Η μπότα που έγινε μνημείο. Η ιστορία ενός αμερικανού ήρωα που έγινε προδότης και δεν κατονομάστηκε στον τάφο του

του συνεργάτη μας, ιστορικού ερευνητή Στέφανου Μίλεση

Στην πολιτεία της Νέας Υόρκης βρίσκεται το πάρκο ιστορίας της Σαρατόγκα εντός του οποίου βρίσκονται πολλά μνημεία.

Ένα από αυτά όμως, είναι πραγματικά μοναδικό, καθώς απεικονίζει το αριστερό πόδι ενός στρατιώτη, που φέρει μπότα από στολή παρελθόντος.

Οι Αμερικανοί για να το ξεχωρίζουν το αποκαλούν μνημείο “Boot”, δηλαδή το «μνημείο της μπότας» ενώ επίσημα φέρει την αφιέρωση «Στον πιο λαμπρό στρατιώτη». Πρόκειται ωστόσο για ένα αμφιλεγόμενο μνημείο διότι τιμά έναν ήρωα, που όμως εξελίχθηκε σε προδότη!

Η εγχάρακτη επιγραφή του μνημείου

Το μνημείο τοποθετήθηκε το 1887 από τον υπεύθυνο του πάρκου ιστορίας του Σαρατόγκα, τον Στρατηγό JOHN WATTS de PEYSTER.

Στην πίσω πλευρά του μνημείου είναι χαραγμένο το εξής κείμενο, το οποίο όμως δεν καταγράφει όνομα:

«Σε ανάμνηση του μεγαλοπρεπούς στρατιώτη του ηπειρωτικού στρατού ο οποίος τραυματίσθηκε εδώ επικίνδυνα, την 7^η Οκτωβρίου 1777, αφού πρώτα κέρδισε πολεμώντας αποφασιστικά την υπέρ των συμπατριωτών του μάχη, της Αμερικανικής Επαναστάσεως, ενώ για τον εαυτό του τον βαθμό του Ταγματάρχη».

Αυτό που ουσιαστικά απουσιάζει από την εγχάρακτη περιγραφή της πίσω πλευράς του μνημείου, είναι το όνομα του «πιο λαμπρού στρατιώτη» προς τιμή του οποίου φιλοτεχνήθηκε το μνημείο.

Αναφέρει απλώς ότι εξαιτίας της ηρωικής του πράξης, προβιβάσθηκε σε Ταγματάρχη.

Ακόμα και ο στέφανος της δόξας που αναπαρίσταται εγχάρακτα πάνω στο μνημείο δεν περιστοιχίζει κάποιο όνομα ή πρόσωπο ήρωα, αλλά την κορυφή μιας μπότας, η οποία είναι αναρτημένη στη βάση ενός κανονιού!

Η ιστορία του Άρνολντ

Το μνημείο αυτό που είναι αφιερωμένο στον «πιο λαμπρό στρατιώτη» αναφέρεται στον Βενέδικτο Άρνολντ. Πρόκειται για Αμερικανό στρατιωτικό που πολέμησε κατά την διάρκεια της επαναστατικού πολέμου κατά της βρετανικής κυριαρχίας.

Ο Άρνολντ οδήγησε τους Αμερικανούς επαναστάτες σε νίκη, στη μάχη που δόθηκε στο πεδίο Σαρατόγκα.

Στη μάχη αυτή ο Άρνολντ τραυματίστηκε στο πόδι και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση. Ύστερα από μήνες ανάρρωσης, τον Ιούνιο του 1778, του ανατέθηκε η διοίκηση του φρουρίου West Point στη Νέα Υόρκη.

Αυτή τη νευραλγική θέση διοίκησης την είχε προσφέρει ο στρατηγός Τζορτζ Ουάσιγκτον, καθώς ο Άρνολντ είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη. Όμως για κάποιο λόγο, ο Άρνολντ άλλαξε στρατόπεδο και άρχισε να έρχεται σε επαφή με τους Βρετανούς.

Μοιράστηκε μαζί τους στρατιωτικές πληροφορίες. Τον Σεπτέμβριο του 1778 προσπάθησε να παραδώσει το φρούριο του Γουέστ Πόιντ που κατείχαν οι επαναστατημένοι Αμερικανοί, στους Βρετανούς.

Το 1880 που ο ρόλος του αποκαλύφθηκε, ο Άρνολντ αυτομόλησε στους Βρετανούς. Αυτοί για να τον ανταμείψουν του κατέβαλαν έξι χιλιάδες λίρες και τον έκαναν Ταξίαρχο του βρετανικού στρατού.

Τον τοποθέτησαν επικεφαλής της «Αμερικανικής Λεγεώνας», ενός δηλαδή στρατιωτικού σώματος που απαρτιζόταν από Αμερικανούς που είχαν αυτομολήσει στους Βρετανούς.

Από τη νέα του θέση πραγματοποίησε επιδρομές κατά των επαναστατημένων Αμερικανών.  Το όνομά του ταυτίστηκε στην Αμερική με την προδοσία.

Όμως καθώς κανείς δεν μπορούσε να παραβλέψει την ηρωική στάση του, που είχε οδηγήσει τους Αμερικανούς σε νίκη στη Σαρατόγκα. Έτσι  ανήγειραν μνημείο αφιερώνοντάς τον στον «Λαμπρότερο στρατιώτη» χωρίς να τον κατονομάζουν.

Για να «δείξουν» όμως ποιος ήταν έθεσαν στην απεικόνιση το πόδι του, καθώς σε αυτό το σημείο ο Άρνολντ είχε τραυματιστεί τότε. Έτσι όλοι καταλάβαιναν ποιος ήταν, χωρίς να αναφέρουν το όνομά του.

Εκδοχή της ιστορίας

Κατά μια άλλη εκδοχή το μνημείο με την μπότα, προέκυψε από μια φήμη που διαδόθηκε για αυτόν.

Ότι δηλαδή κάποτε ο ίδιος ρώτησε έναν βρετανό αξιωματικό, τι θα του έκαναν οι συμπατριώτες του Αμερικανοί εάν τον έπιαναν να πολεμά εναντίον τους. Και ο βρετανός του απάντησε: «Θα κόψουν το πόδι που τραυματίστηκε όταν πολεμούσες τόσο ένδοξα για την υπόθεση της ελευθερίας, και θα το θάψουν με τις τιμές του πολέμου, ενώ το υπόλοιπο σώμα σου θα το κρεμάσουν!…».

Ο Άρνολντ το 1787, μετακόμισε στον Καναδά για να διευθύνει μια εμπορική επιχείρηση. Ήταν όμως και εκεί εξαιρετικά αντιδημοφιλής και το 1791 επέστρεψε μόνιμα στο Λονδίνο. Πέθανε το 1801.

(Πηγή της πρώτης φωτογραφίας της ανάρτησης: National Park Service)