Η «κατάρα του Poltergeist». Τέσσερις βασικοί ηθοποιοί πέθαναν, ενώ οι ταινίες έβγαιναν στους κινηματογράφους. Η θεωρία συνωμοσίας ότι έφταιγαν οι σκελετοί της ταινίας

Η «κατάρα του Poltergeist» είναι πολυδιάστατη. Τις βάσεις έθεσαν τέσσερις απρόσμενοι θάνατοι ηθοποιών, ενώ η θεωρία θεμελιώθηκε από τους αλλόκοτους ισχυρισμούς της πρωταγωνίστριας.

Η πλοκή της ταινίας περιστρέφεται γύρω από την οικογένεια Φρίλινγκ. Όλα ξεκινούν όταν η μικρή Κάρολ Αν αρχίζει να μιλά στην κενή οθόνη της τηλεόρασης. Σύντομα, όλα τα ανήλικα μέλη της οικογένειας μπαίνουν στο στόχαστρο των -ιδιαίτερα επιθετικών- φαντασμάτων που έχουν στοιχειώσει το σπίτι.

Στην υπόθεση θα εμπλακεί μία ομάδα ερευνητών μεταφυσικών φαινομένων καθώς και ένα μέντιουμ. Αυτοί θα επιχειρήσουν να σώσουν τα παιδιά και να απαλλάξουν μια για πάντα την οικογένεια από τα κακά πνεύματα.

Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ γνώριζε καλά πώς να συνθέσει το τέλειο κοκτέιλ της επιτυχίας. Δυνατό σενάριο, προσεγμένη σκηνοθετική ματιά, «αθώα πρόσωπα» στους πρωταγωνιστικούς ρόλους και ανατριχιαστικές σκηνές με τη “φιλική συμμετοχή” σκελετών, ποντικιών και εντόμων, ήταν όλα όσα χρειαζόταν μία ταινία τρόμου της δεκαετίας του ’80 για να “ξετινάξει” τα ταμεία.

Τέσσερις μυστηριώδεις θάνατοι

Το φθινόπωρο του 1982, λίγους μήνες αφού το “Poltergeist” βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες, η καριέρα της 22χρονης Ντομινίκ Ντιουν, που υποδυόταν τη μεγάλη κόρη της οικογένειας Φρίλινγκ, είχε εκτοξευτεί. Τα πράγματα στην προσωπική της ζωή αντιθέτως, δεν πήγαιναν τόσο καλά. Είχε μόλις χωρίσει με τον σύντροφό της, Τζον Σουίνι, και ο νεαρός άντρας δεν το είχε πάρει πολύ καλά. Της τηλεφωνούσε διαρκώς, της χτυπούσε τα κουδούνια και την παρακαλούσε να το ξανασκεφτεί.

Το βράδυ της 4ης Νοεμβρίου του 1982 επισκέφθηκε για ακόμα μια φορά το σπίτι της προκειμένου να τη μεταπείσει. Η 22χρονη, ήδη ενοχλημένη από την επιμονή του, προσπάθησε να τον διώξει. Άρχισαν να μαλώνουν και πάνω στον τσακωμό, ο Σουίνι την έπιασε από το λαιμό και την στραγγάλισε. Όταν λίγο αργότερα οι αστυνομικοί την βρήκαν σωριασμένη στην πίσω αυλή του σπιτιού της, ο δολοφόνος δεν προσπάθησε να διαφύγει. Ισχυρίστηκε ότι ήταν θολωμένος. Δε θυμόταν τίποτα, παρά μόνο ότι όταν την είδε νεκρή, επιχείρησε να δώσει κι ο ίδιος τέλος στη ζωή του.

Την ίδια χρονιά που η Ντομινίκ δολοφονήθηκε, το μικρό κατάξανθο κοριτσάκι που υποδυόταν την Κάρολ Αν στο “Poltergeist” ήταν μόλις 6 ετών. Η Χέδερ Ο’Ρουρκ διατήρησε τον πρωταγωνιστικό της ρόλο σε όλες τις ταινίες και ήταν ίσως το χαρακτηριστικότερο πρόσωπο της τριλογίας.

Λίγο μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων του “Potergeist III” το 1988, η 12χρονη πλέον Χέδερ εμφάνισε συμπτώματα γρίπης. Τίποτα το ανησυχητικό για αρχή. Ωστόσο, την επόμενη κιόλας μέρα, η μικρή κατέρρευσε απρόσμενα στο σπίτι της.

Το ασθενοφόρο έφτασε άμεσα, όμως στο δρόμο προς το νοσοκομείο, η Χέδερ υπέστη καρδιακή προσβολή. Οι γιατροί κατάφεραν να την επαναφέρουν και σύντομα διέγνωσαν εντερική απόφραξη. Μεταφέρθηκε αεροπορικώς σε νοσοκομείο του Σαν Ντιέγκο και μέσα σε λίγες ώρες υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση. Κι ενώ όλα έδειχναν ότι το χειρουργείο είχε πετύχει και η 12χρονη σύντομα θα ανάρρωνε, υπέστη μία δεύτερη καρδιακή προσβολή. Αυτή ήταν και η μοιραία. Οι γιατροί δεν κατάφεραν να την επαναφέρουν και η μικρή πέθανε.

Η Χέδερ Ο’Ρουρκ ήταν μόλις 12 όταν πέθανε. Flickr

Οι άλλοι δύο θάνατοι “σημάδεψαν” την δεύτερη ταινία της τριλογίας. Λίγο μετά το πέρας των γυρισμάτων, ο Τζούλιαν Μπεκ, ο οποίος υποδυόταν τον κακό ιεροκήρυκα διαγνώστηκε με καρκίνο στο στομάχι. Το 1985 έχασε τη μάχη με την ασθένεια.

Δύο χρόνια αργότερα, ο Γουίλ Σάμπσον, που ενσάρκωνε έναν ινδιάνο σαμάνο, υποβλήθηκε σε επέμβαση μεταμόσχευσης καρδιάς και πνεύμονα. Ύστερα από επιπλοκές, έχασε κι εκείνος τη ζωή του.

Οι σκελετοί της ταινίας

Την κατακλείδα της θεωρίας περί “κατάρας του Poltergeist” έγραψε άθελά της η ηθοποιός Τζο Μπεθ Γουίλιαμς, η οποία στην ταινία ενσάρκωνε τη μητέρα της οικογένειας Φρίλινγκ. Όπως αποκάλυψε η Γουίλιαμς χρόνια αργότερα, οι σκελετοί που χρησιμοποιήθηκαν στις τελευταίες σκηνές της πρώτης ταινίας δεν ήταν ψεύτικοι. Μάλιστα, η ηθοποιός το έμαθε αφού τα γυρίσματα είχαν ολοκληρωθεί.

Την εποχή εκείνη, η αγορά ενός πραγματικού σκελετού ήταν πολύ φθηνότερη από την αγορά ενός πλαστικού. Έτσι, ο Σπίλμπεργκ προτίμησε να προμηθευτεί τα οστά των «νεκρών κομπάρσων» από μία εταιρεία ιατρικού εξοπλισμού και να το κρατήσει κρυφό από τους πρωταγωνιστές. Ωστόσο, κάποιος από την παραγωγή αποκάλυψε το μυστικό και όλοι όσοι είχαν συμμετάσχει στα εν λόγω γυρίσματα σοκαρίστηκαν.

Οι συνωμοσιολόγοι που αργότερα διατύπωσαν τη θεωρία του Poltergeist υποστηρίζουν ότι η χρήση πραγματικών σκελετών συνδέεται άρρηκτα με την κατάρα που ακολούθησε πολλούς από τους βασικούς ηθοποιούς.