Η ματωμένη μπλούζα του φοιτητή που πυροβολήθηκε από ελεύθερο σκοπευτή στο Πολυτεχνείο. Ιστορικό ντοκουμέντο (φωτο)

Το άγνωστο σχέδιο της Χούντας που ακροβόλισε ελεύθερους σκοπευτές σε κτήρια γύρω από το Πολυτεχνείο αποκαλύπτεται μέσα από τις μαρτυρίες των Μανώλη Μυλωνάκη και Παναγιώτη Μαυρομάτη που έζησαν από κοντά τα γεγονότα.

Οι ίδιοι όχι μόνο επιβεβαιώνουν τους τραυματίες από πυρά όπλων αλλά περιγράφουν την προσπάθειά τους να διασώσουν πολλούς από αυτούς.

Ένα από τα στρατηγεία της Χούντας αποκαλύπτεται πως ήταν και το κτήριο στο οποίο στεγαζόταν το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης στην συμβολή των οδών Γ΄Σεπτεμβρίου και Αβέρωφ. Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου ήταν τότε ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, αδερφός του δικτάτορα. Το σχέδιο ήταν να διασπάσουν την ορμή του κόσμου και να επαναφέρουν την τάξη.

Σε απόσταση 50 μέτρων από το εν λόγω κτήριο συναντήσαμε τους δύο αφανείς ήρωες οι οποίοι κατάφεραν να μείνουν πιστοί στον όρκο του Ιπποκράτη και να βοηθήσουν νέα παιδιά, τα οποία χτυπήθηκαν από πυροβόλα όπλα στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και σωριάστηκαν βαριά τραυματισμένα.Παρασκευή 16 Νοεμβρίου, ο Π. Μαυρομάτης κατευθύνεται προς το σπίτι του ψυχιάτρου Μ. Μυλωνάκη, προκειμένου να τον εφοδιάσει με φάρμακα και γάζες. Έχει προηγηθεί τηλεφώνημα του που του ζητούσε βοήθεια καθώς είχε βρει στην είσοδο της πολυκατοικίας, σπουδαστές και μαθητές που αιμορραγούσαν. Ο γιατρός Μαυρομάτης σπεύδει σε βοήθεια, αποφεύγοντας τα μπλόκα και τους παρακρατικούς που παραμόνευαν στους δρόμους με “στυλιάρια”.

Ο ίδιος αφηγείται στη Μηχανή του Χρόνου: “Γλιστράω πάνω σε μία λίμνη αίματος. Στη σκάλα σερνόταν το αίμα. Ανέβηκα τα σκαλιά και έφτασα στον τρίτο όροφο στο διαμέρισμα του Μανώλη Μυλωνάκη. Εκεί βρέθηκα σε μια κατάσταση φρίκης. Ένα σωρό τραυματίες και το διαμέρισμα μέσα στο αίμα. Παιδιά χτυπημένα στα πόδια και ένας χτυπημένος πισώπλατα, στο δεξιό ημιθωράκιο”.

“Ήταν μια εποχή που όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Γι’ αυτό και δεν τολμούσαμε να ρωτήσουμε τα ονόματα των παιδιών και τις διευθύνσεις τους” προσθέτει ο κ. Μαυρομάτης.Το μόνο που μπόρεσε ο κ. Μαυρομάτης να μάθει ήταν πως ο χτυπημένος “Κώστας” ήταν σπουδαστής στη Σιβιτανίδειο και ζούσε στο Περιστέρι.“Κάποια στιγμή ανέβηκα στην ταράτσα όπου διαπίστωσα ιδίοις όμμασι ότι πυροβολούσαν με πολυβόλα από την ταράτσα του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και χάλαγε ο κόσμος. Πυροβολούσαν προφανώς ό,τι κινείτο” καταθέτει στη Μηχανή του Χρόνου ο κ. Μαυρομάτης.

Κατά τη μία ή ώρα το πρωί ήρθε το ασθενοφόρο πήρε τέσσερις – πέντε αλλά ένας δεν χωρούσε. Αυτός ήταν ο Κώστας. Ο κ. Μαυρομάτης τον πήρε παραμάσχαλα  με σκοπό να τον πάει στην “Πολυκλινική”. Το παιδί δεν άντεχε άλλο από τους πόνους και καθώς περπατούσαν βρέθηκαν απέναντι από τους προβολείς των τανκς.Η πιο κοντινή κλινική ήταν η “Αθηνά” όπου και παρέδωσε το νεαρό. Αμέσως του έκαναν ακτινογραφία η οποία έδειξε το αναμενόμενο. “Δύο θραύσματα από τα βλήματα ήταν καρφωμένα μέσα στο δεξιό ημιθωράκιο”.“Κράτησα τη μπλούζα του παιδιού. Είπα ότι θα ξαναγυρίσω, αισθάνθηκα πως είναι ασφαλής και έφυγα”, εξομολογείται ο κ. ΜαυρομάτηςΤην άλλη μέρα πέρασε αλλά μόλις μπήκε μέσα και αναζήτησε το παιδί, όρμησαν να τον πιάσουν και το έβαλε στα πόδια.

“Φοβήθηκα μήπως με πιάσουν. Αλλά κράτησα τη μπλούζα την οποία είχα πάντα μαζί μου.”Δύο χρόνια μετά, ο Παναγιώτης Μαυρομάτης μαζί με τον Μανώλη Μυλωνάκη βρέθηκαν στη δίκη του Πολυτεχνείου.

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου ο Μ. Μυλωνάκης ιδιοκτήτης του σπιτιού που μετατράπηκε σε σταθμό πρώτων βοηθειών, κατέθεσε στη δίκη κρατώντας το αδιάψευστο ντοκουμέντο.

Η φανέλα του παιδιού αμφισβητήθηκε από τους δικηγόρους της υπεράσπισης των κατηγορουμένων για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.

“Μία τέτοια μπλούζα μπορεί να τη φτιάξει ο οποιοσδήποτε, να βάλει λίγο χρώμα και να κάνει μία τρύπα” ακούστηκε στην αίθουσα από τον υπερασπιστή των χουντικών.

“Αυτό μου έκανε οδυνηρή εντύπωση”, θυμάται ο κ. Μαυρομάτης, ο οποίος κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ανακαλεί στη μνήμη του τα αιματηρά γεγονότα.