Η παραμυθένια λίμνη που μοιάζει με παλέτα ζωγραφικής. Τα νερά της αλλάζουν χρώμα ανάλογα με την εποχή. Ήταν θεραπευτήριο και ιερό μέρος

Το αποκαλούν το πιο μαγικό μέρος του Καναδά. Η λίμνη Σπότεντ θα μπορούσε να είναι βγαλμένη από παραμύθι. Οι αρχαίοι κάτοικοι την αποκαλούσαν Κλιλκουκ και πίστευαν ότι είναι ένα ιερό μέρος.

Βρίσκεται στον Καναδά στην πόλη Οσόγιος στη Βρετανική Κολομβία και από μακριά φαίνεται σαν μια πελώρια πλακοστρωμένη επιφάνεια.

Πρόκειται για μια αλμυρή αλκαλική λίμνη η οποία περιέχει μεγάλες ποσότητες θειικού μαγνησίου, θειικού ασβεστίου, νατρίου και πολλά άλλα μεταλλικά στοιχεία, όπως το ασήμι και το τιτάνιο.

Τον χειμώνα μοιάζει σαν μια κανονική λίμνη. Το καλοκαίρι όμως το νερό εξατμίζεται καθώς η λίμνη είναι ρηχή και στον πάτο της μένουν μόνο τα μεταλλικά στοιχεία.

Γι’αυτό παίρνει διάφορα χρώματα, σε αποχρώσεις του μπλε, του πράσινου και του κίτρινου. Τα χρώματα εξαρτώνται από τα ορυκτά που έχουν απομείνει και τη βροχόπτωση.Οι λευκές κηλίδες οφείλονται στο θειικό μαγνήσιο το οποίο κρυσταλλώνει.

Εκατοντάδες χρόνια πριν η λίμνη θεωρείτο ιερό μέρος. Οι αυτόχθονες λαοί που έζησαν στην κοιλάδα πίστευαν ότι τα νερά της ήταν θεραπευτικά και ότι ο κάθε κύκλος είχε ειδικές ιδιότητες. Λειτουργούσε ως «θεραπευτήριο» και χρησιμοποιούσαν τα νερά της για να θεραπεύσουν ασθένειες.

Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκομίου Πολέμου χρησιμοποπιησαν τα ορυκτά για να φτιάξουν πυρομαχικά, τα οποία εξορρύσονταν από κινέζους εργάτες.

Τις επόμενες δεκαετίες η περιοχή βρέθηκε υπό τον έλεγχο της οικογένειας Σμιθ, η οποία το 1979 ήθελε να δημιουργήσει ένα σπα στη λίμνη. Το 2001 η κυβέρνηση την παραχώρησε στη φυλή των Οκαναγκάν, η οποία  ανέλαβε την προστασία της. Σήμερα κοντά στη λίμνη έχει στηθεί μια πινακίδα που αναφέρει ότι είναι μια πολιτιστικά και οικολογικά ευαίσθητη περιοχή και μια παραδοσιακή ιατρική λίμνη για τους ανθρώπους της κοιλάδας.

Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς της επαρχίας.

Διαβάστε επίσης: Η «ροζ λίμνη». Το μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο σε μια λίμνη τριών τετραγωνικών χιλιομέτρων, όπου δεν επιβιώνει κανένας οργανισμός