Η “κουτσή Μαρί” ήταν η πρώτη γυναίκα στις ειδικές δυνάμεις και έκανε τους Γερμανούς να την καταζητούν μανιωδώς. Ήταν εξαιρετική στις μεταμφιέσεις και μετά τον πόλεμο εντάχθηκε στη CIA

Το όνομά της ήταν Βιρτζίνια Χολ και γεννήθηκε στη Βαλτιμόρη το 1906. Ήταν εξαιρετικά μορφωμένη, μιλούσε τέσσερις γλώσσες και φιλοδοξούσε να γίνει διπλωμάτης. Σε ηλικία 25 ετών είχε ήδη βρει δουλειά στην αμερικάνικη Πρεσβεία στη Βαρσοβία της Πολωνίας.

Το 1932 τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής για κυνήγι, όταν κατά λάθος πυροβόλησε το αριστερό της πόδι.

Ο τραυματισμός ήταν πολύ σοβαρός και το πόδι της ακρωτηριάστηκε από το γόνατο και κάτω. Η Βιρτζίνια δεν φάνηκε να πτοείται. Έδωσε μάλιστα και το όνομα «Κάθμπερτ» στο ξύλινο πόδι που χρειάστηκε να φορέσει.

Τα επόμενα χρόνια δούλεψε στην Τουρκία, την Ιταλία και την Εσθονία, μέχρι την παραίτησή της το 1939. Με την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Βιρτζίνια έγινε εθελόντρια οδηγός ασθενοφόρου στη Γαλλία, αλλά σύντομα πήγε στο Λονδίνο και στρατολογήθηκε στις Βρετανικές Ειδικές Αποστολές.

Την έστειλαν πάλι στη Γαλλία, αυτή τη φορά στη Λυών. Εκεί παρίστανε την ανταποκρίτρια για την εφημερίδα Νιου Γιορκ Ποστ, με το κωδικό όνομα Μαρί Μονίν. Ήταν η πρώτη γυναίκα πράκτορας των Ειδικών Αποστολών.

Η «Μαρί» βοήθησε αμέτρητους αιχμαλώτους πολέμου και πιλότους να αποδράσουν και μετέφερε απόρρητα έγγραφα. Η πιο σημαντική αποστολή της όμως, ήταν στον τομέα του Τύπου. Είχε απαγορευτεί η πώληση χαρτιού και μελανιού για να εμποδίσουν την κυκλοφορία αντάρτικων εφημερίδων. Με τη βοήθεια της «κουτσής Μαρί», μέχρι το 1942 οι επαναστατικές εφημερίδες στην κατεχόμενη Γαλλία ξεπέρασαν τους δύο εκατομμύρια αναγνώστες.

«Είναι η πιο επικίνδυνη κατάσκοπος. Πρέπει να την εξολοθρεύσουμε»

Οι Γερμανοί δεν άργησαν να αντιληφθούν την «κουτσή κυρία». Κυκλοφόρησαν αφίσες με την εικόνα της και ένα τεράστιο «ΚΑΤΑΖΗΤΕΙΤΑΙ» δήλωνε πόσο σημαντική τη θεωρούσαν. Οι πράκτορες της Γκεστάπο είχαν ξεκάθαρες εντολές: «Είναι η πιο επικίνδυνη κατάσκοπος των Συμμάχων. Πρέπει να τη βρούμε και να την εξολοθρεύσουμε».

Η Βιρτζίνια αναγκάστηκε να διαφύγει στην Ισπανία μέσω των Πυρηναίων, τον Νοέμβριο του 1942. Περπάτησε για μεγάλο μέρος του ταξιδιού, αλλά δεν παραπονέθηκε ποτέ. Η μόνη αναφορά στην αναπηρία της έγινε σε ένα τηλεγράφημα προς τα κεντρικά γραφεία στο Λονδίνο, όπου είπε ότι «ο Κάθμπερτ με δυσκολεύει, αλλά θα τα καταφέρω». Τα κεντρικά θεώρησαν ότι ο Κάθμπερτ ήταν άνθρωπος και απάντησαν ως εξής: «Αν ο Κάθμπερτ σε δυσκολεύει, εξόντωσέ τον».

«Ο λαιμός μου είναι δικός μου. Αν είμαι διατεθειμένη να τον χάσω, είναι δική μου απόφαση»

Στην Ισπανία έμεινε μόλις τέσσερις μήνες, πριν ζητήσει απ’ τους ανώτερούς της να υπηρετήσει σε μια εμπόλεμη περιοχή για να προσφέρει περισσότερα. «Νόμιζα ότι θα βοηθούσα στην Ισπανία, αλλά δεν κάνω τίποτα. Περνάω πολύ ωραία και σπαταλάω τον χρόνο μου άσκοπα», έγραφε. «Έτσι κι αλλιώς, ο λαιμός μου είναι δικός μου. Αν είμαι διατεθειμένη να τον χάσω, είναι δική μου απόφαση».

Την έστειλαν πάλι στη Γαλλία, αλλά αυτή τη φορά ως πράκτορα των Αμερικανικών Στρατηγικών Υπηρεσιών. Για να περάσει απαρατήρητη απ’ τους Γερμανούς μεταμφιέστηκε σε ηλικιωμένη αγρότισσα. Έβαψε τα μαλλιά της γκρι, φορούσε φαρδιά ρούχα, για να φαίνεται πιο παχιά, αλλά και για να κρύψει την αναπηρία της και περπατούσε με αργά και συρτά βήματα. Η καθημερινότητά της ήταν να φτιάχνει κατσικίσιο τυρί το οποίο πουλούσε στην αγορά, όπου παρακολουθούσε τις συζητήσεις των γερμανών στρατιωτών.

Η Βιρτζίνια διέπρεψε. Παρά τον τεράστιο κίνδυνο, κατάφερε να εκπαιδεύσει τρία τάγματα Γάλλων ανταρτών, οι οποίοι προκάλεσαν καταστροφές σε σιδηροδρομικές γραμμές, γέφυρες και τρένα, που ήταν απαραίτητα μέσα μεταφοράς για τις γερμανικές δυνάμεις. Οι ομάδες με αρχηγό τη Βιρτζίνια ήταν υπεύθυνες για τον θάνατο 150 γερμανών στρατιωτών και την αιχμαλωσία περισσότερων από 500.

Μετά τον πόλεμο, βραβεύτηκε με τον «Σταυρό για Διακεκριμένη Υπηρεσία». Ήταν η μοναδική γυναίκα πολίτης που πήρε το μετάλλιο στον Δεύτερο Παγκόσμιο. Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α., Χάρι Τρούμαν, ήθελε να την τιμήσει με μια επίσημη δεξίωση. Η ίδια όμως, προτίμησε μία μικρή τελετή, όπου παρευρέθηκαν μόνο η μητέρα της και ο Στρατηγός Γουίλιαμ Τζόσεφ Ντόνοβαν.

Το 1951 η Βιρτζίνια έγινε πράκτορας της CIA και όταν αποσύρθηκε, το 1966, είχε ήδη αφήσει ιστορία. Η «κουτσή Μαρί» άνοιξε τον δρόμο για πολλές άλλες γυναίκες, που θέλησαν να ακολουθήσουν τα βήματά της.

Πέθανε στο Μέριλαντ των Ηνωμένων Πολιτειών το 1982, σε ηλικία 76 ετών. Η περιπετειώδης ζωή της εξιστορείται στο βιβλίο της Τζούντιθ Πίρσον «Οι Λύκοι μπροστά στην πόρτα: Η αληθινή ιστορία της καλύτερης κατασκόπου της Αμερικής» (The Wolves at the Door: The True Story of America’s Greatest Female Spy).

Διαβάστε επίσης:

Η αδίστακτη Βιετκόνγκ που έγινε νούμερο ένα στόχος των αμερικανών γιατί βασάνιζε μέχρι θανάτου τους αιχμαλώτους. Τους έβγαζε τα βλέφαρα, τα νύχια και τους έκοβε τα γεννητικά όργανα