Η Λεωφόρος Αλεξάνδρας με τραμ και κότες. Για να διανοιχτεί πέρασε μέσα από ένα ιδιωτικό κτήμα και ήταν χωματόδρομος, χωρίς φωτισμό

Το 1876 χαράχτηκε ο συγκεκριμένος δρόμος από τον μηχανικό Ιωάννη Γενίσαρλη, αλλά επειδή περνούσε μέσα από ιδιωτικό κτήμα, ο ιδιοκτήτης του Γ. Νικολαΐδης αντέδρασε στην πρόταση να διχοτομηθεί η περιουσία του.

Η κυβέρνηση κόντεψε να ακυρώσει τα σχέδια, αλλά την τελευταία στιγμή ο Νικολαΐδης δέχτηκε να πουλήσει το κτήμα, που έφτανε τα 300 στρέμματα.

Το έργο τελικά ολοκληρώθηκε το 1891, την ίδια χρονιά που πέθανε η πολυαγαπημένη κόρη του βασιλιά Γεωργίου Α’. Προς τιμήν της “αγαπημένης κόρης των Αθηνών”, όπως την αποκαλούσαν τότε, δόθηκε το όνομά της στον δρόμο.

Ο δρόμος που θα ένωνε την οδό Πατησίων με τη λεωφόρο Κηφισίας ονομάστηκε Λεωφόρος Αλεξάνδρας.

Η θλιμμένη πριγκίπισσα Αλεξάνδρα

Γεννήθηκε στις 30 Αυγούστου του 1870 στη βασιλική έπαυλη του Μον Ρεπό στην Κέρκυρα. Ήταν η αγαπημένη της οικογένειάς της, αλλά και δημοφιλής στο λαό. “Ήταν απ’ τη φύση της γλυκιά και χαρωπή. Όσοι την γνώριζαν, τη λάτρευαν”, είχε πει ο αδελφός της, πρίγκιπας Νικόλας, για να την περιγράψει.

Όταν ήρθε η ώρα να παντρευτεί και να φύγει από την Ελλάδα, οι εφημερίδες έγραφαν με πόση απροθυμία και στενοχώρια την άφηνε ο ελληνικός λαός να φύγει.

Τον Μάιο του 1889, η Αλεξάνδρα κατευθυνόταν προς τον σταθμό Πελοποννήσου, απ’ όπου ξεκινούσε το μακρύ ταξίδι για τη Ρωσία, όπου την περίμενε ο μελλοντικός της σύζυγος, ο Μέγας Δούκας Παύλος.

Η αθηναϊκή κοινωνία, όπως γράφει το ρεπορτάζ της εποχής, βγήκε στους δρόμους για να την ξεπροβοδίσει και δεν ήταν λίγοι αυτοί που έκλαιγαν από τη λύπη τους.

Η αγάπη του λαού συγκίνησε την πριγκίπισσα, που δίσταζε να εγκαταλείψει την πατρίδα και την οικογένειά της.

Ο γάμος δεν ήταν αποτέλεσμα νεανικού έρωτα, αλλά σχεδιασμένος από τις βασιλικές οικογένειες, που επεδίωκαν άλλη μία πολιτική συμμαχία.

Η Αλεξάνδρα δεν ήθελε να αφήσει πίσω την ηλιόλουστη Ελλάδα για την παγωμένη Ρωσία, ούτε τους αγαπημένους της ανθρώπους, αλλά έπρεπε να ακολουθήσει τις εντολές της οικογένειάς της.

Στις 17 Ιουνίου του 1889 η Αλεξάνδρα παντρεύτηκε τον Μέγα Δούκα Παύλο.    

Η τελετή ήταν υπέρλαμπρη, αλλά η νύφη επέλεξε να στολίσει τα μαλλιά της όχι με πανάκριβα κοσμήματα, αλλά άνθη που έφερε από την Αττική για να της θυμίζουν την Ελλάδα.

Αν και ο γάμος της με τον Παύλο δεν ήταν ιδιαίτερα ευτυχισμένος, η Αλεξάνδρα κέρδισε την αγάπη και του ρώσικου λαού, κυρίως λόγω του ορθόδοξου θρησκεύματος της.

Παρά τα πλούτη και τις πολυτέλειες, η πριγκίπισσα δεν σταμάτησε ποτέ να νοσταλγεί τις απλές απολαύσεις της ελληνικής ζωής.

Το καλοκαίρι του 1890, κατάφερε να επισκεφτεί ξανά την οικογένειά της στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς ήταν η τελευταία φορά που θα τους έβλεπε.

Πέθανε στις 24 Σεπτεμβρίου του 1891, αμέσως μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού της, Δημήτρη.

Δυστυχώς, οι απόγονοι της Αλεξάνδρας δεν είχαν καλύτερη τύχη. Ο σύζυγός της εκτελέστηκε το 1918 από τους Μπολσεβίκους και ο γιος της εξαφανίστηκε, αφού ενεπλάκη στη δολοφονία του Ρασπούτιν.

Η λεωφόρος Αλεξάνδρας

Αρχικά, η Αλεξάνδρας ήταν χωματόδρομος και χωρίς φωτισμό, με αποτέλεσμα οι περιπατητές να κυκλοφορούν τα βράδια με δικά τους λυχναράκια.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’20, άρχισε να χτίζεται το στάδιο του Παναθηναϊκού και οι φυλακές Αβέρωφ.

Έως και τη δεκαετία του ’50, τα πεζοδρόμια της λεωφόρου ήταν στολισμένα με δύο σειρές δέντρων, που έφταναν μέχρι το Πεδίον του Άρεως.

Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στην περιοχή άνοιξαν εστιατόρια, ταβέρνες και καφενεία.

Τα σαββατοκύριακα, τα πεζοδρόμια γέμιζαν με κόσμο που έκαναν βόλτα μέχρι το Πεδίο του Άρεως, τρώγοντας φυστίκια και πίνοντας καφέ.

Οικογένειες, νιόπαντροι, αλλά και ερωτευμένα ζευγάρια που σκόπευαν να παντρευτούν, προτιμούσαν την περιοχή.

Τις βόλτες συνόδευαν διάφοροι μουσικοί, όπως ο βιολιτζής “Παγκανίνι” ή ο “Κοραής”, που βλαστημούσε όποιον περιστατικό του απηύθυνε τον λόγο και τον γέροντα “Μπάρμπα Χατζή”, που έπαιζε σαντούρι.

Η αρχική φωτογραφία χρονολογείται το 1910

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Ο Τσίλερ έχτισε τα πιο σπουδαία αρχοντικά σπίτια της Αθήνας, αλλά έχασε το δικό του σε πλειστηριασμό. Έχασε και την έδρα του στο Πολυτεχνείο γιατί δεν συγκάλυψε τις ατασθαλίες στην κατασκευή του Ζαππείου…