Η κατασχεμένη φωτογραφία με το νεκρό αμερικανό φαντάρο και τους συντρόφους του στον πόλεμο του Κόλπου. Πώς ο φωτορεπόρτερ έπεισε έναν υπολοχαγό να την αποδεσμεύσει και να ταχυδρομηθεί. Έλαβε το World Press Award

news247:

Ο πρώτος πόλεμος των Αμερικάνων στον Κόλπο έγινε με αφορμή την εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ και αποτέλεσε την πρώτη στρατιωτική επιχείρηση που έγινε σε απευθείας δορυφορική σύνδεση.

Πρώτα δημοσιεύτηκε η φωτογραφία που κορμοράνου (της Βρετάνης) που πνίγεται στις θάλασσες πετρελαίου που σύμφωνα με τους Αμερικάνους είχε πνίξει τον Περσικό ο Σαντάμ, και μετά άρχισε η μετάδοση των βορβαδισμών. Σύντομα η κοινή γνώμη στην Αμερική πίστευε ότι στην συγκεκριμένη σύγκρουση – σε αντίθεση με το Βιετνάμ – τα χτυπήματα είναι χειρουργικά και ότι η τεχνολογική υπεροχή της υπερδύναμης έχει τελειώσει τον πόλεμο πριν ακόμη ξεκινήσει. Έτσι ο κίνδυνος για τον κάθε στρατιώτη ήταν σχεδόν μηδενικός.

Ο πολυβραβευμένος με Πούλιτζερ φωτογράφος Ντέιβιντ Τάρνλεϊ βρέθηκε στην πρώτη γραμμή έχοντας όμως «σκιά του» έναν άνθρωπο του στρατού. Στη συνέχεια κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση στην MASH (Κινητή Στρατιωτική Χειρουργική Μονάδα) η οποία δεν διέθετε τον «υπάλληλο» που είχε επιφορτιστεί με την παρακολούθηση των δημοσιογράφων. Ο Τάρνλεϊ παρέμεινε με τους γιατρούς, τους νοσοκόμους και τις νοσοκόμες της μονάδας για μερικές εβδομάδες χτίζοντας σχέση εμπιστοσύνης.

Οι μέρες περνούσαν και όλα έδειχναν ότι ο πόλεμος ολοκληρώνονταν υπέρ των Αμερικάνων και των συμμάχων τους. Την τελευταία ημέρα του πολέμου η μονάδα δέχτηκε σήμα για επείγουσα αερομεταφορά. Όπως ανέφερε σε συνέντευξη του στο ΒΒC ο Τάρνλεϊ, “από την έκφραση του προσώπου του πιλότου κατάλαβα ότι το μήνυμα που λάμβανε ήταν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά”.

Καθώς πλησιάζαμε στην πόλη Νασιρίγια στις όχθες του ποταμού Ευφράτη είδαμε το Bradley (σ.σ. όχημα μάχης) χτυπημένο από πύραυλο και κομμένο στα δύο. Δύο τραυματίες στρατιώτες επιβιβάστηκαν στο ελικόπτερο, πρόκειται για τους δύο άνδρες που φαίνονται στην διάσημη πλέον φωτογραφία. Έμοιαζαν αποπροσανατολισμένοι και έδειχναν να μην γνώριζαν τι ακριβώς είχε συμβεί.

Την ίδια ώρα το προσωπικό του MASH έβαζε το σώμα του νεκρού οδηγού μέσα σε μία σακούλα. Ένας από τους νοσοκόμους πέρασε το καρτελάκι με το όνομα του νεκρού και εναπόθεσε το μακάβριο φορτίο μπροστά από τους στρατιώτες. Τότε ο λοχίας Ken Kozakiewicz συνειδητοποίησε ότι μέσα στον σάκο ήταν ο καλύτερος φίλος του, ο οποίος είχε χτυπηθεί από φίλια πυρά.

Κατάλαβα ότι είχα τραβήξει μία πολύ δυνατή φωτογραφία και ήθελα να φτάσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα στους συνεργάτες μου στην Σαουδική Αραβία. Ο μόνος τρόπος για να φθάσει ήταν μέσω του στρατού. Ήξερα ότι αυτό έχει το ρίσκο του και ότι θα μπορούσαν να δουν το υλικό και να λογοκρίνουν το περιεχόμενο. Αυτός ήταν ο χειρότερος μου εφιάλτης.

Ο φωτορεπόρτερ περιγράφει:

Όταν έφθασα στην Σαουδική Αραβία ενημερώθηκα ότι το υλικό δεν είχε φθάσει στους συνεργάτες μου. Πήγα και βρήκα τον υπολοχαγό που ήταν υπεύθυνος για αυτές τις υποθέσεις. Με ενημέρωσε ότι το υλικό από το φιλμ δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί για ένα χρονικό διάστημα (σ.σ. ουσιαστικά μέχρι να ενημερωθούν οι πιο κοντινοί οικείοι του νεκρού). Τον ενημέρωσα ότι το χρονικό αυτό όριο είχε παρέλθει. Γνωρίζοντας ότι αυτός ο υπολοχαγός είχε βρεθεί και στο Βιετνάμ του είπα:

“Εσύ ξέρεις πως είναι ο πόλεμος, και με αυτό που κάνεις ουσιαστικά ακυρώνεις τον ηρωισμό αυτών των ανθρώπων – το γεγονός ότι θυσίασαν τις ζωές τους σε αυτό τον πόλεμο”.

Το φιλμ αποδεσμεύτηκε αλλά μας ζητήθηκε από το πρακτορείο να μην διαθέσει την φωτογραφία πριν ο στρατός επιστρέψει. Όταν η φωτογραφία έφθασε στα χέρια των διευθυντών των μεγαλύτερων εφημερίδων και περιοδικών στον κόσμο, αποφάσισαν ότι  θα έπρεπε να δημοσιοποιηθεί.

Από την αντίδραση που εισέπραξα κατάλαβα ότι η φωτογραφία είχε σημαντικό αντίκτυπο σε διάφορα επίπεδα καθώς έδειχνε τους ισχυρούς αυτούς άντρες σε μία στιγμή αδυναμίας. Δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με τους Αμερικάνους στρατιώτες αλλά με τους νέους άντρες που πηγαίνουν να πολεμήσουν και τον ίδιο τον πόλεμο.

Για την φωτογραφία αυτή ο David Turnley, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του τέσσερις υποψηφιότητες και ένα βραβείο Πούλιτζερ, βραβεύθηκε την χρονιά εκείνη με το World Press Award.

Διαβάστε επίσης  από το news247: Κίνα: Από το μπολ με το ρύζι στο Χρηματιστήριο