Η ναυμαχία του Καφηρέα. Όταν 20 ελληνικά πλοία νίκησαν 3 φρεγάτες και 48 πολεμικά πλοία των Οθωμανών. Η άτακτη φυγή του τουρκικού στόλου

Η Ναυμαχία του Κάβο Ντόρο ή αλλιώς του Καφηρέα ήταν μια αναμέτρηση του τουρκικού με τον ελληνικό στόλο κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821. Στη ναυμαχία, είκοσι ελληνικά πλοία με 8 πυρπολικά κατάφεραν να νικήσουν τους αντιπάλους, που υπερείχαν αριθμητικά. Ο τουρκικός στόλος συνοδευόταν και από ξένα πλοία. Η νίκη αυτή ήταν μια σημαντική καθυστέρηση για την τουρκική πλευρά, καθώς εκτός των ανδρών που σκοτώθηκαν, χάθηκαν αρκετά πολεμοφόδια και αναγκάστηκαν σε αλλαγή πορείας. Τα εναπομείναντα πλοία, υπό τον Χοσρέφ Πασά, κατευθύνθηκαν προς τον νότο με προορισμό τη Σούδα.

Η επιτυχής καταδίωξη του τουρκικού στόλου

Την 16η Μαΐου 1825, τα ελληνικά πλοία πραγματοποιούσαν την καθιερωμένη περιπολία, ανατολικά των Σποράδων. Ξαφνικά, πλοία του τουρκικού στόλου, υπό τον Χοσρέφ Πασά, εμφανίστηκαν να πλέουν μεταξύ Λήμνου και Τένεδου. Ο τουρκικός στόλος αποτελούνταν από τρεις μεγάλες φρεγάτες και σαράντα οκτώ πολεμικά πλοία, ενώ ο ελληνικός από είκοσι πλοία και οκτώ πυρπολικά.

Η αριθμητική διαφορά ήταν συντριπτική.

Για κάποια ώρα, τα πλοία των δυο αντίπαλων στόλων κινούνταν προς την ίδια κατεύθυνση, χωρίς να επιτεθεί κανείς. Μέχρι που έφτασαν στον κόλπο μεταξύ Εύβοιας και Άνδρου. Οι Έλληνες αποφάσισαν πως ήταν ένα προνομιακό σημείο για επίθεση, καθώς είχε αρκετά στενά που επέτρεπαν μεγαλύτερη ευελιξία στα πυρπολικά. Διαλέγοντας τη θέση της ναυμαχίας είχαν ήδη ένα πλεονέκτημα.

Διαβάστε ακόμα: Η ναυμαχία των Σπετσών, όπου ο ελληνικός στόλος αυτοσχεδίασε και κατατρόπωσε 87 πλοία του τουρκοαιγυπτιακού στόλου. Πώς τέσσερις Έλληνες ναυτικοί παράκουσαν τις εντολές του Μιαούλη και παρέσυραν τους Τούρκους στην καταστροφή

Το πρωί της 20ης Μαΐου του 1825, τα ελληνικά πλοία κινήθηκαν προς τον αντίπαλο στόλο. Ο Χοσρέφ γρήγορα κατάλαβε πως πρόκειται να ξεκινήσει ναυμαχία και διαίρεσε τον στόλο του σε 3 σημεία. Αντίστοιχα χωρίστηκε και ο ελληνικός στόλος απέναντι από τα εχθρικά. Η ναυμαχία του Καφηρέα ξεκίνησε στις 8 το πρωί με σφοδρούς κανονιοβολισμούς των πλοίων του Χοσρέφ. Με αρχηγό τον Γ. Ανδρόυτσο, τα πλοία του ελληνικού στόλου πυροβολούσαν ορμητικά, αψηφώντας τις βολές που δέχονταν, με αποτέλεσμα τμήμα του αντίπαλου στόλου να οπισθοχωρήσει.

Την σκυτάλη παρέλαβε ο Γ. Σαχτούρης, ο οποίος διέταξε την ελληνική μοίρα που είχε υπό τον έλεγχό του σε αδιάκοπο κανονιοβολισμό των αντιπάλων.

Πολλά πλοία της τουρκικής πλευράς άρπαξαν φωτιά και ξεκίνησαν να αλλάζουν κατεύθυνση. Είκοσι τουρκικές γαλέτες και φορτηγά πλοία κατέφυγαν προς τον κόλπο της Ερέτριας. Τους ακολούθησε τμήμα του ελληνικού στόλου, συνέλαβε πέντε φορτηγά πλοία, γεμάτα πολεμοφόδια, και τα μετέφερε στις Σπέτσες. Σε άλλο σημείο, επτά ελληνικά πλοία καταδίωξαν κορβέτα 33 τηλεβόλων όπλων, επιτυχώς. Μάλιστα, το συγκεκριμένο πλοίο το έκαψαν οι ίδιοι οι Τούρκοι για να μη γίνει λεία των Ελλήνων. Οι ναύτες που επέβαιναν στο πλοίο πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Ο τουρκικός στόλος, παρά την αριθμητική του υπεροχή, είχε ηττηθεί. Ο Χοσρέφ Πασάς και τα εναπομείναντα πλοία του κατευθύνθηκαν προς τον νότο με προορισμό τη Σούδα. Για την ελληνική πλευρά ήταν η δεύτερη κατά σειρά, θαλάσσια νίκη μετά τη ναυμαχία στη Μεθώνη.

Διαβάστε ακόμη στη “ΜτΧ”: Η ναυμαχία του Ναυαρίνου. Η συντριπτική ήττα του Ιμπραήμ που είχε αναγκάσει την Πελοπόννησο σε λιμοκτονία. Η εντολή των Τούρκων «σκοτώστε τον Κόδριγκτον και η μάχη θα λήξει»