Η ναυμαχία της Σούδας όπου ο Μιαούλης βύθισε την τουρκική κορβέτα και ανάγκασε σε οπισθοχώρηση τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο

Όσα τουρκικά πλοία διασώθηκαν από την επίθεση του ελληνικού στόλου στο στενό του Καφηρέα, στην Εύβοια, κινήθηκαν προς τη Σούδα, όπου υπήρχε τουρκικός ναύσταθμος.

Η ναυτική δύναμη των Τούρκων είχε συγκεντρωθεί στο φυσικό λιμάνι με στόχο να μεταφερθούν στρατεύματα στην Πελοπόννησο.

Ο Ανδρέας Μιαούλης, βρισκόταν στα Κύθηρα και παρακολουθούσε τις κινήσεις του εχθρού, προσπαθώντας να εμποδίσει την απόβαση στην Πελοπόννησο. Μαζί του ήταν και οι Γεώργιος Ανδρούτσος και Νικολής Αποστολής.

Στις 31 Μαΐου 1825, μόλις τα τουρκικά πλοία βρέθηκαν έξω από τη Σούδα, ο Ανδρέας Μιαούλης επιχείρησε να επιτεθεί στον εχθρικό στόλο. Γρήγορα οι τουρκικές δυνάμεις έφτασαν στο λιμάνι της Σούδας και ενώθηκαν με τον υπόλοιπο στόλο. Η ελληνική πλευρά, που μειονεκτούσε αριθμητικά, αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει και να καταστρώσει διαφορετικό σχέδιο. Αυτή τη φορά ο Μιαούλης διέταξε να χρησιμοποιηθούν μόνο τα πυρπολικά. Στις 2 Ιουνίου 1825, ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος αναχώρησε με προορισμό την Πελοπόννησο. Ήταν η καλύτερη ευκαιρία. Μόλις τα εχθρικά πλοία απομακρύνθηκαν από το λιμάνι, ο ελληνικός στόλος επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στην είσοδο του όρμου.

Διαβάστε ακόμα: Η ναυμαχία των Σπετσών, όπου ο ελληνικός στόλος αυτοσχεδίασε και κατατρόπωσε 87 πλοία του τουρκοαιγυπτιακού στόλου. Πώς τέσσερις Έλληνες ναυτικοί παράκουσαν τις εντολές του Μιαούλη και παρέσυραν τους Τούρκους στην καταστροφή

Η ναυμαχία της Σούδας διήρκεσε ως το απόγευμα. Το πυρπολικό του Μιαούλη πέτυχε την ανατίναξη της τουρκοαιγυπτιακής κορβέτας “Ντζεϊλάν-Μπαϊρίν”, καθώς και την καταστροφή άλλων πιο μικρών πλοίων. Ο υπόλοιπος στόλος αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει στο λιμάνι και να αναβάλει την απόβαση στην Πελοπόννησο. Το αρχικό σχέδιο των Ελλήνων ήταν η ολοκληρωτική καταστροφή του αντιπάλου μέχρι τον τουρκικό ναύσταθμο, αλλά οι ζημιές που υπέστη τους ανάγκασε να επιστρέψουν στην Ύδρα και τις Σπέτσες για να επισκευάσουν τα πλοία.

Ο Υδραίος ναύαρχος μία μέρα μετά την ναυμαχία της Σούδας έστειλε επιστολή στην ελληνική διοίκηση, ζητώντας την ενίσχυση του ελληνικού στόλου σε πυρπολικά. Η κοινή διαπίστωση όσων μάχονταν στη θάλασσα, ήταν ότι οι επιθέσεις με τα πυρπολικά ήταν οι μόνες αποτελεσματικές. Ο τουρκικός στόλος υπερείχε αριθμητικά του ελληνικό, οπότε τα πυρπολικά ήταν το μοναδικό πλεονέκτημα. Το οικονομικό κόστος, όμως, για την κατασκευή ικανοποιητικού αριθμού πυρπολικών ήταν βαρύ για τα δεδομένα της επανάστασης. Τα οικονομικά μέσα που διέθετε η κυβέρνηση από το δάνειο των Άγγλων, είχαν δαπανηθεί κατά τον εμφύλιο πόλεμο.