Η μυστηριώδης εν πλω δολοφονία δύο ναυτικών από τον Αμερικάνο Ρότζερ Ράνεϊ. Τα πτώματά τους δεν βρέθηκαν ποτέ και στις χήρες τους έλεγε: “Μα γιατί φοράτε μαύρα; Μπορεί να επιστρέψουν”

Στις 21 Νοεμβρίου του 1960, λίγο μετά τις 8 το πρωί, δύο σκάφη ξεκίνησαν από τον Πειραιά με κατεύθυνση τον Πόρο.

Το ένα σκάφος, με το όνομα “Δήλος”, ρυμουλκούσε ένα μικρότερο σκάφος, το “Φάλκονετ”.

Το πλήρωμα αποτελούνταν μόνο από τρεις άντρες.

Αυτοί ήταν ο Αμερικάνος ταξιδιώτης Ρότζερ Ράνεϊ και οι Έλληνες ναυτικοί, Γιώργος Μαντελέρος και Δημήτριος Ευσταθίου.

Όταν έφτασαν στον Πόρο, ο Ράνεϊ και ο Μαντελέρος αποβιβάστηκαν και ήρθαν σε επαφή με τον εφημεριδοπώλη Κωνσταντίνο Μαστροπέτρο, ο οποίος έπαιξε τον ρόλο του διερμηνέα.

Σύμφωνα με τον Μαστροπέτρο, οι δύο άντρες συμφώνησαν να προμηθευτούν καύσιμα και να επιστρέψουν στον Πειραιά.

Όμως στις 22 Νοεμβρίου, άνοιξαν πλώρη για Μήλο, όπου χάθηκαν τα ίχνη των ναυτών.

Η επόμενη εμφάνιση του Ράνεϊ ήταν στη Σέριφο

Στο λιμάνι όμως έδεσε μόνο ένα σκάφος, στα πλευρά του οποίου είχε γραφτεί πρόχειρα το όνομα “Φάλκονετ” και ο αριθμός “Α. Π. 4481”.

Το σκάφος ήταν το “Δήλος”, αλλά ο Ράνεϊ είχε αλλάξει τα στοιχεία του για να το παρουσιάσει ως το ρυμουλκόμενο “Φάλκονετ”.

Ο Ράνεϊ ήταν μόνος πάνω στο κατάστρωμα, ντυμένος με ένα σικάτο δερμάτινο πανωφόρι και τζιν παντελόνι.

Συναντήθηκε με τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Καραμανλή, Ανδρέα Αποστολίδη.

Ο Ράνεϊ ήταν περιχαρής, συστήθηκε ως συγγραφέας και ρώτησε τον Αποστολίδη αν η Σέριφος είχε ωραίες γυναίκες.

Ο 26χρονος Αμερικάνος απέπλευσε την ίδια μέρα απ’ το λιμάνι της Σερίφου, παρά την έντονη κακοκαιρία.

Καταφύγιο στη Μακρόνησο

Στις 10 το πρωί της 24ης Νοεμβρίου, ο Ράνεϊ χτύπησε την πόρτα του Α. Δούκερη, κατοίκου της Μακρονήσου.

Ο Αμερικάνος φορούσε στεγνά ρούχα και κρατούσε δύο βαλίτσες.

Είπε ότι ναυάγησε στα ανοιχτά του νησιού και ζήτησε να τον φιλοξενήσουν.

Διηγήθηκε ότι ερχόταν από την Κρήτη, το σκάφος του έπεσε στα βράχια και πέρασε τη νύχτα σε μια σπηλιά.

Στο σκάφος βρέθηκαν κηλίδες αίματος και έλειπε η μία απ’ τις δύο άγκυρες.

Σύμφωνα με τον κατήγορο, χρησιμοποίησε τη μία άγκυρα για να βυθίσει τα πτώματα των δύο ναυτικών.

Στις 28 Νοεμβρίου βρέθηκε στα ανοιχτά του Πόρου το βυθισμένο “Φάλκονετ”.

Υπήρχαν και σε αυτό κηλίδες αίματος και δύο θήκες περιστρόφων.

Το σκάφος βυθίστηκε επειδή είχε βγει ο “πίρος”, ο οποίος μπορούσε να αφαιρεθεί μόνο με ανθρώπινο χέρι.

Στο κατάστρωμα βρισκόταν ένα χοντρό σχοινί, με το οποίο ρυμουλκούνταν από το “Δήλος”.

Ήταν εμφανές ότι το σχοινί είχε κοπεί με μαχαίρι.

Οι δύο ναύτες δεν βρέθηκαν ποτέ και ο Ράνεϊ κάθησε στο εδώλιο του κατηγορούμενου για τη δολοφονία τους.

Το μοιραίο σκάφος ανελκύστηκε από τη Μακρόνησο και μεταφέρθηκε στο Λαύριο. Πλήθος κόσμου παρακολουθεί τις έρευνες στο λιμάνι

Το μυστηριώδες παρελθόν του Ρότζερ Ράνεϊ

Ο Ρότζερ Ράνεϊ υποστήριζε πως είχε δουλέψει ως φωτογράφος, μιναδόρος, συγγραφέας, καπετάνιος, δύτης, ανελκυστής ναυαγίων και κρουπιέρης.

Στις Η.Π.Α είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψης κατά του 26χρονου Αμερικάνου για διάρρηξη.

Σε ταξίδι του υπερωκεάνιου “Ολύμπια” γνώρισε το ζεύγος Νέλλα, το οποίο δέχτηκε να τον φιλοξενήσει στην Αθήνα.

Ο κ. Νέλλας περιέγραψε τον Ράνεϊ ως έναν ευγενικό νεαρό, που λάτρευε τη θάλασσα και τα ταξίδια.

Ήθελε να αγοράσει ένα κότερο για να ταξιδέψει στο Αιγαίο και να φωτογραφίσει τα τοπία.

Με τη βοήθεια του διερμηνέα Βάττη, αγόρασε το μικρό σκάφος “Φάλκονετ”.

Λίγες μέρες αργότερα, επικοινώνησε με τον Γιώργο Μαντελέρο, αδελφό του ιδιοκτήτη του κότερου “Δήλος” και εξέφρασε ενδιαφέρον να αγοράσει.

Ο Μαντελέρος του πρότεινε να πάνε ένα ταξίδι με το σκάφος προτού πάρει την απόφασή του.

Ο Ράνεϊ δέχτηκε και το ταξίδι ξεκίνησε το πρωί της 21ης Νοεμβρίου, με ναυτικό πλήρωμα τον Μαντελέρο και τον φίλο του, Ευσταθίου.

Ο Αμερικάνος είχε μαζί του δύο βαλίτσες και 3 χιλιάδες δραχμές που του είχε δανείσει ο Νέλλας.

Σύμφωνα με την κυρία Νέλλα, ο Ράνεϊ είχε και ένα μπαούλο που του χάρισε η ίδια για να μεταφέρει τις αποσκευές.

Το μπαούλο δεν βρέθηκε ποτέ και ο κατήγορος υποστήριξε ότι έγινε το φέρετρο των δύο άτυχων ναυτικών.

Η απολογία του Ράνεϊ

Ο Αμερικάνος εξόργισε τους συγγενείς των θυμάτων με τη συμπεριφορά του.

Αρχικά εμφανιζόταν ως αθώος, αλλά όταν οι κατηγορίες εναντίον φάνηκαν αδύνατον να διαψευστούν, υποστήριξε ότι μπλέχτηκε σε μια υπόθεση λαθρεμπορίου.

Σύμφωνα με την κατάθεσή του, ο Μαντελέρος του πρότεινε να συνεργαστούν για να μεταφέρουν λαθραία ρολόγια από τη Σέριφο στον Πειραιά και ο Ράνεϊ δέχτηκε, γιατί είχε ανάγκη τα χρήματα.

Ξεκίνησαν από τον Πειραιά, έκαναν πρώτη στάση στον Πόρο και συνέχισαν για τη Μήλο, όπου χωρίστηκαν.

Οι ναύτες έμειναν στο νησί με το “Φάλκονετ” και ο Ράνεϊ έφυγε μόνος του για τη Σέριφο, όπου θα συναντούσε τους λαθρέμπορους.

Ο Αμερικανός κατέθεσε ότι στη Σέριφο αντιλήφθηκε ότι αντί για ρολόγια, οι έμποροι φόρτωναν στο σκάφος του ηρωΐνη.

Τρομοκρατήθηκε και αποφάσισε να γυρίσει στον Πειραιά, χωρίς το παράνομο φορτίο.

Είπε ότι λόγω της κακοκαιρίας και της απειρίας του, βγήκε εκτός πορείας και συγκρούστηκε στα βράχια της Μακρονήσου.

Δεν γνώριζε τίποτα για τους εξαφανισμένους ναύτες.

Ο Αμερικανός αρνούνταν κατηγορηματικά οποιαδήποτε ενοχή και όταν είδε τις μαυροντυμένες χήρες των ναυτικών, τους είπε: “Μα γιατί φοράτε μαύρα; Μπορεί να επιστρέψουν οι άντρες σας!”

Οι μάρτυρες τον διαψεύδουν

Τους ισχυρισμούς του διέψευσε ο λογιστής των μεταλλείων Σερίφου, Αντώνης Σάββας, που κατέθεσε ότι ο Μαντελέρος και ο Ευσταθίου δεν είχαν κανέναν λόγο να επιστρατεύσουν τον Ράνεϊ.

Είπε: “Καθημερινώς έρχονται στη Σέριφο περισσότερα από 20 καΐκια και ψαρόβαρκες. Εκτός όμως από αυτές, στη σκάλα των μεταλλείων πλευρίζουν κάθε τόσο μεγάλα φορτηγά πλοία με ελληνικές και ξένες σημαίες.

Αν ήθελε ο Μαντελέρος να βγάλει έξω λαθραία ή και ακόμα να τα μεταφέρει σε άλλα λιμάνια της χώρας μας, δεν είχε παρά να παραδώσει σε έναν από τους ναυτικούς των σκαφών που σας ανέφερα και να κάνει μια χαρά τη δουλειά του”.

“Στη ψυχή σου φωλιάζει το μίσος”, είπε ο εισαγγελέας απευθυνόμενος στον κατηγορούμενο.

Η παθιασμένη αγόρευση του εισαγγελέα κ. Ευγενικού, κατέρριψε κάθε ελπίδα που είχε ο Ράνεϊ για αθώωση:

“Πρέπει να πας στην κόλαση. Υπήρξες και εξακολουθείς να είσαι ένα μηδενικό, γιατί ποτέ δεν φώλιασε στην ψυχή σου η αγάπη για τους συνανθρώπους σου.

Τα δάκρυα που θα χύνουν οι γυναίκες και τα ορφανά του Μαντελέρου και του Ευσταθίου θα γίνουν αόρατες πύρινες γλώσσες που θα καίουν αιώνια την ψυχή σου.

Σε εμάς είπες ψέματα, αλλά εις Εκείνον θα ομολογήσεις την αλήθεια και η ψυχή σου θα τρέμει”.

Οι ένορκοι τον έκριναν ένοχο και ο Ράνεϊ καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, αποφεύγοντας τελευταία στιγμή τη θανατική ποινή.

Της Αθηνάς Τζίμα

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Η δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζωρτζ Πολκ στη Θεσσαλονίκη, λίγο πριν συναντηθεί με τον Μ.Βαφειάδη. Τα βασανιστήρια για να ομολογήσει ένας αθώος (βίντεο)…