Η νηστεία ως φάρμακο για τη σχιζοφρένεια, το έλκος και τη νεφροπάθεια. Τι έλεγε Ρώσος γιατρός τη δεκαετία του ’60

Ο Ρώσος ψυχίατρος, Γιούρι Νικολάγιεφ προώθησε και εφάρμοσε τη μέθοδο της θεραπευτικής νηστείας τη δεκαετία του ’60. 

Γεννημένος τον Ιούνιο του 1905, ο Νικολάγιεφ ανέπτυξε ενδιαφέρον για τη νηστεία από μικρός. Καθόλου τυχαία, οι γονείς του είχαν ιδρύσει το Σωματείο Χορτοφάγων Μόσχας.

Επίσης, η μητέρα του, Λαρίσα είχε λάβει μέρος στα εγκαίνια μιας καντίνας για χορτοφάγους στη ρωσική πρωτεύουσα. Για το σκοπό αυτό, έγραψε ένα φυλλάδιο που δημοσιεύτηκε το 1904 με τίτλο “Εκατό χορτοφαγικά πιάτα: Μαγειρικές οδηγίες”.

Ο Νικολάγιεφ όριζε τη νηστεία ως “περιστασιακή πείνα για ιατρικούς σκοπούς”. Από το 1932 μέχρι το θάνατό του, το 1998, εργάστηκε για λογαριασμό του Υπουργείου Υγείας της ΕΣΣΔ-Ρωσίας.

Οι έρευνες και οι κλινικές δοκιμές που πραγματοποίησε υιοθετήθηκαν από την κυβέρνηση, η οποία εξέδωσε επίσημες οδηγίες για το θέμα της θεραπευτικής νηστείας.

“Υπέφερε από μανίαν καταδιώξεως. Τήν εθεράπευσαν μέ νηστείαν”.

Σε αναλυτικό δημοσίευμα της εφημερίδας “Ελευθερία”, το Μάρτιο του 1967, αναφέρονται περιπτώσεις ανθρώπων που θεραπεύτηκαν από τη μέθοδο του Νικολάγιεφ.

Μια φοιτήτρια φυσικής, 22 ετών, “υπέφερε από μανίαν καταδιώξεως. Τήν εθεράπευσαν μέ νηστείαν καί τώρα, έπειτα από ένα έτος, κατώρθωσε νά συνεχίση τάς σπουδάς της“.

Ένας υπάλληλος, ηλικίας 40 χρόνων, πίστευε ότι μύριζε άσχημα. Κλεινόταν στο μπάνιο και δεν επικοινωνούσε με κανέναν. Μετά από οκτώ μήνες νηστείας, “ξανάγινεν φυσιολογικόν άτομον“.

Ο Νικολάγιεφ υποστήριζε ότι με τη νηστεία μπορούσαν να θεραπευτούν όχι μόνο ψυχικές διαταραχές, αλλά και το έλκος, η βρογχίτιδα, οι αλλεργίες, οι ρευματισμοί, οι διαταραχές του ήπατος και η νεφροπάθεια.

Επίσης, διαβεβαίωνε ότι η νηστεία με ιατρική παρακολούθηση μπορούσε να θεραπεύσει κι άλλες ασθένειες και ότι “είναι ελάχιστα τά νοσήματα πού δέν εξουδετερώνονται μέ τήν πείναν“.

Η εφημερίδα προσθέτει ότι “η κλινική τού καθηγητού Νικολάγιεφ είναι γεμάτη από κόσμον, καί από την Ρωσίαν καί από τό εξωτερικόν“.

Η μέθοδος

Στο υπόλοιπο του δημοσιεύματος, ο Νικολάγιεφ επεξηγούσε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε η μέθοδός του. Συνιστούσε αυστηρή νηστεία για 20 ή 30 ημέρες, με λήψη κυρίως μεταλλικού νερού.

Η νηστεία επαναλαμβανόταν μετά από μερικές εβδομάδες ελαφριάς τροφής “διά νά ανακτήση δυνάμεις ο ασθενής“. Κατά τις πρώτες 8 με 10 ημέρες, η πείνα κατατρώει τον ασθενή.

Μετά, ο οργανισμός συνηθίζει, ηρεμεί και καταναλώνει τις πλεονάζουσες πρωτεΐνες για να επιζήσει. “Από οργανικήν λογικήν” αρχίζει να επιτίθεται στις πιο πολύτιμες πρωτεΐνες χωρίς να καταστρέφει τις απαραίτητες για την επιβίωση.

Έπειτα, παρατηρούνται στον ασθενή περίπλοκες χημικές διεργασίες, αλλά παρεμβαίνουν φυσικοί ρυθμιστές που εμποδίζουν την αλλοίωση των λεπτότερων οργάνων και τμημάτων του νευρικού συστήματος.

Αφού το σώμα αποβάλει τις ουσίες που το βαραίνουν και το δηλητηριάζουν, αποκτά νέα ισορροπία και οι διαταραχές εξαφανίζονται.

“Ημπορούμεν ακινδύνως νά χάσωμε το 40% τού βάρους μας”

Σύμφωνα με τον Νικολάγιεφ, η ζωή του ασθενή κινδυνεύει όταν χάσει πάνω από το 40% του σωματικού του βάρους. Τότε οι ιστοί παθαίνουν ανεπανόρθωτες βλάβες και “είς αυτό τόν σημείον σταματούμε καί εμείς“.

Αφού η νηστεία σταματήσει προσωρινά, ο ασθενής λαμβάνει χυμούς φρούτων, αραιωμένους ζωμούς, λίγους πουρέδες, πολύ γιαούρτι και πολλές σαλάτες. Μετά από έναν μήνα, τρώει ξανά κανονικά για δύο εβδομάδες και μετά ξανανηστεύει.

Δύο περίοδοι νηστείας αρκούν για να εξαφανιστούν οι νόσοι και οι διαταραχές “χωρίς κίνδυνον υποτροπής“. Όμως, υπήρχαν εξαιρέσεις. Μία γυναίκα έκανε εννέα φορές νηστεία και κατάφερε να χάσει 62 κιλά, διαβάζουμε στο δημοσίευμα.

Επίσης, κατά τον Νικολάγιεφ, η θεραπευτική νηστεία μπορούσε να καταπολεμήσει την υπέρταση και ορισμένες καρδιοπάθειες “χωρίς τήν χρησιμοποίησιν κανενός φαρμάκου“.

Τέλος, ο Ρώσος ψυχίατρος συμπέραινε ότι τα αποτελέσματα εξαρτώνται από το θάρρος και την εμπιστοσύνη που το άτομο δείχνει στη μέθοδό του.

Φυσικά, η σύγχρονη ιατρική απορρίπτει τις εξαντλητικές δίαιτες και για τις ασθένειες που περιγράφει ο Νικολάγιεφ υπάρχουν πλέον φάρμακα και ασφαλείς θεραπείες. Η μέθοδός του μάλλον ήταν τρόπος για να ασθενήσει κάποιος παρά για να θεραπευτεί…

Με πληροφορίες από: εφημερίδα “Ελευθερία” και Wikipedia