Η ναυμαχία των Σπετσών, όπου ο ελληνικός στόλος αυτοσχεδίασε και κατατρόπωσε 87 πλοία του τουρκοαιγυπτιακού στόλου. Πώς τέσσερις Έλληνες ναυτικοί παράκουσαν τις εντολές του Μιαούλη και παρέσυραν τους Τούρκους στην καταστροφή

8 Σεπτεμβρίου 1822. Ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος πλησιάζει το πολιορκούμενο Ναύπλιο με σκοπό να εφοδιάσει τα τουρκικά στρατεύματα και να τιμωρήσει τα νησιά της Ύδρας, των Σπετσών και των Ψαρών που εμπόδιζαν τη διέλευση τους. 

Ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος αποτελούταν από 87 πλοία υπό τον ναύαρχο Μεχμέτ Αλί Πασά και ο ελληνικός στόλος από 57 πλοία που ήταν υπό την ηγεσία του Ανδρέα Μιαούλη.

Τα ελληνικά πλοία είχαν ήδη σχηματίσει μια γραμμή από την Αντίμηλο έως την Μονεμβασιά για να εμποδίσουν τον εφοδιασμό των τούρκικων στρατευμάτων στην Πελοπόννησο.

Είχαν κατασκευάσει κανονιοστάσια σε στρατηγικά σημεία των Σπετσών και τα είχαν επανδρώσει με άξιους πολεμιστές υπό την αρχηγία του Σπετσιώτη Χατζηγιάννη Μέξη.

Όταν οι Τούρκοι έφτασαν στο στενό που χωρίζει τις Σπέτσες από την Ερμιονίδα, ο ναύαρχος του ελληνικού στόλου, Ανδρέας Μιαούλης, έδωσε διαταγή στα ελληνικά πλοία να κατευθυνθούν μέσα στο στενό, ώστε να πραγματοποιηθεί εκεί η σύγκρουση. Στη συνέχεια ο ελληνικός στόλος θα χωριζόταν σε δύο τμήματα για να μπορέσουν να διασπάσουν τη δύναμη του τουρκικού στόλου.

Ο Μιαούλης με τα πλοία του θα έπλεε βορειοανατολικά και τα υπόλοιπα θα έπαιρναν θέση στη βόρεια πλευρά του στενού. Όμως το σχέδιο του Μιαούλη ακυρώθηκε, όταν τα τουρκικά πλοία έβαλαν πλώρη για τις Σπέτσες.

Τότε τέσσερα πλοία, τα οποία άνηκαν στον Υδραίο Αντώνιο Κριεζή, τον Ανάργυρο Λεμπέση, τον Λεονάρδο Θεοδώρη και τον Λάζαρο Παναγιώτα παράκουσαν τις εντολές του και χάραξαν δική τους πορεία, αιφνιδιάζοντας τον εχθρό. Σε λίγο βρέθηκαν να πλέουν ανάμεσα στον τουρκοαιγυπτιακό στόλο και με εντολή του Αντώνιου Κριεζή άρχισαν να κανονιοβολούν τον στόλο των Τούρκων. Η ναυμαχία είχε μόλις ξεκινήσει.

Οι πολεμιστές που στέκονταν στα κανονιοστάσια, γνωστά ως “ντάπιες” άρχισαν να κανονιοβολούν τα πλοία των Τούρκων. Μόλις ο Μιαούλης είδε ότι τα πλοία δεν τον ακολουθούσαν και ότι η ναυμαχία είχε ξεκινήσει χωρίς το σινιάλο του, γύρισε πίσω για να πολεμήσει.

Η ναυμαχία διήρκεσε αρκετές ώρες. Τα ελληνικά βρίκια δεν υστερούσαν σε τίποτα από τις μεγάλες φρεγάτες και τις κορβέτες των Τούρκων.

Τα ελληνικά πυρπολικά, τα πανίσχυρα ξύλινα πλοία των Ελλήνων μπουρλοτιέρηδων, υπό τον Υδραίο Ανδρέα Πιπίνο και Κοσμά Μπαρμπάτση άρχισαν να κολλούν στα εχθρικά πλοία για να τα ανατινάξουν. Ο Μπαρμπάτσης κατάφερε να φτάσει στην καρδιά του τουρκικού στόλου και να βάλει φωτιά στη τουρκική ναυαρχίδα, η οποία βούλιαξε μπροστά από το λιμάνι του νησιού.

Οι Τούρκοι πηδούσαν έντρομοι στη θάλασσα. Ο Μεχμέτ Πασάς διέταξε υποχώρηση και οι συγκρούσεις σταμάτησαν.

Στις 12 Σεπτεμβρίου έγινε ακόμα μια σύγκρουση στη Σπετσοπούλα. Αργότερα να τουρκικά πλοία αποχώρησαν άπραγα από την Ύδρα και τις Σπέτσες, χαρίζοντας στον ελληνικό στόλο μια σημαντική νίκη, καθώς τα ναυτικά νησιά σώθηκαν από την καταστροφή.

Οι Τούρκοι δεν κατάφεραν να μεταφέρουν τροφές και εφόδια στους δικούς τους που ήταν αποκλεισμένοι στο Ναύπλιο και λιμοκτονούσαν. Δύο μήνες αργότερα η πόλη του Ναυπλίου ήταν πλέον σε ελληνικά χέρια.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikimediamtx Commons

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Πώς ο πρώην πειρατής Ανδρέας Μιαούλης εξαφάνισε την πειρατεία στο Αιγαίο με μία επιχείρηση αστραπή. Συνέλαβε τους παραβάτες και κατάσχεσε 70 πλοία