδες κόσμου προσέγγισαν την απομακρυσμένη έκταση Redwood, στο πλαίσιο αναζήτησης μιας καλύτερης ζωής.

Η αποτυχία ήταν παταγώδης. Κανένας δεν απέκτησε αμύθητα πλούτη. Όμως, κανείς δεν έφυγε και με άδεια χέρια. Οι περισσότεροι στράφηκαν στη συγκομιδή ξυλείας.

Οι αμέτρητες εκτάσεις που είχαν καταπατηθεί με τις άκαρπες έρευνες προς ανεύρεση χρυσού έφερε στην επιφάνεια μια άλλη πηγή κερδών. Την υλοτομία.

Τα δέντρα που μεγάλωναν στην περιοχή είναι συγκεκριμένα. Έχουν χαρακτηριστεί ως τα ψηλότερα και αρχαιότερα της Γης.

Το μέγεθος τους έβγαζε ασύλληπτες ποσότητες ξυλείας κάνοντας το Redwood πολύ περιζήτητο για την “αντοχή” και τη λειτουργικότητα του.

Το 1853 η έκταση κάλυπτε 2 εκατομμύρια στρέμματα της ακτής της Καλιφόρνιας.

Οι υλοτόμοι χρησιμοποιούσαν πρώιμες μεθόδους για την ρίψη των τεράστιων κορμών στο έδαφος, όπως πριόνια και ειδικούς άξονες.

Πλησιάζοντας όμως στο 20ο αιώνα η τεχνολογική εξέλιξη διευκόλυνε κατά πολύ την υλοτομική εργασία. Με τον καιρό άρχισαν να μεταφέρονται και να συλλέγονται ολόκληροι οι κορμοί δέντρων.

Τα βόδια και τα άλογα επίσης αντικαταστάθηκαν από τους σιδηρόδρομους.

Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Το «Μαύρο Δάσος». Ο παράδεισος με τα ποτάμια, τους καταρράκτες την πλούσια βλάστηση, τα γραφικά χωριά και τους κούκους… 

Όπως ήταν φυσικό, μια τόσο επικερδής επιχείρηση θα είχε και τους ανάλογους επιτήδειους, που προσπάθησαν έναντι μεγάλων ποσών να πουλήσουν γη και να εκμεταλλευτούν παράνομα την περιοχή. Μεγάλος αριθμός εκτάσεων έφυγε από την κυριότητα του δημοσίου και μεταβιβάστηκε σε ιδιωτικές βιομηχανίες. Μολονότι ορισμένοι από τους δράστες πιάστηκαν, πολλές χιλιάδες στρέμματα γης χάθηκαν οριστικά.

Save the Redwoods

Μετά από πολλές δεκαετίες ανεμπόδιστων και σαφών καταγραφών, ξεκίνησε μια σοβαρή προσπάθεια διατήρησης και ανάπλασης της περιοχής.

Το 1918 ιδρύθηκε η οργάνωση “Save the Redwoods”, ώστε να προφυλαχθούν τα εναπομείναντα δέντρα ακέραια, αλλά και για να διασωθούν οι αμέτρητες εκτάσεις μακριά από τους “καλοθελητές”.

Μέχρι το 1968, που ιδρύθηκε επισήμως το Εθνικό Πάρκο Redwood, είχε ήδη καταγραφεί το 90% των δέντρων που υπήρχαν εκεί.

Σήμερα το ανανεωμένο Redwood, δεν θυμίζει σε τίποτα το νεκρό τοπίο του 1915.

Αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό εξαιτίας των μεγαλύτερων δέντρων της γης όπου εξακολουθούν να αναπτύσσονται εκεί.

Παρακολουθείστε στο βίντεο την σημερινή εικόνα του Redwood με τα αιωνόβια δέντρα που προκαλούν δέος:

Με πληροφορίες από: DailyMail  & amusing planet

Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: «Το τούνελ της αγάπης». Πώς μια σιδηροδρομική γραμμή μεταφοράς ξυλείας στην Ουκρανία έγινε παγκόσμιο αξιοθέατο για τους ερωτευμένους…