Η παραλία Βοϊδοκοιλιά βρίσκεται στον νομό Μεσσηνίας λίγα χιλιόμετρα βόρεια της Πύλου. Θεωρείται από τις ομορφότερες παραλίες της Ελλάδας και της Μεσογείου, καθώς εντυπωσιάζει με το σχήμα της που θυμίζει το ωμέγα της αλφαβήτου.
Το όνομά της προέρχεται από το Βουφράς, που σημαίνει «εκεί που ζουν τα βόδια». Αναφέρεται ακόμα σε αρχαία επιγραφή και ως Βούβοτα – Βοϊδοκοιλιά. Η προφανέστερη βέβαια ονομασία ίσως να προέρχεται και από τη μεγάλη καμπυλότητα που σχηματίζει ο κόλπος και το ότι μοιάζει με κοιλιά βοδιού.
Η περιοχή γύρω από την παραλία έχει χαρακτηριστεί τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και είναι ενταγμένη στο Δίκτυο Natura 2000.
Η παραλία της Βοϊδοκοιλιάς είναι εύκολα προσβάσιμη, τόσο από χωματόδρομο που διασχίζει περιμετρικά την λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας, με την οποία εφάπτεται, αλλά και από ξεχωριστό χωματόδρομο από το χωριό Πετροχώρι καθώς και από μονοπάτι που ξεκινά από την γειτονική παραλία Διβάρι.
Δείτε την Βοϊδοκοιλιά και την Γιάλοβα από ψηλά όπως την κατέγραψε ο συνεργάτης μας Μάκης Θεοδώρου στο κανάλι του Nature Drone Makis Theodorou:
Σύμφωνα με τους αναγνώστες του βρετανικού Guardian, η παραλία της Βοϊδοκοιλιάς είναι μεταξύ των 10 καλύτερων παραλιών. Χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι «συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο παραδεισένια και εξωτικά μέρη της Ευρώπης» . Πρόκειται για ένα μοναδικό τοπίο, που περιβάλλεται από έναν βιότοπο και έναν λοφίσκο με φραγκικό κάστρο.
Το μεσαιωνικό κάστρο με τα 80 σπίτια
Στην νότια πλευρά της παραλίας βρίσκονται τα ερείπια του μεσαιωνικού κάστρου, που κατασκεύασαν οι Φράγκοι της Πελοποννήσου και συγκεκριμένα ο βαρώνος της Θήβας, Νικολά ντε Σεντ Ομέρ, το 1278.
Σήμερα είναι γνωστό ως Παλαιόκαστρο ή Παλαιοναυαρίνο. Ωστόσο, το φράγκικο όνομά του ήταν “Port de Jonc” που σημαίνει “Λιμάνι των Βούρλων” και πιστεύεται ότι το απέκτησε από τα βούρλα, που φύονταν σε αφθονία στο αμμώδες έδαφος γύρω από τη λιμνοθάλασσα.
Το 1423, το κάστρο αγοράστηκε από τους Ενετούς, προκειμένου να ενισχύσουν την προστασία των περιοχών της Μεσσηνίας που είχαν υπό τον έλεγχό τους, όπως τη Μεθώνη, ενώ λόγω της θέσης του μπορούσαν να ελέγχουν και τη ναυσιπλοΐα στο νότιο Ιόνιο.
Το Παλαιόκαστρο παρέμεινε στα χέρια των Ενετών τα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Το 1500, όμως, ο σουλτάνος Βαγιαζήτ Β’ κατέκτησε τη Μεθώνη, ισοπεδώνοντάς την. Το κάστρο παραδόθηκε, για να μην έχει την ίδια τύχη.
Το 1573, μετά την ήττα τους στη ναυμαχία της Ναυπάκτου, οι Τούρκοι άρχισαν να χτίζουν ένα καινούργιο κάστρο στην Πύλο, από την άλλη μεριά του κόλπου. Το φραγκικό κάστρο σταδιακά εγκαταλείφθηκε και τότε απέκτησε την ονομασία “Παλαιόκαστρο”.
Το 1668, ο Τούρκος περιηγητής Ελιβιά Τσελεμπή επισκέφθηκε την περιοχή και μέτρησε 80 σπίτια μέσα στο κάστρο, ένα τζαμί, πέντε μαγαζιά και ένα χαμάμ.
Το κάστρο κατά την Ελληνική Επανάσταση
Τον Φεβρουάριο του 1825, τα στρατεύματα του Ιμπραήμ πασά αποβιβάστηκαν στη Μεθώνη. Τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς πραγματοποιήθηκε η Μάχη του Κρεμμυδίου, στο ομώνυμο χωριό της Πύλου, κατά την οποία οι ελληνικές δυνάμεις συνετρίβησαν.
Μετά την πανωλεθρία, διακόσιοι από τους Έλληνες μαχητές, με τους οπλαρχηγούς Χατζηχρήστο, Μαυροκορδάτο, Γκοτζαμάνη και τον μητροπολίτη Μεθώνης, κατέφυγαν στο Παλαιόκαστρο.
Δεν ήταν, όμως, μια ασφαλής επιλογή καθώς το κάστρο ήταν άδειο από εφόδια και από νερό. Έτσι, όταν ο Ιμπραήμ το πολιόρκησε, οι Έλληνες αναγκάστηκαν να παραδοθούν.
Στις 20 Οκτωβρίου 1827 το κάστρο συμμετείχε σε μια από τις πιο σημαντικές μάχες της παγκόσμιας ιστορίας, της Ναυμαχίας του Ναβαρίνου, καθώς από εκεί οι Τουρκοαιγύπτιοι κανονιοβολούσαν τα πλοία των συμμάχων.
Οι δυνάμεις του Ιμπραήμ αποχώρησαν τελικά τον Οκτώβριο του 1828. Όταν μπήκαν στο κάστρο οι Γάλλοι με τους Έλληνες, το βρήκαν ερειπωμένο και έκτοτε δεν χρησιμοποιήθηκε ξανά.
Η σπηλιά του Νέστορα
Στον βράχο κάτω από το Παλαιόκαστρο βρίσκεται η σπηλιά του Νέστορα. Πρόκειται για μια μεγάλη σπηλιά με διαστάσεις περίπου 30×16 μέτρα ενώ το ύψος της φτάνει κατά τόπους τα 30 μέτρα. Σύμφωνα με τη μυθολογία στη σπηλιά αυτή έκρυψε ο Ερμής το κοπάδι που έκλεψε από τον Απόλλωνα.
Σύμφωνα με τον Παυσανία, στο σπήλαιο φυλάσσονταν τα κοπάδια του Νηλέα, πατέρα του Νέστορα.
Η αρχαιολογική έρευνα στο σπήλαιο διενεργήθηκε πρώτα από τον Ερρίκο Σλήμαν, το 1874 και κατόπιν από τους Laucent και Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη, Καρλ Μπλέγκεν, W. Mc Donald, Δημήτρη Θεοχάρη και, στη δεκαετία του 1980, από τον Γεώργιο Κορρέ και τον Αδαμάντιο Σάμψων.
Η έρευνα αποκάλυψε δείγματα ανθρώπινης παρουσίας από την Τελική Νεολιθική, την Πρωτοελλαδική, τη Μεσοελλαδική, την Υστεροελλαδική ΙΙΙ περίοδο, αλλά και μεταγενέστερα, ως τους κλασικούς χρόνους.
Δείτε ένα ακόμα βίντεο drone του συνεργάτη μας Point of View από την παραλία της Βοϊδοκοιλιάς:
Αντλήθηκαν πληροφορίες από τον Καστρολόγο
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr