Η μαχητική δημοσιογράφος Βερόνικα Γκέριν αποκάλυψε τα κυκλώματα ναρκωτικών στην Ιρλανδία και εκτελέστηκε εν ψυχρώ. Η δράση της έγινε ταινία

Στις 26 Ιουνίου 1996, σε ηλικία 36 ετών, η δημοσιογράφος Βερόνικα Γκέριν, γίνεται το νούμερο 24 στη λίστα των δημοσιογράφων που χάνουν τη ζωή τους εκείνη τη χρονιά.

Η ιρλανδικής καταγωγής ερευνήτρια είχε μόλις ξεσκεπάσει το μεγαλύτερο κύκλωμα διακίνησης και εμπορίας ναρκωτικών στη χώρα της και το πλήρωσε με έξι σφαίρες στον λαιμό και τον θώρακα. Η ιστορία της έγινε ταινία το 2003 με πρωταγωνίστρια την Κέιτ Μπλάνσετ, η οποία ταυτίστηκε απόλυτα με τον ρόλο και δήλωσε ότι ήταν από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές στην καριέρα της.

Η δυναμική “Ρόνι” 

Ο πατέρας της ήταν ένας απλός άνθρωπος που αγαπούσε πολύ την οικογένεια του. Είχε αντιληφθεί ότι η μικρή Ρόνι -όπως την αποκαλούσαν οι δικοί της- είχε έντονη κλίση στον αθλητισμό και κυρίως στο ποδόσφαιρο. Ποτέ δεν την εμπόδισε να ασχοληθεί με οτιδήποτε αγαπούσε, αν και τον φόβιζε ο παράτολμος χαρακτήρας της.

Ήταν φανατική οπαδός της Manchester United από μικρό παιδί και την ακολουθούσε πιστά σε κάθε παιχνίδι. Μετά από τις σπουδές της στη λογιστική του κολεγίου Trinity, εντάχθηκε στο δυναμικό της εταιρίας του πατέρα της. Το 1983, αφού έφυγε εκείνος από τη ζωή η Βερόνικα άλλαξε πλεύση και ασχολήθηκε ενεργά με τις δημόσιες σχέσεις, ιδρύοντας δική της επιχείρηση.

Εφτά χρόνια αργότερα μπήκε στη ζωή της η δημοσιογραφία, γράφοντας άρθρα για επιχειρήσεις και την οργάνωση γύρω από αυτές, στην εφημερίδα Bussiness Post του Δουβλίνου. Ακολούθησε η εφημερίδα Tribune και η καριέρα της έκλεισε πρόωρα στην κυριακάτικη Independent της Ιρλανδίας, όπου την είχε κερδίσει η έρευνα.

Αυτοδίδακτη και υποκινούμενη από την ανάγκη της για την εύρεση της αλήθειας, έκανε μεγάλες δημοσιογραφικές επιτυχίες.

Ως ρεπόρτερ του Independent είχε εξασκηθεί στις υποθέσεις εγκλημάτων, δολοφονιών και διακίνησης ναρκωτικών. Δεν είχε καμία βασική εκπαίδευση.

Πορευόταν κυρίως με το ένστικτο, την εξονυχιστική έρευνα και αρνούνταν κατηγορηματικά να δουλέψει πίσω από ένα γραφείο.

Είχε ως βάση το αυτοκίνητο της, στο οποίο περνούσε τις περισσότερες ώρες της ημέρας.

Πολλές φορές περνούσε ολόκληρα 24ωρα στο κατώφλι του ανθρώπου που ήθελε να μιλήσει. Είχε πείσμα και δεν φοβόταν τις συνέπειες.

Το ξεχωριστό επίτευγμα της ήταν ότι δεν επαναπαυόταν στις αστυνομικές πηγές και αναζητούσε πληροφορίες μέσα στον χώρο των κακοποιών, με αποτέλεσμα πολλές φορές να έχει καταφέρει να αποσπάσει πρωτογενείς πληροφορίες. Αυτό την έφερε σε αντιπαράθεση με τα κυκλώματα του υποκόσμου.

Έχοντας πλήρη επίγνωση της νομοθεσίας φρόντιζε πάντα να καλύπτει τις πηγές της με ψευδώνυμα, όπως “μοναχός”, “προπονητής” και ανάλογα με την έμπνευση της στιγμής.

Οι απειλές κατά της ζωής της

Τον Οκτώβρη του 1994, δυο σφαίρες διαπέρασαν τα τζάμια του σπιτιού της, ενώ εκείνη έπαιζε στο σαλόνι με τον γιο της.

Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή της που ένιωσε τις συνέπειες της επιμονής της στο ρεπορτάζ.

Η απειλή ήρθε μόλις ένα μήνα μετά το άρθρο που είχε γράψει για έναν μεγαλέμπορο ναρκωτικών με το ψευδώνυμο, “Ο Γενικός”, ο οποίος βρέθηκε νεκρός μέσα στο αυτοκίνητο του.

Δυο μήνες αργότερα, ένας άντρας την πυροβόλησε στον μηρό μέσα στο σπίτι της θέλοντας να την πείσει ότι δεν αστειευόταν.

Ο άντρας διέφυγε και δεν εντοπίστηκε ποτέ.

Λίγο καιρό μετά το περιστατικό έγινε γνωστό ότι η Γκέριν στοχοποιήθηκε εξαιτίας του άρθρου που είχε γράψει για την κλοπή 4.400.000 δολαρίων από μια δήθεν ασφαλή αποθήκη κοντά στο αεροδρόμιο του Δουβλίνου. Ήταν η μεγαλύτερη ληστεία μετρητών στην ιστορία της Ιρλανδίας.

Η δημοσιογράφος πήρε συνέντευξη από έναν γνωστό απατεώνα ο οποίος φέρεται να ήταν ο κύριος ύποπτος για τη ληστεία και τον χαρακτήρισε ως αρχηγό του συνδικάτου του εγκλήματος στην περιοχή.

Η Guerin έπαιζε με τη ζωή της. Το γνώριζε αλλά δεν έκανε πίσω

Ο διευθυντής της εφημερίδας Ιndependent φρόντισε να μετατρέψει το σπίτι της σε φρούριο, τοποθετώντας ένοπλους αστυνομικούς έξω και γύρω από το σπίτι της. Εκείνη όμως απαίτησε να την απαλλάξει από την περιττή αυτή προστασία γιατί έτσι δεν θα μπορούσε να συνεχίσει την έρευνα της.

Τον Σεπτέμβρη του 1995 η Guerin πραγματοποίησε επίσκεψη στην φάρμα αλόγων, που ανήκε σε μια φαινομενικά  εξέχουσα προσωπικότητα της κοινωνίας του Δουβλίνου, τον Τζον Γκίλιγκαν, ο οποίος στην πραγματικότητα υπήρξε πρώην κατάδικος και ήταν γνωστός ηγέτης του υποκόσμου.

Τον ρώτησε ευθέως πως έκανε μια τόσο πολυτελή ζωή, ενώ τα εισοδήματα του δεν την δικαιολογούσαν.

Ήταν η μοναδική φορά που φοβήθηκε πραγματικά. Αλλά ακόμα και τότε συνέχισε. Τον Δεκέμβρη του 1995 τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο “Ελευθερίας του Τύπου” για τη σημαντική προσφορά και τη γενναιότητα της.

26 Ιουνίου 1996, έξι πυροβολισμοί εξ΄επαφής.

Εκείνη την ημέρα είχε ένα δικαστήριο για μια κλήση που παραλίγο να της στοιχίσει το δίπλωμα οδήγησης της.

Ήταν χαρούμενη γιατί μόλις το είχε κερδίσει. Επιβιβάστηκε στο αυτοκίνητο της και πήρε από το κινητό της τηλέφωνο στο γραφείο να ενημερώσει για την έκβαση της δίκης.

Είχε το παράθυρο ανοιχτό. Δυο άνδρες πάνω σε μια μηχανή στάθηκαν δίπλα της στο πρώτο φανάρι και της πυροβόλησαν έξι φορές εξ’ επαφής στον λαιμό και τον θώρακα.

Η Γκέριν έπεσε νεκρή στο κάθισμα του συνοδηγού και οι άντρες αναπτύσσοντας ταχύτητα εξαφανίστηκαν.

Η απώλεια της προκάλεσε σοκ, θλίψη και οργή.

Την ημέρα της κηδείας της, στο εκκλησάκι κοντά στο αεροδρόμιο του Δουβλίνου, όπου ήταν το μέρος που η ίδια προτιμούσε στις προσωπικές της στιγμές, ήταν γεμάτο ανθρώπους που πενθούσαν το θάνατό της.

Το παρόν έδωσαν ο πρόεδρος της Ιρλανδίας, ο πρωθυπουργός και ο επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων.

Η κηδεία μεταδόθηκε από την τηλεόραση καθηλώνοντας τον κόσμο μπροστά στις οθόνες του.

Θαυμαστές έσπευσαν έξω από τα γραφεία της εφημερίδας όπου εργαζόταν για να αφήσουν μηνύματα συμπαράστασης, ενώ σε όλο το Δουβλίνο πραγματοποιήθηκαν πορείες προς τιμήν της.

Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι Guerin είχε πέσει θύμα ενός επαγγελματία δολοφόνου.

Όλες οι υποψίες στράφηκαν στον Γκίλιγκαν, ο οποίος μια μέρα τη δολοφονία διέφυγε στο εξωτερικό.

Αρκετούς μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβρη του 1996, βρέθηκε στο αεροδρόμιο του Άμστερνταμ θέλοντας να επιβιβαστεί στην πτήση για Λονδίνο. Στον έλεγχο των αποσκευών του βρέθηκαν 500.000 δολάρια. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι ήταν κέρδη από τυχερά παιχνίδια. Δικαιολογία που δεν έγινε πιστευτή από τις αστυνομικές αρχές οπότε και συνελήφθη με την κατηγορία της νομιμοποίησης των κερδών από την πώληση παράνομων ναρκωτικών.

Η δολοφονία της έφερε ριζικές αλλαγές στη νομοθεσία

Από τη δολοφονία της δημοσιογράφου, ακολούθησαν μια σειρά γεγονότων που επιβεβαίωναν ότι η απώλεια της πυροδότησε σημαντικές αλλαγές.

Πρώτα απ’ όλα θεσπίστηκε νόμος για την προστασία των δημοσιογράφων που εργάζονται κάτω από συνθήκες επικίνδυνες για τη σωματική τους ακεραιότητα.

Στη συνέχεια, το Ιρλανδικό Κοινοβούλιο συγκάλεσε έκτακτη σύνοδο για να συζητήσει τη νομοθεσία κατά του εγκλήματος με στόχο την πάταξη του καθιστώντας ευκολότερο για τις αστυνομικές αρχές να συλλαμβάνουν απευθείας τα μεγάλα αφεντικά του υποκόσμου.

Η ζωή και ο αγώνας της συγκινούν το Χόλιγουντ και γίνονται ταινία με πρωταγωνίστρια την Κέιτ Μπλάνσετ.

Μια τέτοια ιστορία δεν μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστους τους δημιουργούς του Χόλιγουντ. Η μαχητική Γκέριν “ζωντάνεψε” στη μεγάλη οθόνη μέσα από την ερμηνεία της Κέιτ Μπλάνσετ το 2003, η οποία ταυτίστηκε απόλυτα με τον χαρακτήρα της ηρωίδας που υποδυόταν.

Προσπάθησε να την προσεγγίσει από όλες τις πλευρές, ακόμα και στην εξωτερική εμφάνιση.

Η ερμηνεία της Μπλάνσετ ήταν άκρως ρεαλιστική, κάνοντας την οικογένεια της Γκέριν να πιστέψει πως έβλεπαν την ίδια τη Βερόνικα στην ταινία.

Παρακολουθείστε το τρέιλερ της ταινίας

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η δολοφονία μιας μάνας από δύο έφηβες φίλες επειδή τις εμπόδιζε να μείνουν μαζί. Η μια έγινε διάσημη συγγραφέας και η άλλη δασκάλα ιππασίας. Ενέπνευσαν θεατρικά και κινηματογραφικά έργα