“Οι κατασχεμένοι άνθρωποι”. Το δράμα των νέγρων στην Αμερική του εμφυλίου που προτίμησαν να ζήσουν ως αναλώσιμοι στα στρατόπεδα των βορείων παρά ως σκλάβοι στις φυτείες των Νοτίων

Τα αίτια που οδήγησαν στον εμφύλιο ήταν κυρίως οι οικονομικές διαφορές μεταξύ των πολιτειών, αλλά και η αδυναμία του πολιτειακού συστήματος να δώσει τις απαραίτητες αρμοδιότητες στον πρόεδρο των ΗΠΑ για να ασκήσει ενιαία κεντρική εξουσία. Οι διαφορές όμως μεταξύ Βόρειων και Νότιων είχαν και ιδεολογική βάση.

Οι Νότιοι ήταν υπέρμαχοι του θεσμού της δουλείας επειδή η οικονομία τους εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από τους μαύρους δούλους, που εργάζονταν στις τεράστιες φυτείες και τους ορυζώνες του Νότου. Η τακτική αυτή έβρισκε αντίθετους τους φιλελεύθερους Βόρειους. Η απόσχιση δεν άργησε και μαζί της και ο εμφύλιος.

Στην πορεία του εμφυλίου και ενώ οι δυνάμεις των Βορείων έκαναν προέλαση στη Βιρτζίνια, πολιτεία του Νότου, πολλοί σκλάβοι δραπέτευαν από τα αφεντικά τους και περνούσαν πίσω από τις γραμμές των Βόρειων αναζητώντας προστασία.

Στις αρχές του πολέμου, οι Βόρειοι δεν είχαν ενιαία πολιτική έναντι του φαινομένου των εκατοντάδων νέγρων που ζητούσαν μαζικά άσυλο και έτσι ο κάθε διοικητής ενεργούσε αυτοβούλως. Κάποιοι διοικητές έστελναν τους δούλους πίσω στις φυτείες, ενώ κάποιοι άλλοι τους ανέθεταν εργασίες στα στρατόπεδα.

Ξαφνικά ένα περιστατικό με πρωταγωνιστή έναν αξιωματικό των Βορείων, τον Μπέντζαμιν Μπάτλερ, έθεσε το πρόβλημα σε νέα βάση.

Όταν ο αξιωματικός Μπάτλερ, που είχε κάνει και νομικές σπουδές, ήρθε αντιμέτωπος με τρεις μαύρους φυγάδες αρνήθηκε να τους επιστρέψει στον αφέντη τους. Υποστήριξε ότι αφού οι σκλάβοι πέρασαν στις γραμμές των Βορείων, αποτελούσαν πλέον περιουσιακό στοιχείο και συνεπώς κατασχέθηκαν!

Στα επιχειρήματά του πρόσθεσε και το εξής σκεπτικό: Αφού οι αποφασισθείσες νότιες πολιτείες επεδίωκαν ανεξαρτησία, τότε ήταν ξένο προς τις ΗΠΑ κράτος και συνεπώς κάθε περιουσιακό τους στοιχείο που έπεφτε στα χέρια των Βόρειων ήταν αντικείμενο κατάσχεσης, ανάμεσα σε αυτά και οι σκλάβοι.

Η απόφαση του Μπάτλερ αποτέλεσε νομικό έρεισμα και στις 6 Αυγούστου 1861, η τακτική αυτή έγινε νομοθετική πράξη και όλοι οι σκλάβοι θεωρήθηκαν αντικείμενα κατάσχεσης.

Αν και ο νόμος της ” κατάσχεσης ” δεν ισοδυναμούσε με πλήρη ελευθερία, χιλιάδες πρόσφυγες κατέφευγαν στους Βόρειους κάνοντας αίτηση “κατάσχεσης “.

Έως το 1865, σχεδόν 10.000 σκλάβοι έφτασαν στην Ουάσιγκτον που αποτελούσε γι΄αυτούς σύμβολο ελευθερίας. Κυρίως, δραπέτευαν από το Μέριλαντ και τη Βιρτζίνια. Εξαιτίας του μεγάλου αριθμού δημιουργήθηκαν στρατόπεδα κατάσχεσης, όπου αργότερα έγιναν προσπάθειες να γίνουν κέντρα στοιχειώδους εκπαίδευσης κυρίως για τα μικρά παιδιά.

Οι μαύροι δούλοι θεωρούνταν αναλώσιμοι και στις βόρειες και στις νότιες πολιτείες.

Οι Βόρειοι χρησιμοποίησαν τους κατασχεμένους σκλάβους και στο πεδίο της μάχης στην πρώτη γραμμή και μάλιστα στις δύσκολες αποστολές κάνοντας τους ιστορικούς να λένε πως αν οι Νότιοι είχαν εκμεταλλευτεί κατ’ αυτόν τον τρόπο τους σκλάβους, ίσως η έκβαση του πολέμου να ήταν διαφορετική.

Η μεγάλη τηλεοπτική παραγωγή ” Βόρειοι και Νότιοι” με το εκπληκτικό καστ , που εξιστορεί τις ζωές δύο οικογενειών, βασίστηκε σε αυτά τα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν ένα έθνος και σημείωσε τεράστια επιτυχία.